Sexverhalen.com » Hetero » Een onaangename vrouw

Afspelen

Luister?

Claire Boogaerts was een onaangename vrouw. Ze was een bijzonder aantrekkelijke vrouw, dat wel. Ze was midden veertig, oogde niet ouder dan midden dertig en had het figuur van een goedgetrainde twintiger: een bijzonder slanke taille, een plat gespierd buikje dat het strakst zittende jurkje of shirtje met gemak aandurfde, een perfect rond kontje en heupen die door de smalle taille extra sensueel oogden. Daarbij een paar hooggeplaatste, stevige C-cup borsten, en een ovaal, fraai symmetrisch gezicht, met een ietwat nonchalant ogend, natuurlijk blond kort kapsel, fraaie kleine oortjes, en een perfect gevormde neus. Er was slechts één onderdeel dat totale perfectie in de weg stond: wie haar ogen zag nam onwillekeurig een stap terug. Zó donkerbruin dat ze bijna zwart leken, met een dode, uitdrukkingsloze blik die overal dwars doorheen leek te kijken.

De enkele man die te dom was om dat te zien, of te zeer overtuigd van zijn eigen aantrekkingskracht, werd bij een eerste versierpoging met een paar woorden dusdanig afgedroogd, dat hij met de staart tussen de benen afdroop. En de enige man die ooit in een stil hoekje dacht dat vrouwen die “nee” zeggen eigenlijk “ja” bedoelen, en die handtastelijk was geworden, was er op uiterst pijnlijke wijze achter gekomen dat Claire Boogaerts een obscure Oosterse vechtsport als hobby beoefende. Zijn collega’s, die nooit antwoord kregen op de vraag waarom hij zich drie dagen had ziek gemeld, maakten later grappen dat hij voor sterilisatie was opgenomen, omdat hij zo komisch liep toen hij weer terug op kantoor was. Ze zaten dichter tegen de waarheid aan dan ze wisten. Claire Boogaarts gaf zich niet aan mannen. Ze nam ze, wanneer en hoe ZIJ het wilde.

Mevrouw Boogaerts runde een zeer goed lopend distributie- en transport-bedrijf. Ze had het bedrijf na de dood van haar vader overgenomen, en het personeel was diens bijnaam “de tiran” snel vergeten toen Claire aan het roer kwam. Ze runde het bedrijf bikkelhard, zowel zakelijk naar klanten en leveranciers toe, als naar het personeel dat al snel een diep ontzag, of eigenlijk angst voor haar had. Haar kantoor, bijgenaamd “het adelaarsnest”, was hoog in een hoek van de gigantische, moderne distributie-loods geplaatst. Van daar uit had ze uitzicht over haar gehele rijk, zowel over de direct beneden haar geplaatste grote open kantoor-ruimte, als over de zich daar achter uitstrekkende loods. Menigeen die vergat dat “de adelaar” altijd achter het spiegelende glas van het nest schuilging, kwam daar snel achter. Ze leek alles te weten, alles te zien, en fouten werden niet getolereerd. Zelfs onderlinge grappen over haar werden slechts fluisterend en met een schichtige blik naar het adelaarsnest uitgewisseld.

Op een regenachtige, kille maandagmiddag kreeg Albert Bannink totaal onverwachts de opdracht zich bij mevrouw Boogaerts te melden. Albert was een bijzonder rustige loods-medewerker. Alhoewel hij zo Nederlands was als zijn naam klonk, had hij een Mediterraan uiterlijk met donker haar, een licht getinte huid, en donkere ogen. Een forse snor maakte het beeld compleet. Albert was een zeer aantrekkelijke man, maar in complete tegenspraak tot zijn uiterlijk was hij bijzonder verlegen. Hij had waarschijnlijk elke vrouw kunnen verleiden, maar hij was er simpelweg te verlegen voor, en ook de toenaderingspogingen van de vrijgezelle (en diverse getrouwde) vrouwelijke collega’s leidden er slechts toe dat hij zich blozend en stotterend uit de voeten maakte. Onder de mannen ging al snel het gerucht dat hij wel homo moest zijn, maar de twee openlijke homo’s die het bedrijf rijk was spraken dit krachtig tegen: hun “gaydar” sloeg absoluut niet uit bij Albert. In de vijf jaar dat Albert bij Boogaerts Transport werkte was iedereen inmiddels aan hem gewend, en hij deed in alle rust en stilte zijn werk, en werd gerespecteerd door zijn collega’s, zelfs als hij niet direct een gangmaker was op personeelsfeestjes.

