De macht van een Queen

Luister?

Cucky zat op zijn knieën, naakt op het koude parket van hun slaapkamer. Zijn handen netjes op zijn dijen, rug recht, blik naar beneden. Zijn ademhaling ging snel, gespannen — zoals altijd wanneer hij haar hoorde naderen op haar hakken.
Ze verscheen in de deuropening, gehuld in een glanzende, zwarte korsetjurk. Haar lange benen eindigden in lakleren laarzen die tot net boven haar knieën reikten. Haar rode lippen krulden tot een tevreden glimlach toen ze hem zag zitten, zo trouw, zo kuis.
“Goede avond, mijn lieve, kleine Cucky,” zei ze terwijl ze naar hem toeliep. “Heb je mij gemist?”
Hij knikte snel. “Elke seconde, Queen.”
Ze lachte zachtjes en hurkte voor hem neer. Haar hand gleed langs zijn borst naar beneden, tot bij het metalen kooitje dat strak om zijn kloppende, opgesloten mannelijkheid zat. Het trilde zachtjes tegen haar vingers.
“Hmm… Nog steeds veilig. Braaf. Hoeveel dagen nu?”
“292, Queen,” fluisterde hij, zijn stem vol hoop en wanhoop tegelijk.
Queen draaide langzaam de zilveren sleutel rond haar hals tussen haar vingers. “292 dagen… en je bent nog steeds zo ongeduldig. Wat moet ik toch met jou?”
Ze stond weer op en liep naar de chaise longue bij het raam. Ze ging zitten met haar benen wijd, tilde haar jurk op, en onthulde haar gladde, natte glans. “Weet je wat het verschil is tussen ons, Cucky?” zei ze terwijl ze één vinger over haar lip gleed, kreunend van haar eigen aanraking. “Ik mag genieten wanneer ik wil. Jij… mag kijken.”
Cucky beet op zijn lip, zijn kooi pulserend van frustratie. Queen opende langzaam haar benen verder, haar vingers glanzend nat. Zijn ogen brandden van verlangen, maar hij wist: hij mocht alleen kijken, ademen, gehoorzamen.
Na minutenlange martelende teasing keek ze hem recht aan.
“Je mag dichterbij komen… en aanbidden. Met je mond.”
Hij kroop als een hongerige hond naar haar toe, zijn lippen vol toewijding, zijn hele lijf trillend. Toen hij haar geur rook, verloor hij zichzelf. Zijn tong vond haar centrum en ze greep zijn haar strak.
“Goed zo, mijn slaafje,” kreunde ze. “Maar onthoud dit: jij blijft in dat kooitje zolang ík het wil. Misschien een jaar langer. Misschien je hele leven.”
Ze trok hem dichter naar zich toe, zijn gezicht nat van haar genade.
“Je orgasme is niet van jou. Het is van míj. En jij mag pas vrij als ik jou onwaardig genoeg vind om te laten loskomen.”
Ze lachte, hard, machtig, prachtig.

Een week later.
Queen had een uitnodiging gekregen voor een exclusieve Femdom Play Party — een privé event voor dominante vrouwen en hun onderdanige partners.
De perfecte gelegenheid om Cucky nog verder op de proef te stellen.

Toen ze het zaaltje binnenliepen, vielen alle ogen meteen op haar.
Queen liep statig binnen in een hooggesloten, glanzende zwarte jurk met diepe splitten tot aan haar heupen.
Haar houding was koninklijk.
Cucky, daarentegen, droeg niets anders dan zijn metalen chastity-kooi.

Rond zijn nek hing een bordje, met sierlijke gouden letters:
“Eigendom van Queen. Niet aanraken — alleen uitlachen.”

De eerste vrouwen begonnen al zachtjes te giechelen.
Sommigen wezen zelfs.
Een van hen kwam dichterbij, knielde naast hem en zei:
“Ah, het arme ding… Wat zit jij daar opgesloten strak. Wanneer heeft hij voor het laatst mogen komen?”

Queen antwoordde koel: “Dag 228 vandaag. Maar wie weet. Als hij zich goed genoeg vernedert vanavond, laat ik hem kijken hoe ik een echte man ontvang.”
Cucky slikte, zijn ademhaling versnellend.

Queen draaide zich naar hem. “Kruip, slaafje. Laat iedereen zien wat je werkelijk bent.”
Hij gehoorzaamde zonder protest.
Op handen en knieën kroop hij door de ruimte.
Langs vrouwen op hakken, langs andere dominanten die hun subjes aan een riem hielden. Sommigen lachten hem luid uit, anderen lieten hun eigen partners naar hem wijzen.
“Zie je? Zo’n voorbeeldige loser zou jij ook moeten zijn.”

Queen ging op een met fluweel beklede troon zitten en riep hem terug.
“Hier,” zei ze, wijzend naar de grond voor haar, “open je mond.”

Cucky gehoorzaamde. Ze zette haar glas champagne op zijn tong als een dienblad. Het publiek lachte en klapte. Daarna zette ze haar schoen op zijn rug en trapte hem zacht naar beneden.
“Dames,” kondigde ze aan, “deze avond wil ik niet dat hij alleen door míj vernederd wordt. Wie van jullie heeft iets creatiefs in gedachten?”

De vrouwen verzamelden zich. Eén gaf hem een roze slabbetje met ‘Tease Toy’ erop. Een ander liet hem haar hakken likken terwijl ze met haar vriendin selfies maakte, gierend van het lachen.

Uren gingen voorbij, met het constante spel van vernedering, prikkeling en hoop. Queen bewoog niet eens richting haar sleutel.
Pas tegen het einde van de avond, terwijl ze Cucky aan haar voeten had liggen, trillend en murmelend van frustratie, boog ze zich voorover en fluisterde in zijn oor:

“Heb je nu geleerd, mijn kleine nutteloze kooi-slaaf, wat het betekent om van míj te zijn?”
“Ja, Queen…” kwam zacht uit zijn mond.

Ze lachte zachtjes. “Goed. Dan mag je nu… heerlijk knellen.”
Ze kuste zijn voorhoofd, niet als beloning, maar als bevestiging van haar totale controle.

En het publiek applaudisseerde.
Niet voor hem, maar voor haar.