Kermisnacht

Luister?

Het was een zwoele zomeravond toen Guido en Eelco langs de felle lampen van de kermis slenterden. De geur van gebrande suiker, bier en adrenaline hing in de lucht. Het soort avond waarin alles kon gebeuren. Guido, met z’n eeuwige charmante grijns, stootte Eelco aan. “Kijk daar eens. Zijn dat…?” Eelco volgde zijn blik – en daar, bij de botsauto’s, stonden Kim en Beate. Twee oude bekenden van de middelbare school. Kim met haar ondeugende blik en haar haren opgestoken zoals vroeger. Beate, iets ingetogener, maar haar ogen fonkelden met herkenning.

“Nou, dat is even geleden,” zei Kim terwijl ze hen tegemoet liep, haar ogen even lang blijven hangen bij Guido. “We dachten dat jullie ergens getrouwd zaten te wezen,” lachte Beate, terwijl ze Eelco plagend een knipoog gaf. “Dat feestje hebben we even uitgesteld,” grijnsde Eelco. “Maar wij dachten dat jullie in Amsterdam zaten. Kunstacademie of iets wilds?” “En dat was het ook. Maar vanavond zijn we hier. En jullie ook. Toeval?” vroeg Kim, terwijl ze haar tong even langs haar onderlip liet glijden.

Een paar ritjes later, wat halve liters alcohol verder en een rit in het spookhuis die net iets langer duurde dan verwacht, stonden ze samen bij de rand van het terrein. “Ik heb nog een fles wijn thuis,” fluisterde Beate in Eelco’s oor. “En een balkon met uitzicht op de stad. ”Kim trok aan Guido’s shirt. “Of we kunnen de avond hier laten eindigen in de botsauto’s… of ergens met zachtere stoelen. Guido en Eelco wisselden een blik uit. Geen woorden nodig. De nacht was nog jong. Maar die zou niet lang onschuldig blijven. Deze meiden waren botergeil en hadden maar één doel dat was wel duidelijk.

De vier liepen door de lome avondlucht richting Beate’s appartement, ergens net buiten het centrum. Guido en Kim liepen net iets dichter bij elkaar dan nodig, zijn hand zwevend bij haar onderrug. Beate had haar arm nonchalant door Eelco’s gehaakt. Haar parfum, iets warms met vanille en jasmijn, had een bedwelmend effect. Eenmaal binnen was het licht zacht. Een mix van kaarsen en de gloed van de stad kwam via het balkon naar binnen. Beate schonk vier glazen rode wijn in terwijl Kim haar hakken uitschopte en languit op de bank ging liggen.

“Dus,” zei ze terwijl ze met haar vinger langs de rand van haar glas gleed, “wie had gedacht dat de brave Guido en stille Eelco zo’n leuke avond zouden worden?” “En wie had gedacht,” antwoordde Guido, “dat Kim en Beate ineens zulke ondeugende vrouwen waren geworden?” “Waar baseer je dat op?” vroeg Beate uitdagend, terwijl ze Eelco een glas aanreikte. “Op de blik in onze ogen? Of de herinneringen van vroeger?” Eelco’s stem was hees. “Misschien een beetje van beide.”

Er viel een geladen stilte. Geen ongemakkelijkheid, maar een zinderende verwachting. Kim stond op, liep naar Guido, en bleef vlak voor hem staan. Ze trok langzaam zijn shirt uit, keek hem aan met een glimlach die niets goeds beloofde, en fluisterde: “Toen ik zestien was, droomde ik hier al van. ”Guido deed een stap naar voren. “En nu?” Ze antwoordde niet met woorden.
Ondertussen op het balkon liet Beate zich langzaam tegen Eelco aanleunen. De wijn, de zomerhitte, en de elektriciteit in de lucht deden hun werk. Hij streelde haar nek terwijl zij haar lippen op zijn kaaklijn plantte. Ze trok hem mee naar binnen, richting haar slaapkamer, zonder zich om te draaien.

In de woonkamer verloor Guido zich in Kim. Haar blouse gleed traag van haar schouders terwijl zij met haar lippen zijn sleutelbeen verkende, haar vingers zijn gespierde rug aftastend. Ze nam de leiding, duwde hem achterover op de bank en grijnsde: “Altijd al benieuwd geweest hoe jij zou klinken als je je niet meer inhoudt.”

Guido gaf zich over en pakte de heerlijke borsten van Kim, zoog aan de tepels en maakte Kim nog geiler als ze was. Haar bewegingen waren sensueel, zelfverzekerd. Ze speelde met hem alsof ze precies wist waar zijn grenzen lagen — en hoe ze die kon verleggen. Haar handen waren onderzoekend, haar heupen uitdagend. Hij liet zich leiden, opgejut door haar ritme, haar fluisteringen in zijn oor die net te brutaal waren om onschuldig te blijven. Kim ging op zoek naar Guido zijn pik en al snel zat die harde lul in haar mondje en ze pijpte hem zoals hij lang niet gepijpt was.

In de slaapkamer werd het intiemer. Beate was zachter van toon, maar haar verlangens waren minstens zo fel. Ze zat bovenop Eelco, keek hem recht aan, haar haren los, haar adem gejaagd. “Ik heb vaak gefantaseerd over jou,” zei ze, terwijl haar nagels over zijn borst gleden. “Over hoe jij me aan zou raken, alsof je het durfde. ”Eelco vond zijn moed. Zijn handen grepen haar bij haar heupen, trokken haar dichter tegen zich aan. De kleren verdwenen één voor één — geen haast, maar doelbewust. Beate fluisterde woorden in zijn oor die hem deden blozen én sidderen.

Hij liet Beate zakken over zijn harde lid en Beate begon op hem te rijden. Terwijl Eelco de borsten van Beate volop vast hield kwamen ze beiden. Eelco spoot zijn zaad diep ik Beate die hijgend naar zijn gezicht kwam en hem diep tongde.
Later die nacht, kruisten hun paden opnieuw. In wisselende samenstelling genoten ze van elkaar, vrijer dan ooit, losser dan vroeger — deelden fluisteringen, aanrakingen en blikken die alles zeiden. De vier lagen samen op het grote bed, onder een laken dat meer verraadden dan het bedekte. Er werd gelachen, geplaagd, en opnieuw bemind. Zonder schaamte, zonder regels.

En de botsauto’s? Daar dacht niemand meer aan.