En nu stond hij, nerveus en met zwetende handpalmen voor de deur van het adelaarsnest. De directie-secretaresse had hem aangekondigd, en hij was de laatste trap opgelopen. Het bleef zó lang stil dat hij aarzelde of hij wel hard genoeg geklopt had, en juist toen hij zijn hand optilde om nog eens te kloppen, klonk er een kort “binnen!”. Hij stapte het grote, spartaans maar duur gemeubileerde kantoor binnen, voor het eerst in zijn carrière, en sloot de deur achter zich. Iets te hard, en het geluid leek drie keer rond te echoën, om vooral deze misstap te benadrukken. Hij bleef staan, keek naar mevrouw Boogaerts die aan de overkant achter een enorm bureau met een vrijwel leeg glazen werkblad zat. Zonder op te kijken van de papieren waarin ze met een vulpen aantekeningen zat te maken, zei ze “Albert!”, als vaststelling dat ze zich bewust was van zijn aanwezigheid. Daarna ging ze rustig verder met haar papieren, en Albert werd met de minuut nerveuzer. De weinige mensen die dit kantoor ooit betraden waren bleekjes naar buiten gekomen. Sommigen hadden hun persoonlijke spullen bij elkaar gezocht, en waren voorgoed vertrokken. Anderen waren na een bezoek in een nieuwe functie geplaatst. Soms een hogere, soms een zware degradatie. Maar niemand had ooit gesproken over wat zich achter deze deur had afgespeeld, wat er gezegd was, of waarmee gedreigd was.

Na enkele minuten stilte schraapte Albert zijn keel. Onwillekeurig, het was niet zijn bedoeling geweest om de aandacht te trekken. Claire Boogaerts keek op van haar papieren, legde haar pen neer, en leunde achterover in haar bureaustoel. “Blijf je daar staan? Als je geen tijd hebt moet je het gewoon zeggen hoor, dan kun je weer gaan.” Ze bleef met kille ogen dwars door hem heen staren, en Albert stak de glanzende parketvloer over, tot hij tegenover haar glazen bureau stond. Claire’s ogen gleden langzaam over hem heen, van top tot teen, en weer terug, totdat ze bleven rusten op een punt ver achter zijn eigen ogen, zonder te knipperen.

“Albert. Ik heb je een tijdje geobserveerd.” Onwillekeurig gleed Albert’s blik over haar schouders naar de eindeloos grote ruimte achter haar. Hij zag nu pas hoe het ontwerp van de hele ruimte zo was dat ze een perfect zicht had op alles wat er gebeurde. De richting van de stellingen, de hoogte ervan, de plaatsing van de laad- en losplaatsen. Het adelaarsnest was als de verkeerstoren van een vliegveld. Zijn oog viel op de krachtige verrekijker die in de vensterbank stond, achter het bureau, en hij slikte een keer. Geen wonder dat niets haar ontging.

