Zweet & Belofte

Luister?

Anna veegde een pluk haar van haar voorhoofd terwijl ze haar derde set squats afrondde. Ze was niet hier om indruk te maken, maar haar strakke legging en sporttop, die net iets te veel meegaven bij elke beweging, deden dat werk ongevraagd voor haar. Ze voelde blikken. Zoals altijd. Maar vandaag viel háár blik ook ergens op, of beter gezegd: op iemand, op Henk. Hij stond bij de gewichten, een berg van een man, torso als gehouwen uit steen, glanzend van het zweet. Zijn brede rug trilde lichtjes bij elke herhaling. Vrouwen in de buurt giechelden zacht, sommigen hielden hun telefoons stiekem wat hoger. Maar hij leek hen nauwelijks te zien. Zijn blik gleed onverwacht naar Anna. Ze hield zijn oogcontact vast, uitdagend. Een speels glimlachje gleed over haar lippen. Hij knikte, klein, maar veelbetekenend.

Even later stond hij plotseling naast haar bij de kabelmachine. “Jij traint serieus,” zei hij, zijn stem laag, ruw. “Alleen als er iets is om me op te concentreren,” zei Anna terwijl ze hem recht aankeek. Haar heupen wiegden een tikje overdreven toen ze opstond. “En jij… leidt best af.” Zijn grijns was traag en gevaarlijk. “Misschien moet ik je afleiden met iets anders.” Ze voelde de spanning onder haar huid tintelen. Ze was niet naïef, ze kende dit spel. Maar Henk speelde het anders. Geen goedkope opmerkingen, geen arrogantie. Gewoon… een blik, een belofte.

Ze liepen elkaar vaker tegen het lijf. Oefeningen werden excuses om elkaars grenzen te testen. Haar hand gleed een keer “per ongeluk” over zijn onderarm. Zijn vingers rustten iets te lang op haar heupen toen hij haar houding corrigeerde. Hun lichamen kenden elkaar al, zonder dat ze elkaar hadden aangeraakt zoals ze allebei wilden. Die avond, bij het verlaten van de gym, zei hij: “Drankje?” Anna keek hem aan, een scheve glimlach op haar lippen. “Alleen als je belooft dat de nacht net zo intens wordt als je deadlifts.”
Hij stapte dichterbij, zijn adem warm tegen haar oor. “Meisje, ik til zwaarder dan dat in bed.” Ze lachte. Laag, diep, veelbelovend. De sportschool was slechts het voorspel geweest.

De deur sloeg achter hen dicht. Geen woorden meer nodig. De spanning die zich had opgebouwd tussen zweetdruppels en stiekeme aanrakingen knalde nu los, als een gesp die te strak was getrokken. Anna trok haar top over haar hoofd en liet het achteloos vallen op de vloer. Henk’s blik gleed langzaam over haar lichaam, alsof hij haar al tientallen keren had uitgekleed in zijn hoofd en nu eindelijk toestemming kreeg. “Draai je om,” zei hij hees. Zijn stem was geen verzoek. Ze gehoorzaamde met een glimlach. Zijn handen vonden haar heupen, stevig, bezitterig. Zijn mond gleed over haar schouder, zijn tanden lieten een prikkelend spoor achter. Anna duwde haar billen uitdagend tegen hem aan. Ze voelde zijn harde pik al door zijn sportbroek heen, pulserend van begeerte. Met één ruk trok hij haar legging omlaag, zijn vingers gleden tussen haar benen. “Nat,” fluisterde hij. “Voor mij?” Ze draaide haar hoofd en fluisterde terug: “Voor niemand anders.”

Henk liet zijn broek zakken. Anna’s adem stokte even bij de aanblik van wat hij al die tijd onder dat strakke textiel had verborgen. Groot. Dik. Veinsde geen genade. Hij draaide haar opnieuw om, tilde haar moeiteloos op en zette haar met haar rug tegen de muur. Zijn mond vond haar borst, zijn tong cirkelde traag om haar tepel terwijl hij met één hand haar dijen spreidde. Ze kronkelde, greep in zijn haar, trok hem dichter. “Neem me,” gromde ze. “Ik wil voelen wat je me beloofd hebt.” Hij gleed langzaam in haar, centimeter voor centimeter, totdat hij volledig in haar zat. Ze hapte naar adem, haar nagels krasten over zijn schouders. “Je bent zo strak,” en zijn heupen begonnen een ritme te zoeken. Anna beet op haar lip en hield zijn blik vast. “En jij zo godvergeten diep…”

Hij begon haar te nemen zoals hij alles in het leven benaderde: intens, krachtig, zonder terughoudendheid. Zijn bekken bonkte tegen haar met onverbiddelijke kracht, elke stoot diep en doelgericht. Anna’s kreunen vulden de kamer. Ze liet zich volledig gaan, gaf zich over aan zijn ruige ritme, haar benen strak om zijn middel geklemd. Toen hij haar op het bed legde, nam hij zijn tijd. Zijn mond verkende haar van binnenuit, zijn tong speelde met haar klit tot ze gilde van genot. En toen hij haar weer nam, ditmaal vanachter, haar billen rood van zijn handafdrukken, kon ze nauwelijks haar zinnen bijhouden. Ze kwamen samen, meerdere keren. Schreeuwend. Grommend. Elkaar afwisselend leidend en onderwerpend. Tegen de ochtend lagen ze uitgeput, verstrengeld in elkaar, lichamen glinsterend van het zweet en verlangen.
Henk keek haar aan, een grijns op zijn gezicht. “En dat was nog maar de eerste ronde.”

