Hete nachten in Marseille

Luister?

De zon zakte loom achter de heuvels van Marseille. Het terras van het kleine boetiekhotel kleurde goud, en de wijn in hun glazen glinsterde alsof die zelf licht gaf. Camille, met haar losse donkere krullen en die ondeugende grijns, had haar blik al een uur niet van Elise afgewend. Elise voelde het branden op haar huid, dat zachte, tintelende soort vuur dat alleen ontstaat als verlangen en onzekerheid elkaar raken.

Ze hadden elkaar ontmoet op een fotografie-workshop drie dagen eerder. Camille was spontaan, brutaal bijna, Elise ingetogen en bedachtzaam. Tegenpolen die elkaar magnetisch aantrokken.
“Je hebt handen als een pianist,” zei Camille plots. Haar stem was lager, haar ogen gleden naar Elise’s vingers die speelden met de steel van haar glas. Elise glimlachte. “En jij kijkt alsof je precies weet wat je met zulke handen zou doen.” Camille leunde dichterbij, haar lippen amper een ademtocht van Elise’s oor. “Misschien weet ik dat ook wel.”

Die avond, in de koele kamer met ramen open naar de zwoele nacht, vielen de remmen. Camille’s handen vonden Elise’s huid met een traagheid die niets achterliet dan hunkering. Elise, bevrijd van haar gereserveerdheid, beantwoordde elke kus met een vurige overgave die hen beiden verraste.

Er werd weinig gesproken. Alleen ademhaling, zachte kreten, en het ritme van lichamen die elkaar verkenden. Katoenen lakens kleefden aan klamme huid, vingers trokken lijnen van pure extase. Ze namen de tijd — voor elkaar, voor elke aanraking, voor elke blik die zei: ik zie je echt.
Tegen het ochtendgloren lagen ze in elkaar verstrengeld, hun benen nog verward als de wijnranken tegen de gevel van het hotel. Camille streek een pluk haar uit Elise’s gezicht en fluisterde: “Hier begint iets.” Elise knikte, haar lippen nog warm van Camille’s laatste kus. “En vannacht was geen toeval.”

De lucht boven Marseille was die avond warm en stroperig. De nacht hing als een laken over de stad, zwaar en doordrenkt van jasmijn en zout. Op het balkon van hun hotelkamer zat Elise in een dunne kimono, haar benen over elkaar geslagen, een glas witte wijn in haar hand. Camille kwam achter haar staan, gleed haar vingers zacht over Elise’s nek en liet haar lippen nagenieten op haar schouder. “Elise…” fluisterde ze, haar stem rauw van verlangen. “Ik wil je helemaal.”
Elise draaide haar gezicht naar haar toe. Hun lippen vonden elkaar met honger — eerst zacht, zoekend, maar al snel werd het intenser. Camille trok de kimono van Elise’s schouders, onthulde langzaam haar naakte huid. Elise ademde diep in, haar tepels stonden strak van opwinding onder de aanraking van Camille’s tong, die eerst speels, toen gulzig over haar borsten gleed.

Ze verplaatsten zich naar het bed, waar Camille Elise achterover liet zakken. Ze keek even naar haar — ogen vol hunkering en overgave — en ging toen langzaam naar beneden, haar handen gleed over Elise’s buik, haar dijen, tot ze haar benen spreidde en haar tong liet rusten op dat brandende, natte verlangende al zeer natte kutje.
Elise kreunde zacht, haar vingers in Camille’s haar. Ze bewoog haar heupen tegen die tong, die cirkels trok, die pulseerde, die diepging en dan weer plagerig net niet. Camille befte haar met een toewijding die heilig leek, als een ritueel, als een kunstvorm. Elise kwam met een lange, rauwe zucht, haar hele lichaam trillend. Maar het eindigde daar niet.

Elise duwde Camille op haar rug en ging over haar heen zitten. Ze kuste haar ruw, haar hand gleed tussen Camille’s benen, vond haar warme, natte en gretige kutje. Ze gleed twee vingers naar binnen, traag, terwijl haar duim kleine cirkels trok over haar clit. Camille kromde haar rug, beet op haar lip, haar lichaam op het randje van controle. Elise bewoog haar vingers met een ritme dat haar naam uit Camille’s mond sleurde, tot ook zij zich verloor in een golf van intense lust.

Ze lagen hijgend naast elkaar, nog nahijgend, de kamer gevuld met de geur van seks en zwoele nacht. Camille glimlachte en streelde Elise’s heup. “Laten we morgenochtend gewoon opnieuw beginnen.” Elise lachte. “Of niet stoppen. Wat denk je om er een leuke jonge vent bij te betrekken. Samen is heerlijk maar met een stevige pik erbij ook niet verkeerd. Goed plan zei Camille.De zon had Marseille achtergelaten in een warme schemering toen Camille en Elise door de oude stad slenterden.
Hand in hand, nog nagenietend van hun nacht ervoor, maar met een blik die hongerig bleef dwalen. Aan het eind van de boulevard zagen ze hem — een jongen van halverwege de twintig, zongebruind, helderblauwe ogen, losjes gekleed in een linnen overhemd. Hij zat op het terras, keek op, en glimlachte.