“Ja mevrouw…. ?” Het kwam er wat schor uit. Dit was het dan. Het einde. Hij wist niet wàt hij verkeerd gedaan had, maar hij kon geen andere reden bedenken waarom hij hier stond. Hij voelde het zweet op zijn rug en onder zijn oksels, en hij wist dat het ook op zijn voorhoofd parelde nu. Hij kon niet in haar ogen kijken, hij durfde niet eens iets te denken, bang dat ze alles direct in hem kon aflezen. “…en ik heb je dossier eens bekeken. Niet getrouwd, je woont bij je bejaarde moeder, je hebt een HTS diploma maar je werkt op mbo niveau”. “Ja mevrouw, ik was destijds blij dat ik deze functie kon krijgen, en we hebben het inkomen hard nodig want mijn vader is overleden en van het weduwepensioen van mijn moeder konden we de extra zorg voor haar niet betalen die niet gedekt werd door……” “Dat was een constatering, Albert, geen vraag!” onderbrak ze zijn nerveuze woordenstroom. “Ja, mevrouw, ik bedoel, nee mevrouw, ik bedoel….. sorry”
Albert’s ogen probeerden een veilig punt te zoeken, terwijl zijn hartslag nu hoorbaar moest zijn in de stilte. Nu pas viel het hem op dat de ruimte perfect geluids-geïsoleerd was, en er niet het minste geluid vanuit de loods binnendrong.

“Ik heb besloten dat er wat moet veranderen hier”. Zijn blik werd als door een magneet terug getrokken naar haar ogen, donkere gaten waarachter niets dan onheil verborgen kon gaan. Wijs geworden bleef hij dit keer zwijgen, en even dacht hij dat de trilling die hij bij een mondhoek van mevrouw Boogaerts zag, op het begin van een onderdrukte glimlach leek. Een superieure, dominante glimlach. Maar zo snel als hij dacht iets van een gelaatsuitdrukking te zien, was hij ook weer verdwenen, en ze bleef hem even koud aanstaren als daarvoor.

“Je hebt HTS electronica, en je bent hier order-picker. Doe je nog iets met je studie-kennis?” Dat was duidelijk een vraag, en het was ook duidelijk dat ze geen behoefte had aan uitvoerige verhalen. Hij haalde diep adem, en antwoordde: “Ja mevrouw, ik ontwerp en bouw elektronica voor modelbouwers, zowel voor vliegtuigen en drones, als voor voertuigen en schepen”. Nu trok ze zichtbaar één wenkbrauw op, en ze bukte zich voorover om iets op te schrijven in het dossier dat voor haar lag. “Dat had ik dus goed ingeschat” zei ze, duidelijk tegen zichzelf. Om hardop te vervolgen: “Prima, dan begin je morgen in een nieuwe functie. Je krijgt een bureau in een afgezonderde ruimte, en je rapporteert alleen aan mij. De secretaresse geeft je de details, en de details van je eerste opdracht. Je gaat een intern surveillance-systeem ontwikkelen en bouwen, naar mijn ontwerp. Ik wil meer grip krijgen op de details van de operatie hier.”

Hij staarde haar verbouwereerd aan. Hij wist niet hoe te reageren, wat te zeggen. Kon hij dat wel? Hij wist niks van…. nee, dat was niet waar, hij wist eigenlijk alles van elektronica, zend-apparatuur, communicatie, meet- en regeltechniek. Maar… Hij werd zich bewust dat ze hem bleef aanstaren. “Dank u wel mevrouw, ik… eeh… moet ik… wilt u…. ” Ze bleef zwijgen, en hij begreep dat het gesprek afgelopen was. “Dank u wel, ik zal mijn uiterste best doen, en ik zal u niet teleurstellen, en… ” Hij liep achteruit terug naar de deur, hield zich nog net in om niet te buigen, tot haar stem hem stopte: “Je salaris wordt opnieuw beoordeeld, je komt in schaal 4b, maar denk niet dat je nu op je lauweren kunt gaan rusten…” Hij verslikte zich, schaal 4b was meer dan twee keer zijn huidige salaris, hij…. “…en nog één ding: ik verwacht van iemand in die functie totale gehoorzaamheid en discretie.”

