Een bijzondere deal

Luister?

Hij is het spuugzat, die kleine teef kost hem bakken met geld. Dit is nu al de zoveelste keer dat ze haar werk niet normaal doet en dit is de laatste keer dat ze hem omzet laat verliezen. Hij trekt de deur van de hal open en kan zijn stem niet rustig houden. “Kira, in mijn kantoor! Nu!” Kira stond op het punt om met de andere collega’s naar huis te gaan en gedraagd zich alsof er niks ergs gebeurd. Ze zegt gedag tegen de collega’s en loopt ontspannen met haar handen in haar korte jasje zijn kant op. Haar nonchalante manier van doen werkt hem alleen nog maar meer op zijn zenuwen. “Wat is er Kyle?” Hij stapt voor de deur weg. “Ga zitten.” Ze draait met haar ogen. “Nou, niet zo bazig hoor.” Hij moet zich heel erg inhouden. “Ik ben verdomme je baas, dat lijk je niet echt door te hebben.” Ze loopt langs hem heen en gaat ontspannen in de stoel tegenover zijn bureau zitten. Hij sluit de deur en gaat achter zijn bureau zitten, haalt een keer diep adem en probeert te kalmeren. “Luister Kira, ik kan geen reden meer verzinnen om je aan te houden als hostes. Je flirt met de klanten en niet op een goede manier. Je komt altijd te laat, maakt een bende van je administratie en je gehoorzaamd mijn opdrachten voor geen meter.” Ze is een beetje uit het veld geslagen en niet meer zo nonchalant als eerder. “Maar, ik heb deze baan nodig. Als ik weer wordt ontslagen dan sluit mijn vader me financieel af!” Hij kijkt haar met opgetrokken wenkbrauw aan. “Daar had je dan eerder aan moeten denken. Misschien als je je best doet, dan geeft je vader zijn princesje wel een extra kans.” Ze kijkt hem wanhopig aan. “Nee alsjeblieft, dit was al mijn extra kans. Ik heb deze baan nodig!” Hij schud geergerd zijn hoofd. “Dat ik jou probleem Kira, niet de mijne. Ik ben jou en je hooghartige gedrag spuugzat. Ik heb geen tijd, zin of energie om je werk naast de mijne te doen omdat jij te lui bent.” Er komen tranen in haar ogen. “Alsjeblieft Kyle, ik doe alles voor je. Ik beloof het beter te doen!” Hij staat op en loopt naar de deur. “Nee Kira, je hebt je kans gehad. Ga maar bij je vader uithuilen.” Ze blijft op haar stoel zitten en hij kan zien dat ze hard nadenkt over een oplossing. Hij zucht overdreven. “Kom op Kira, je hebt al genoeg van mijn tijd verspeelt.” Ze kijkt hem aan. “Straf me.” Hij trekt een wenkbrauw op. “Wat?” Ze lijkt zich te overtuigen van haar oplossing. “Straf me, als ik me misdraag. Zorg dat ik spijt krijg, maar geef me nog een kans alsjeblieft.” Hij kijkt haar aan alsof ze gestoort is. “En hoe zie je dat voor je, dat ik je strafwerk geef of laat nablijven? Het is hier geen fucking kleuterschool.” Ze schud haar hoofd. “Nee, ik wil ook niet dat je me straft als als een kleuter.” Ze kijkt beschaamd weg en wacht even voor ze doorgaat.

“Ik wil dat je me straft zoals je een stoute volwassen vrouw straft.” Hij heeft allang door wat ze suggereert, maar hij kent haar en neemt geen risico. “Zeg wat je wilt of loop de deur uit Kira, ik heb geen zin in je spelletjes.” Ze kijkt hem een moment strak aan en snapt dat hij het letterlijk wilt horen. “Straf me zoals je maar wilt.” Ze pauzeert even. “Sla me, neuk me, laat me naakt je kantoor schoonmaken. Wat je maar wilt, hoe je maar wilt en wanneer je maar wilt.” Hij kijkt haar serieus aan en zijn lul reageert op haar woorden. Hij moet zijn gezicht in toom houden want het is misschien wel het geilste wat iemand ooit tegen hem heeft gezegd. “Dus jij wilt in ruil voor nog een kans op je baan, dat ik je straf zoals ik maar wil. Om te zorgen dat je doet waar ik je voor betaal.” Ze knikt. “precies.” Hij doet een stap in haar richtingen gaat vlak voor haar staan. “En zodat je papa je luxe leven blijft betalen.” Ze kijkt gegeneerd weg. “Uhm, ja. Precies.” Met een vinger tilt hij haar kin op. “Eerst bewijzen dat je het meent, dan maak ik een keuze.” Ze kijkt hem recht in zijn ogen aan. “Akkoord.” Zijn ogen flitsen door de kamer, op zoek naar een test. “Ga voor mijn bureau staan, laat je broek en slipje zakken tot je knieen, buig voorover en leg je handen plat op het bureau.” Ze draait zich direct om en loopt naar het bureau terwijl hij haar in een nieuw licht bekijkt. Hij vond haar altijd al aantrekkelijk, dat was een van de redenen dat hij haar accepteerde als hostess. Nu bekijkt hij haar voor het eerst met verlangen en begeerte. Ze is geil, heel erg geil. Ze heeft mooie vormen, ze is 22 jaar oud en heeft lang blond haar. Een enigzins kleine barbie met haar 160cm hoogte. Ze maakt haar broek los en trekt haar broek en slipje tot haar knieen naar beneden. Nu toch een beetje zenuwachtig legt ze haar handen plat op het bureau en kijkt ze naar hem om. “Ogen vooruit kyra.” Ze draait zich naar voren en staart naar de muur. Hij loopt naar het bureau en pakt een lange houten liniaal die hij voor zijn ontwerpen gebruikt. “Steek je kont naar achteren.” Ze gehoorzaamd. “Verder.” Ze duw haar billen zo ver mogelijk naar achteren. “Spreid je voeten.” Hij loopt om haar heen en bekijkt haar figuur terwijl ze gehoorzaamd. “Ben je een domme teef geweest?” De gedachte aan al haar streken komen boven en brengen zijn frustratie terug naar de oppervlakte. Ze zucht. “Ja.” Hij slaat hard met de platte kant van de liniaal op haar billen. Ze slaakt een harde gil. “Aaaauuu!” Ze kijkt hem geschrokken aan. “Ogen vooruit en als je antwoord, doe je dat netjes met twee woorden. Dan zeg je, ja meneer.” Ze kijkt weer strak vooruit. “Ja meneer.” Hij gaat naast haar staan. “Dus, ben je een domme teef geweest?”