Hij heette Julien. Zijn blik bleef haken aan die van Elise, maar het was Camille die het gesprek opende. “Je kijkt alsof je je afvraagt hoe onze lippen smaken.” Hij bloosde licht, maar antwoordde met een knik. “Allebei. Ze lachten. Elise wenkte hem. “Kom, wij hebben wijn. En een balkon met uitzicht op de stad. Zin om de avond bij ons door te brengen?” Julien keek haar aan.
De spanning was dik in de lucht. Hij stond op zonder aarzeling. “Ik volg jullie.
In de hotelkamer werd de sfeer zwaarder, sensueler. Camille schonk wijn in, Elise liet haar hand langs Juliens arm glijden terwijl ze hem aankeek. Geen van drieën zei iets. Het was lichaamstaal die sprak. Camille zette haar glas neer en stapte naar Julien.

Ze kuste hem. Eerst zacht, dan met vuur. Elise kwam achter hem staan, haar handen over zijn borst, zijn buik, zijn rits.
Julien kreunde toen Elise zijn broek losmaakte en zijn harde pik vrijkwam. Camille zakte door haar knieën en nam hem in haar mond — langzaam, diep — terwijl Elise haar borsten tegen zijn rug drukte en haar vingers over zijn binnen benen liet glijden.
“Zo’n mooie jongen,” fluisterde Elise. “En helemaal van ons vannacht.” Ze trokken hem naar het bed, naakt, opgewonden, volledig overgeleverd aan hun aanrakingen.

Camille nam plaats op zijn gezicht, haar benen gespreid, haar handen in zijn haar. Julien likte haar gretig, zijn tong vond precies het ritme waar zij naar snakte. Elise nam zijn stijve pik in zich op, langzaam zittend, hem volledig omvattend, haar rug recht, haar borsten trillend van genot.

Camille kwam met een snik, haar dijen trillend tegen zijn gezicht. Elise boog zich voorover, haar tong vond Camille’s mond, hun zweet gemengd, hun lust grenzeloos. Later lagen ze met z’n drieën verstrengeld. Julien tussen hen in, uitgeput, gelukkig. Elise fluisterde: “Dit is geen gewone nacht.”
De kamer rook naar zweet, wijn en wellust. Hun lichamen lagen nog verstrengeld, naakt, glimmend in het schemerlicht. Maar geen van hen was verzadigd. Integendeel.

Julien draaide zich naar Camille, zijn vingers gleden over haar buik naar haar dij. Ze trok haar been op en keek hem uitdagend aan. Elise, naast hen, legde haar hand op Juliens borst en fluisterde: “Niet te zacht nu. Ze wil dat je haar neemt.”
Camille beet op haar lip en spreidde haar benen verder. Julien kroop boven op haar, zijn mond zocht haar nek, haar borsten, zijn vingers voelden hoe nat ze alweer was. Met één vloeiende beweging gleed zijn harde pik diep in haar. Ze kreunde luid, haar nagels zetten zich in zijn schouders.

Elise zat aan het voeteneinde van het bed en keek toe. Haar hand gleed langzaam tussen haar eigen benen terwijl ze haar ogen niet van hen afwendde. “Harder, Julien,” fluisterde ze. “Laat haar voelen hoe graag je dit wilt.” Julien begon te stoten, diep en krachtig, terwijl Camille haar heupen hem tegemoet duwde, haar benen wijd, haar lijf trillend van genot. Elise kroop dichterbij, haar lippen vonden Camille’s tepel terwijl Julien haar bleef nemen, elke stoot zwaarder, intenser.

Camille kwam met een schok, haar hele lijf gespannen als een snaar, haar kreun rauw en dierlijk. Maar de nacht was nog niet klaar. Elise trok Julien naar zich toe, kuste hem ruw, zijn mond nog vol van Camille’s smaak. “Nu ik,” zei ze hees.
Ze ging op handen en knieën voor hem zitten, haar billen hoog, haar natte kutje glanzend en klaar. Julien gleed achter haar, zijn handen stevig op haar heupen, en duwde zichzelf in haar. Elise duwde zichzelf gretig naar achter, haar ademhaling zwaar, haar lichaam wild bewegend op het ritme van zijn harde stoten.

Camille, herstellend van haar orgasme, kroop naar voren en boog zich onder Elise. Haar tong vond Elise’s clit, haar vingers speelden met haar borsten, terwijl Julien haar diep en onverbiddelijk bleef nemen. Elise was gevangen tussen hun twee lichamen — haar kreten ongefilterd, haar lichaam helemaal overgegeven.

Ze kwamen tegelijk. Julien met een diepe, ruwe zucht, zijn handen verkrampt op Elise’s heupen. Elise met een schreeuw, haar hoofd achterover, haar rug hol van extase. Ze vielen neer, hijgend, zwetend, uitgeteld. Lichamen tegen elkaar aan geplakt, nog natrillend.

Camille fluisterde als eerste: “Wat we vannacht gedeeld hebben… is meer dan geil. Het is vrij zijn. Julien knikte traag, zijn vingers rustend op Elise’s heup. Elise glimlachte loom. “En we zijn nog lang niet klaar met elkaar.”