Ze bleef hem strak aanstaren. Albert kon dit keer de neiging niet onderdrukken om licht te buigen, en hij stotterde: “Natuurlijk, uiteraard. Vanzelfsprekend.” Nu stond Claire Boogaerts op, en liep langzaam om haar bureau heen, naar Albert toe. Hij bleef als aan de grond genageld staan, en bleef in de donkere dieptes van haar ogen kijken als een konijn in de koplampen van een aanstormende auto. Vaag hoorde hij het klikken van haar hakken op het parket, en toen ze nog enkele meters bij hem vandaan was rook hij haar parfum, een bedwelmende geur die door zijn hele lichaam leek te trekken. Onwillekeurig, en compleet tegen zijn karakter in, en nog meer tegen zijn gevoel op dat moment, voelde hij in een vage paniek hoe hij een erectie kreeg.

“Mooi” zei Claire, nu op zachtere maar niet minder dwingende toon, “dan zullen we eens zien of je die twee begrippen inderdaad natuurlijk, uiteraard en vanzelfsprekend begrepen hebt: totale gehoorzaamheid, en totale discretie.” Ze stond nu vlak voor hem. Tien centimeter korter dan hij zelf, haar ogen niet meer op de zijne gericht. Hij keek naar haar korte, weerbarstige blonde haar vlak onder zijn ogen, zag de afzonderlijke haartjes, realiseerde zich dat ze natuurlijk blond was, en in een flits zag hij een beeld van een kortgeschoren, strak bijgewerkt driehoekje schaamhaar boven een kutje met lippen die even smal waren als haar mond. Nog nooit had hij bij een vrouw een dergelijk visioen gehad, en nu! op dit moment! bij nota bene DEZE vrouw!! Bijna had hij zich stamelend verontschuldigd, want hij voelde dat ze zijn gedachten kon lezen, maar op dat moment voelde hij hoe ze met een gedecideerde beweging zijn riem losmaakte, zijn broek opende, en hem met een ruk naar beneden trok, zodat hij rond zijn enkels op de grond viel. Ze trok het elastiek van zijn slip naar voren, en met een gevoel van grenzeloze schaamte voelde hij hoe zijn erectie met een zwiep naar boven veerde.

“Ook dàt hadden we goed ingeschat” mompelde Claire Boogaerts zelf vergenoegd. Ze liep terug naar haar bureau, pakte de bezoekers-stoel, draaide hem om, en ging recht voor hem zitten. “Ik wil je zien spuiten” verklaarde ze. Albert stond hulpeloos voor haar, zijn broek op zijn enkels, zijn erectie als het bewijs van foute gedachten overeind als een vlaggenmast, zijn eikel dik, rood, gezwollen, zijn ballen strak. Hij kon zich niet herinneren dat hij ooit zo’n harde erectie had gehad, zelfs niet bij het kijken naar zijn favoriete selectie porno op internet, ’s nachts als zijn moeder sliep, en als hij in bed zichzelf aftrok bij de beelden op zijn laptop.

“NU!” herhaalde Claire. “TOTALE gehoorzaamheid” En alsof zijn pols door haar werd vastgegrepen, alsof hij geleid werd door een kracht die buiten hem stond, waar hij geen weerstand aan kon bieden, greep hij zijn erectie, sloot zijn vingers om het dikste deel van zijn kloppende, donkere paal, en schoof de gevoelige huid op en neer, over zijn eikel en terug, ritmisch. De schaamte, de vernedering om hier als een schooljongen haar opdracht te vervullen werd vermengd met een vreemd, onbekend gevoel. Vanuit zijn buik steeg een diep verlangen op om haar wens te vervullen, haar opdracht uit te voeren, haar te bewijzen dat hij alles zou doen. Totale gehoorzaamheid. Hij begon zich sneller af te trekken, verloor zich in de drang om te spuiten voor haar, tot haar stem opnieuw doordrong tot de roes waarin hij geraakt was. “….stop… STOP!”

