De laatste klant

Luister?

De regen tikte ritmisch tegen de grote etalageruit van boekwinkel De Zevende Bladzijde. Vera, 70 maar nog altijd een vrouw met stijl en pit, streek een lok grijs haar achter haar oor terwijl ze haar leesbril afzette. De winkel was al bijna leeg, op een slapende kat op de toonbank na. De geur van oud papier en vers gezette koffie hing in de lucht. Net toen ze het licht bij de ingang wilde dimmen, ging de deurbel klingelend af. In de deuropening stond een jongeman van ongeveer 26 jaar, natgeregend, met een donkere jas en een glimlach die iets ondeugends had.

“Sorry… nog net op tijd?” vroeg hij, druppels op zijn wimpers. Vera knikte, haar blik rustte iets langer op zijn gezicht dan strikt nodig was. “Kom binnen. Voor bijzondere klanten maak ik een uitzondering.” Hij grijnsde, liep naar binnen en schudde zijn natte haar los. “Ik heet Pieter. Ik zocht iets over poëzie. Klassiek of modern, maakt me niet uit. Als het maar… raakt.” Vera glimlachte. “Dan ben je hier aan het juiste adres. Ik hou van teksten die onder de huid kruipen.” Ze leidde hem naar de poëziehoek, haar vingers glijdend langs de boekruggen, terwijl hij haar volgde — met meer aandacht voor haar slanke houding dan voor de boeken.

“En u? Wat leest u zelf graag?” vroeg hij, terwijl hij een bundel oppakte. “De laatste tijd herlees ik graag Neruda. Die weet wat verlangen is. Een schrijver die erotiek en verlangen op een geweldige manier verbind en als oudere vrouw moet je toch wat” zei Vera en voegde er een sensuele glimlach aan toe.
Er viel een stilte die zwaarder voelde dan het tikken van de regen buiten. Hij opende een willekeurige pagina, begon zacht te lezen: “Ik wil doen met jou wat de lente doet met de kersenbomen…” Ze keek hem aan, haar ogen fonkelden. “Dat is geen poëzie meer, dat is verleiding.” Pieter slikte. “Misschien… moet ik vaker boeken kopen bij u.”

Vera leunde tegen een boekenrek, de knopen van haar blouse net iets te los, haar houding ontspannen maar doordacht. “Misschien moet je niet alleen kopen, maar ook laten voorlezen.” Een paar minuten later zat hij op de bank in het kleine leeshoekje achterin, terwijl zij tegenover hem plaatsnam met een bundel in haar hand en haar voeten elegant over elkaar. De afstand tussen hen leek opzettelijk klein. Haar stem klonk warm en zwoel terwijl ze een gedicht voorlas dat door merg en been ging.

Bij het laatste vers keek ze op, hun blikken raakten elkaar. “Zou je me ook iets willen voorlezen?” vroeg ze, haar stem zachter nu. Hij pakte het boek uit haar hand, maar legde het weg. “Ik denk dat woorden even niet genoeg zijn.” Ze lachte, kort, uitdagend. “Dan zijn daden de volgende bladzijde?” Hij boog zich naar voren en kuste haar voorzichtig. Geen haast, geen schaamte. Alleen die heerlijke ontdekking van een wederzijds verlangen dat veel ouder was dan hun leeftijdsverschil. Die avond bleven de lichten van de boekwinkel langer branden dan gewoonlijk. Tussen stapels poëzie, onder de geur van inkt en herfstregen, werden zinnen fluisteringen en werd verlangen iets tastbaars.

Pieter leerde de oude vrouw kennen maar vooral ook hoe intimiteit met haar is. Vera had prachtige borsten die nog behoorlijk fier de wereld inkeken en haar behaarde kutje was snel nat waardoor hij concludeerde dat hij een welkome late klant was. Vera genoot van de 23 cm lange pik van Pieter die snel op hardheid was en van een geweldige eikel was voorzien. Ze nam de lul met graagte in haar mond en pijpte hem geheel naar wens zo stelde ze vast.

Na een eerste zaadlozing in haar keel vroeg Vera “kun je nog een keer komen”? Pieter lachte en zei “oh ja hoor dat lukt drie keer en soms zelfs vier keer. “Whau” zei Vera “neem me dan, ik ben al zo lang niet meer genomen.” Pieter liet dat geen tweede keer zeggen en leidde zijn pik in het best nog strakke kutje van Vera die hem aanmoedigde vooral hard en diep te neuken. En geschiede.

Na een rustpauze stond Vera op, traag en elegant, en reikte hem de hand. “Kom,” zei ze. “De bovenverdieping is comfortabeler dan deze bank.” Hij volgde haar zwijgend de smalle trap op, zijn ogen rustend op de sierlijke manier waarop haar heupen onder haar lange rok bewogen. Boven was het warm. De muren vol boeken, een groot, klassiek bed met een sprei van dik fluweel, en slechts het zachte licht van een tafellamp.
Vera draaide zich om en keek hem strak aan. “Heb je ooit eerder met een vrouw van mijn leeftijd gedeeld dat we nu samen hebben ervaren” .Hij schudde langzaam zijn hoofd, zichtbaar opgewonden. “Nee maar voor herhaling vatbaar” .Ze stapte dichterbij en haar vingers gleden over zijn borst, zijn buik en pakte zijn lul weer vast. Hij ademde zwaarder. Haar aanraking was beheerst, ervaren, zelfverzekerd — precies wat hij niet wist dat hij verlangde.

Toen ze op haar knieën ging en zijn stijve geslacht in haar hand nam, keek ze eerst omhoog, ondeugend glimlachend, voor ze haar lippen er zacht tegenaan drukte. Ze begon langzaam, sensueel, haar tong cirkelend als een dichter die zijn eerste zinnen proefde. Zijn hand gleed door haar zilveren haren. “Vera… god, wat doe je weer met me,” fluisterde hij hees.
Ze kwam overeind haar borsten in volle pracht, nog stevig en uitnodigend. Zijn handen streelden haar lichaam. Ze liet zich achterover op het bed zakken, haar rok omhoog, haar benen een stukje geopend. “Laat me je weer voelen,” zei ze zacht’.

Pieter boog zich over haar heen, zijn tong ontdekte haar natte verlangen met toewijding en eerbied. Ze kreunde, haar lichaam kronkelde licht onder zijn aandacht. Toen hij haar aankeek, glansde zijn gezicht van haar lust — en haar ogen brandden van honger. Hij gleed langzaam in haar warme kut, hun lichamen versmolten in een ritme dat zowel teder als onstuimig was. Ze hield hem dicht tegen zich aan, haar nagels in zijn rug, haar benen om zijn heupen. Het bed kraakte op het ritme van hun samenspel — geen haast, maar pure overgave.Toen hun climax hen beide overspoelde, alsof de tijd even stil stond, bleef hij in haar armen liggen. Buiten viel de regen nog altijd, maar binnen wisten twee mensen dat ze elkaar gevonden hadden voor nog veel meer onvergetelijke geile uren.