Haal het even in de achtertuin

Luister?

Charlotte stond bij het raam van haar keuken, starend naar de zonovergoten achtertuin. Het was een zwoele middag in de zomer, de lucht zwaar van de geur van vers gemaaid gras en bloeiende lavendel. Ze droeg een dun, wit katoenen jurkje dat plakte aan haar huid door het zweet, geen bh, geen slipje, want waarom zou ze? Haar man was weer op zakenreis, en de eenzaamheid knaagde aan haar als een onverzadigbare honger. Haar borsten, vol en stevig met tepels die hard werden bij de minste wrijving van de stof, drukten tegen het raam terwijl ze uitkeek op de straat. Daar kwam hij aan: de vuilnisman.

Hij heette Marco, althans dat had ze een keer op zijn badge gelezen. Een ruwe, gespierde kerel van midden dertig, met donkere krullen die nat plakten aan zijn voorhoofd van het zweet, en armen die dikker waren dan haar dijen. Zijn uniform, een strak zittend shirt dat zijn borstkas omhelsde en een broek die strak om zijn kont spande, maakte haar altijd al week in de knieën. Vandaag, met de hitte, zag hij er nog geiler uit: zweetplekken onder zijn oksels, een glimp van zijn behaarde borst door de open geknoopte kraag. Charlotte beet op haar lip, voelde een warme golf tussen haar benen opstijgen. Ze had al dagenlang gefantaseerd over hem, over hoe hij haar zou vastpakken, ruw en onverwacht, en haar zou neuken tot ze schreeuwde.

De vuilniswagen ratelde voorbij, en Marco stapte uit om de containers leeg te halen. Charlotte’s hart bonsde. Dit was haar kans. Ze greep de extra vuilniszak uit de gang, vol met oude kleren die ze had willen weggooien en liep naar buiten, haar blote voeten kietelend op het warme terras. “Hé! Marco!” riep ze, haar stem hees van opwinding. Hij draaide zich om, veegde het zweet van zijn voorhoofd met de rug van zijn hand, en zijn donkere ogen gleden over haar heen. Van haar gezicht, naar haar harde tepels die door de stof prikten, naar haar benen die ze iets uit elkaar zette om hem een hint te geven.
“Ja, mevrouw?” gromde hij, zijn stem laag en rauw, als grind onder banden. Hij zette de container neer en liep op haar af, zijn laarzen knerpend op het grindpad.

Charlotte glimlachte, een ondeugende, uitdagende grijns. “Ik heb nog een zak in de achtertuin liggen. Kun je die even voor me meenemen? Het is een beetje… zwaar.” Ze wees naar de poort die naar de tuin leidde, haar vingers trillend van anticipatie. Marco knikte, maar zijn blik bleef hangen op de manier waarop haar jurkje opwaaide in de bries, een flits van haar kale schaamheuvel onthullend. “Tuurlijk,” zei hij, en volgde haar.

In de achtertuin was het nog heter, afgesloten van de straat door hoge heggen. De zon brandde op hun huid, en Charlotte voelde het zweet langs haar rug glijden, in het dal tussen haar billen. Ze leidde hem naar de schuur, waar de zak zogenaamd lag, maar in werkelijkheid wilde ze hem hier hebben. “Daar,” loog ze, wijzend naar een hoek vol tuingereedschap. Marco bukte zich om te kijken, zijn broek strak gespannen over zijn kont, en Charlotte kon het niet laten. Ze stapte dichterbij, haar hand glijdend over zijn rug, voelend hoe zijn spieren zich aanspanden onder haar aanraking.

Hij draaide zich om, rechtopstaand nu, torenhoog boven haar uit. “De zak?” vroeg hij, maar zijn ogen zeiden iets anders, honger, pure lust. Charlotte’s adem stokte. Ze drukte zich tegen hem aan, haar borsten plat tegen zijn bezwete borst, voelend hoe hard hij al was door zijn broek heen. “Fuck de zak,” fluisterde ze, haar lippen bij zijn oor. “Ik wil jóú.”
Marco’s handen grepen haar billen vast, ruw en bezitterig, knedend het zachte vlees door de dunne stof. “Jij geile slet,” gromde hij, zijn adem heet tegen haar nek. Hij tilde haar jurkje op, zijn vingers grof over haar blote huid strijkend, en vond haar natte kutje meteen, druipend, gezwollen van verlangen. Charlotte kreunde luid, haar nagels in zijn schouders gravend terwijl hij twee dikke vingers in haar ramde, diep en hard, haar sappen soppend om zijn knokkels. “Zo nat al? Je wachtte op me, hè?”
Hij boog haar achterover tegen de schuurmuur, het hout schurend tegen haar rug, en zoog aan haar tepel door de stof heen, bijtend tot ze piepte van pijn en genot.
Ze rukte aan zijn riem, bevend van ongeduld, en bevrijdde zijn pik, god, wat een monster. Dik, geaderd, met een paarse eikel die glom van voorvocht, minstens 20 centimeter puur, hard vlees. Charlotte zakte op haar knieën in het gras, de aarde vochtig onder haar, en nam hem in haar mond. Ze zoog gulzig, haar tong cirkelend rond zijn eikel, proevend het zoute zweet en zijn muskus. Marco greep haar haren vast, neukte haar mond met stotende heupen, zijn ballen kletsend tegen haar kin. “Zuigen, ja, slik het door,” hijgde hij, zijn stem brekend toen ze hem diep in haar keel nam, kokhalzend maar niet stoppend.

Maar hij wilde meer. Hij trok haar omhoog, draaide haar om en duwde haar voorover tegen de schuur, haar kont omhoog, benen wijd. Haar jurkje hing nu als een vod om haar middel. Marco spuugde in zijn hand, smeerde het over zijn pik, en ramde zich in één harde stoot in haar kut. Charlotte schreeuwde, het deed zeer, hij rekte haar uit tot het uiterste, vulde haar volledig. “Neuk me! Harder!” smeekte ze, haar handen klauwend in het hout. Hij gehoorzaamde, pompend als een beest, zijn heupen kletsend tegen haar billen, zijn ballen slaand tegen haar clit. Elke stoot dreef haar dieper in extase, haar sappen druppelend langs haar dijen, het natte plofgeluid echoënd in de tuin.

Hij greep haar heupen vast, zijn vingers blauwe plekken achterlatend, en versnelde, zijn adem raspend. “Ik ga komen, verdomme,” gromde hij. Charlotte draaide haar hoofd, haar ogen wild. “Binnenin me. Vul me op.” Dat was genoeg. Met een brul explodeerde hij, hete stralen sperma spuitend diep in haar, overspoelend haar baarmoeder. Het duwde haar over de rand, haar orgasme golfde door haar heen, haar kut melkend om zijn pik, benen trillend tot ze bijna instortte. Ze schreeuwde zijn naam, tranen van genot in haar ogen, terwijl golf na golf haar deed sidderen.

Marco trok zich terug, zijn pik glimmend van hun mengsel, en liet haar zakken in het gras. Hij grijnsde, veegde het zweet van zijn gezicht. “Volgende week weer een zak?” Charlotte lachte hijgend, haar lichaam nog nahijgend. “Elke dag, als je wilt.”