Zijn hand aarzelde, stopte, juist toen hij het eerste begin voelde van een aanstormend orgasme. Zijn blik focuste weer, richtte zich op haar, en toen hij langzaam scherp stelde op de fenomenale vrouw die daar voor hem zat, zag hij dat ze haar benen licht gespreid had, en haar hand onder haar omhoog gestroopte jurk had gestoken. Hij zag de kanten bovenranden van kousen, de clips en bandjes van jarretels, en de bewegende bult van haar hand die in haar slipje zat. Haar blik gleed omhoog van zijn hand rond zijn penis, naar boven, tot ze hem weer diep in zijn ogen keek. Hij bleef als versteend staan, terwijl ze hem doorboorde met haar zwarte ogen, diep in zijn ziel leek te kijken met ogen waar hij zelf niets in kon ontdekken… Maar hij kon zijn blik niet afwenden, werd door haar vastgegrepen, en ondanks dat haar gezicht geen spoor van emotie vertoonde voelde hij diep van binnen wat er bij haar gebeurde. Hij bleef bewegingloos staan, voelde zijn penis kloppen in zijn strak omsluitende hand, voelde dat zijn orgasme niet wegzakte, maar perfect op de rand bleef balanceren. Hij wist dat als hij nu zou klaarkomen, alles voorbij zou zijn. Het enige dat hem ervan weerhield was zij… hij klampte zich vast aan haar blik, gaf zich eraan over voelde hoe ze hem vasthield. Hij wist dat haar vingers nu bewogen, bij dat perfecte driehoekje blond schaamhaar, dat hij moest wachten, dat zij hem vasthield tot het moment.

“Nu!” klonk vanuit haar samengeklemde kaken. En op dat moment voelde hij zich ontladen, heftiger dan ooit tevoren, zonder zijn hand te bewegen voelde hij zijn penis opzwellen, een golf vanuit zijn strak staande ballen naar boven toe, en op het moment dat hij met een ingehouden kreet een straal sperma in een boog door de lucht schoot zag hij heel even een moment van leven in haar ogen, een trilling die even aanhield, terwijl hij zelf kreunend een tweede en dan een derde golf zaad met een wijde boog over de glanzende houten vloer spoot, tot vlak voor haar voeten, als een verbindingslijn tussen hen in.

Even snel als het gekomen was, doofde het vuur in haar ogen ook weer, en terwijl hij plots een gevoel van schaamte voelde opkomen, zoals hij daar stond, met zijn broek op zijn enkels, en een na-druppend, nog half naar voren staand lid, stond Claire Boogaerts op, zette de stoel terug, en ging weer achter haar bureau zitten. Ze wees naar een punt achter hem: “Daar is een badkamer. Kleed je daar uit, kom dan terug met tissues om de rommel op te ruimen hier. Daarna ga je douchen, en je kleedt je weer aan”. Ze keek geen enkele keer op toen hij wegliep, of toen hij beschaamd, naakt met een nog druppende penis, terugkwam, en de vloer schoonwreef, de strepen sperma opveegde, weg poetste. Onder de douche voelde hij zich vreemd euforisch, hij wist niet wat deze vrouw met hem gedaan had. Het gevoel van schaamte en vernedering werd volledig overstemd door iets anders, maar hij kon het niet plaatsen.

Toen hij schoon en fris gedoucht weer aangekleed was, en schuchter het kantoor weer instapte, zat Claire met haar rug naar hem toe, met de kijker aan haar ogen, gericht op activiteit achterin de loods. Zonder om te kijken zei ze “En denk eraan. Totale gehoorzaamheid, en TOTALE discretie. Je kunt gaan”.

Lees het vervolg:
Sexverhalen categorie: Hetero, Luisterverhalen | Sexverhaal gaat over: , , , , , , ,
148 stemmen, gemiddelde waardering van dit verhaal 7,84
Laden...

Kletsen over dit verhaal?

Erotisch Sociaal Netwerk | De volgende personen praten er graag over!

yessenia (31)

Wat vind jij...

Geil verhaal?

Tifanni (23)

Wat vind jij...

Geil verhaal?

CatMila (25)

Wat vind jij...

Geil verhaal?

delica (27)

Wat vind jij...