Ze bijt op haar lip. “Ja meneer.” Hij knikt. “Inderdaad en heb je een les nodig om te onthouden je niet meer te gedragen als domme teef?” Ze knikt, hij slaat opnieuw op haar billen met de liniaal en ze gilt wederom hard. “Aaaau! Ik bedoelde, ja meneer.” Hij blijft staan. “Goedzo, je krijgt nog tien tikken. Dan ben ik overtuigt dat je voldoende gestraft bent en je gaat ze meetellen.” Ze houdt haar blik op de muur tegenover haar. “Ja meneer.” Ze hoort de liniaal zwiepen door de lucht voor ze hem voelt. “Aaaaauuuu! Één.” Hij streelt met de liniaal over haar billen voor hij het terugtrekt. “Aaaaaauuuu! Twee.” De tranen lopen al over haar wangen en ze begint zachtjes te snikken. “Aahaaauuu! Drie.” Ze probeert zit sterkt te houden. “Ahahauuu! Vier.” Haar billen branden. “Aaaah! Vijf.” Haar tranen lopen vrij over haar wangen. “Steek je kont uit kyra.” Zijn stem klinkt vast en kalm. Ze kan bijna niet geloven dat hij geen medelijden met haar heeft, maar ze gehoorzaamd. Ze hoort de liniaal weer zwiepen. “Aaaahaaaaauw! zes!” Ze snikt nu hardop en ze doet haar best om te blijven staan. “Aaaaaauuuuu! Zeven!” Haar hele billen voelen nu vuurrood en ze branden hevig. “Ahahaaaaauu! Acht!” Hij wacht even. “Bijna klaar Kyra, nog maar twee. Of wilde je het opgeven.” Hij biedt haar een uitweg. Maar op een of andere manier wilt ze niet meer falen, niet tegenover hem en niet nu. “Nee meneer, nog twee.” Ze snikt door haar woorden heen. “Aaaau! Negen.” Hij streelt met de liniaal over haar rode brandende billen tot ze haar billen weer uitsteekt. De laatste zet hij kracht bij. “Ahahaaauuuuu! TIEN!” Ze blijft verdoofd staan terwijl hij haar vuurrode billen bekijkt. “Je hebt je straf gehad Kyra, trek je broek en je slipje omhoog. Ik accepteer je voorstel, als je hier morgenochtend komt opdagen dan weet ik dat je het meende.” Hij legt de liniaal neer op het bureau en loopt er omheen. Ze ziet dat zijn broek gespannen staat door zijn harde lul. Ze snikt haar tranen weg en herpakt zich. “Is er niks meer wat ik nu voor u kan doen?” Hij trekt een wenkbrauw op. “U? Als ik had geweten dat je dit nosig had om respectvol te worden had ik dit je eerste werkdag graag gedaan.” Ze kijkt beschaamd weg. “Het spijt me meneer.” Hij kijkt verbijsterd, alsof ze met een pak slaag is getransformeerd van persoonlijkheid. “Denk goed na of je dit echt wilt Kyra. Er is nu niks meer wat je voor mij kan doen, behalve naar huis gaan en goed nadenken of je hier morgen ochtend wilt zijn.” Ze kijkt hem in zijn ogen. “Dank u meneer, tot morgen.” De laatste twee woorden spreekt ze met definitieve zelfverzekerdheid uit. Zodat hij weet dat ze er morgen weer is en dat ze er niet over hoeft na te denken.