Anna lachte zacht, haar hand gleed opnieuw over zijn borst. “Wie zegt dat ik je laat gaan?”
Anna lag half op hem, borst tegen zijn ribben, hand op zijn buik. Henk ademde diep, loom, maar zijn ogen glommen alweer. “Zeg eens…” fluisterde ze terwijl haar vingers langzaam afdaalden over zijn onderbuik, “…heb je me nou echt al gehad?” Hij greep haar pols met één hand, draaide haar zonder moeite onder zich. Zijn blik was strak, zijn stem laag. “Je denkt dat ik klaar was?” In één vloeiende beweging schoof hij haar benen uit elkaar, zijn mond hing boven de hare, maar hij kuste haar niet. In plaats daarvan beet hij zacht in haar onderlip terwijl zijn heupen tegen haar schuren. “Ik wil je horen smeken,” fluisterde hij, “zoals net, naar dan nog luider en harder, Jij bent mijn geile slet en ik zal je nemen diep en hard.” Ze wilde iets zeggen, een weerwoord, maar op dat moment duwde hij zich opnieuw in haar, eerst traag dit keer, plagend tergend traag, en haar woorden verdwenen in een hijgende zucht.

Hij hield haar polsen vast boven haar hoofd, zijn kracht voelbaar zelfs in de kleinste beweging.
“Beweeg niet,” beval hij zacht. En Anna gehoorzaamde. Hij nam haar langzaam, ritmisch, zijn adem zwaar op haar huid. Elke stoot leek bedoeld om haar opnieuw aan de rand te brengen. Haar rug boog zich, haar heupen wilden meer, sneller, maar hij bepaalde het tempo. Tot hij plotseling haar polsen losliet en haar omdraaide. Op haar knieën, billen hoog, gezicht in het kussen.“Nu geef je jezelf echt,” zei hij ruw. En hij duwde zijn keiharde pik dieper in haar dan ze voor mogelijk hield en gaaf haar een enorme pets op haar billen.

Zijn handen knepen stevig in haar heupen, trokken haar naar zich toe bij elke stoot. Het geklap van huid op huid vulde de kamer. Ze hoorde zichzelf dingen zeggen die ze niet van plan was geweest: smekend, grommend, haar stem vol rauwe overgave. Toen hij haar haar vastpakte en haar hoofd naar achter trok om haar te laten kreunen in zijn oor, explodeerde alles. Haar orgasme overspoelde haar als een golf die te lang op zich had laten wachten. Trillend, snakkend naar lucht, greep ze de lakens terwijl hij zichzelf nog een laatste keer diep in haar duwde en haar vulde met alles wat hij had. Ze bleven zo liggen, hij boven haar, hijgend, bezweet, bezeten. “Dus…” zei ze met een schorre lach, “…nog plannen voor ronde drie?” “Wat denk je zelf?”

Anna leunde loom tegen Henk aan, haar huid nog klam van de tweede ronde. Hij streek een pluk haar uit haar gezicht, keek haar aan alsof hij haar net had veroverd én alweer opnieuw wilde veroveren. Zonder een woord tilde hij haar op, haar benen om zijn middel, zijn handen stevig onder haar billen. Hij droeg haar naar de badkamer alsof ze niets woog, alsof ze van hem was. De glazen deur van de inloopdouche gleed open. Hij zette haar neer, draaide de kraan open. Een warme straal gleed omlaag van het plafond, als een tropische regen. Stoom vulde de ruimte, dempte elk geluid. De tegels glommen, net als hun lichamen.

Henk stond stil, keek naar haar. Anna draaide zich langzaam om, liet het water over haar schouders glijden, haar rug hollend, haar billen uitdagend richting hem. Ze keek over haar schouder. “Sta je daar nou alleen te kijken?” Zijn antwoord kwam in de vorm van handen, één op haar heup, de ander tussen haar benen. Warm, stevig, doortastend. Ze kreunde. Niet zacht. Hij duwde haar voorzichtig tegen de muur, het warme water stroomde langs hun lijven terwijl hij opnieuw bij haar binnendrong, dit keer met een zachtere kracht, maar niet minder intens. De tegels waren koel tegen haar voorhoofd, het contrast met zijn vurige lichaam maakte haar gek. Zijn handen gleden over haar natte huid, van haar schouderbladen tot haar borsten, terwijl hij haar bewoog met een ritme dat moeiteloos schakelde tussen teder en dierlijk. Ze draaide zich om en nam plots het initiatief, duwde hem achteruit tegen de wand. Ze ging door haar knieën, haar lippen omklemden zijn harde lid en ze keek hem aan terwijl hij geheel verdween in haar mond. Zijn hoofd sloeg achterover. “Jezus, Anna…”

Ze nam haar tijd, plagend, uitdagend, tot hij haar weer optilde, dit keer met meer honger dan ooit. Hij zette haar op het bankje in de douche, haar benen gespreid over zijn dijen. Ze gleed zelf over hem heen, nam controle, reed hem langzaam, draaide met haar heupen, liet hem voelen hoe diep hij in haar zat. Stoom maakte de ruimte wazig. Hun zweet mengde zich met het water. Hun kreunen echoden tegen het glas. Elk van hen verloor zich, in de ander, in het moment, in pure fysieke extase.

Toen ze samen kwamen, trillend, druipend, hield hij haar stevig vast. Even was er niets dan ademhaling. Hartslag. Nabijheid. Hij stond op, zijn armen onder haar benen en rug. Zonder iets te zeggen droeg hij haar terug naar het bed, alsof het vanzelfsprekend was, alsof zij daar hoorde. In zijn armen. Tussen zijn lakens. Hij legde haar neer, kuste haar voorhoofd en fluisterde: “Als jij morgen nog kunt lopen… heb ik iets fout gedaan.” Anna glimlachte slaperig. “Als ik straks wakker wordt… mag je me opnieuw doen.”