Geil verhaal?

feroza (29)

Wat vind jij...

Geil verhaal?


Gerelateerde Verhalen

Misschien vind je deze verhalen ook leuk om te lezen

23 augustus 2015 8.6

Babysitten

zondag 23 augustus 2015 in Luisterverhalen, Tieners

waardering: 8.6

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Hallo ik ben Linda, ik ben een meisje van 20 jaar, ik vind het leuk om avonturen die ik heb meegemaakt…

26 augustus 2015 8.0

Zo geil als je zus

woensdag 26 augustus 2015 in Luisterverhalen, Masturberen, Overig

waardering: 8.0

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Sophie kwam binnen na een dag werken, het was een lange dag geweest op het kinderdagverblijf en ze was moe en…

3 september 2015 8.0

Derk & Hanny met vakantie (1)

donderdag 3 september 2015 in Hetero

waardering: 8.0

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Derk en Hanny gaan altijd een paar keer per jaar met vakantie naar zonnige oorden met naturistenstranden. Na die heerlijke zomervakantie…

29 september 2016 6.4

Lenige Ronnie (18) met zichzelf

donderdag 29 september 2016 in Hetero, Masturberen, Overig

waardering: 6.4

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Mooie Ronnie was een lekkere jongen van achttien die ontzettend veel van mooie meisjes hield. Hij had een slank, lenig lichaam…

3 mei 2016 7.7

Ontdekking dat ik homo ben

dinsdag 3 mei 2016 in Homo

waardering: 7.7

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Ontdekking dat ik homo ben | Ik had me altijd al anders gevoeld dan de andere jongens. Niet dat ik niet…

10 april 2015 9.2

De ronde

vrijdag 10 april 2015 in Homo

waardering: 9.2

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Ik kijk de man even na die mij net aansprak, het is een al wat oudere man. Ik schat hem op…

7 augustus 2015 7.6

Ik ga je aftrekken tot ik je zie spuiten

vrijdag 7 augustus 2015 in Fotoverhalen, Tieners

waardering: 7.6

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Dit verhaal speelde zich ongeveer een jaartje geleden af. Ik was toen achttien en enkele maanden opnieuw vrijgezel. Het was zomervakantie…

30 augustus 2015 8.2

Een grondig onderzoek

zondag 30 augustus 2015 in Homo

waardering: 8.2

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Ik stop buiten de deur van de spreekkamer en kijk naar je map, open die en glimlach als ik naar je…

24 oktober 2015 5.0

Uitgedaagd

zaterdag 24 oktober 2015 in Masturberen, Overig

waardering: 5.0

🔊 Vertel dit verhaal Luister? Een vriendin van mij heeft mij uitgedaagd en vroeg aan mij of ik mezelf in het openbaar zou durven aftrekken. Ligt…

15 september 2016 8.1

Bijbeunen (hoe zou het zijn met een andere man?)

donderdag 15 september 2016 in Homo

waardering: 8.1

Reageer op dit Sexverhaal

Reacties

Tip, wil je in contact komen met iemand via sexverhalen.com... Gebruik de Sexverhalen.com CHAT. Klik hier!

Kan daar alleen maar van dromen.
Een mooi verhaal

Reactie van Bimarcel op 24 december 2020 om 14:53

Beantwoorden

Wat een ontzettend geil verhaal, schrijf je ook verhalen op verzoek?

Reactie van Karel op 8 augustus 2020 om 11:58

Beantwoorden

Een vette 10

Reactie van Mirande op 12 december 2018 om 11:59

Beantwoorden

erg mooi

Reactie van Anoniem op 7 november 2018 om 19:19

Beantwoorden

Wat een machtige vrouw deze Claire Boogaerts. Ik zou haar niet ‘onaangenaam’ willen noemen. Eerder ‘sterk’. Had ik maar zo’n Meesteres. Dank u voor het voorlezen.

Reactie van P op 14 juni 2018 om 16:00

Beantwoorden