Boksmeisje door andere ogen

Luister?

Langs de ring staan vooral veel vrouwen, met hun mobiel foto’s nemend of filmend. Een paar meisjes staan spottend te lachen langs de ring, terwijl ze naar hem kijken en wijzen, de verslagen bokskampioen. Hij is pas landelijk doorgebroken en een nieuwe ster. Sportjournalisten en oud-boksers beschrijven enthousiast z’n beste wapen, de rechtse directe, een razendsnelle, lenige stoot, met een sterke arm, waarop tot nog toe niemand een antwoord heeft gehad. Maar m’n tante schudde echter haar hoofd toen ze hem op tv zag. Ze vond hem sterk, een mooie, gespierde jongen, maar een typische krachtbokser. Mijn tante bokst al jaren en is heel technisch. Al vanaf dat ik als klein meisje bij haar kwam leerde ze me de kneepjes van het boksen, houding, beweging, verdediging, de stoten. ‘Als meisje ben je minder sterk dan een jongen, lieverd, maar met een goede techniek pak ze je toch,’ hield ze me voor. Ik knikte altijd braaf, vol bewondering voor m’n stoere tante.

Een damesblad heeft hem ook ontdekt en is in de stad voor een interview met de nieuwe kampioen. Ik heb al op internet gezien dat vrouwen gek op hem zijn, een cocky jongen, grote bek, maar wat een lekker lijf, zo gespierd. Ze hebben natuurlijk gelijk, en ook ik ben nieuwsgierig naar deze jongen. Het interview is in de sportschool waar hij altijd traint en publiek is toegestaan. Wanneer ik binnenkom, staat het al vol met mensen, vooral vrouwen, jonge vrouwen, meisjes die spijbelen van school. Ik dring naar voren zodat ik helemaal vooraan kom te staan, en het interview goed kan volgen. De journaliste en haar fotografe staan met hem in de ring. Hij doet op hun verzoek een paar snelle bokmoves en ik zie hoe de fotografe inzoomt op m’n gespierde borstkas en armen. Ze krijgt hem zelfs zover dat hij voor haar poseert in een leren string, waarschijnlijk van het merk van z’n nieuwe sponsor. Alle meiden kunnen hem in z’n volle ornaat zien, gespierde billen en een lekkere volle bult wat het leer van de string maar net aankan. Het is een toppunt van mannelijke suprematie. De vrouwen hunkeren naar zoveel heerlijks.

De journaliste vraagt naar z’n hobby’s, maar ze stelt ook een kritische vraag omdat ze heeft gehoord dat sommige kenners hem vooral een krachtbokser vinden, te weinig technisch. Het irriteert hem, en hij antwoordt vrij bot dat die kenners wel anders zouden piepen als ze z’n rechtste zelf zouden voelen. Een golf adrenaline stroomt door m’n lichaam. De woorden van m’n tante schieten door m’n hoofd. Z’n directe is niets waard als je hem kan ontwijken. Ik schrik van mezelf als ik m’n eigen brutale woorden hoor: “Dan zal hij ze toch eerst moeten raken.’
Ik zie hem naar me kijken, net als de journaliste. Z’n ogen spuwen vuur en hij draait z’n gespierde lichaam over de touwen naar me toe, terwijl hij me toeblaft: ‘weet jij eigenlijk wel helemaal waar je het over hebt? Ik sla iedereen tot moes, dat heb je toch zaterdag kunnen zien?’

Rustig blijven Liz, fluister ik mezelf stilletjes toe, kalm blijven. Toch gaat m’n grote mond weer open: ‘tot nog toe heb je alleen maar tegen prutsers gebokst. Tegen een echte bokser maak je geen kans.” Ik zie hoe hij schrikt van m’n woorden en ik gooi er nog een schepje boven op: “Tegen mij zou je gaan kans maken. Ik weet precies hoe en waar je te raken.” Hij kijkt me verbluft aan. Ik probeer zo rustig mogelijk terug te kijken. Om me heen is het stil. En… ik zie de eerste twijfel in z’n ogen. .

‘Waarom laat je het niet even zien?’, stelt de journaliste voor, ‘ik ben best benieuwd eigenlijk.’ Ze kijkt hem aan: ‘vind je dat goed?’ Hij lijkt wat in de war, maar knikt instemmend. Voor mij is er geen weg terug en ik kruip in de ring, waar ik zo vaak gestaan heb met m’n tante en zo vaak heb gespard met jongens. Arme jongens.
Ik ben er alleen niet zo op gekleed, in m’n strakke jeans en op hakken. Maar het effect op hem is precies goed. Ik zie met plezier hoe z’n pik verder opstijft en nog meer druk op de string zet. He’s in trouble, Liz, take him.

‘Hoe heet je?’ vraagt de journaliste.

‘Liza’

‘Vertel, wat heb jij met boksen?’.

‘Mijn tante bokste en ze heeft het me geleerd. Echt boksen’. Bij die laatste toevoeging kijk ik hem even aan. Ik zie dat het hem razend maakt. Ik voel me lekker. Zo op die hakken kan ik hem recht in de ogen kijken. ‘Meid, je breekt je enkels nog,’ hoor ik de fotografe bezorgd zeggen. ‘Oh, dat valt best mee’ antwoord ik, ‘ik wil hem recht in de ogen kunnen kijken, wanneer hij neergaat. En met deze hakken heb je een mooiere victory pose.’ Ik knipoog naar haar. Ons bokskampioen heeft het minder naar z’n zin. Hij is woedend, maar ik zie ook onzekerheid en die pik van hem wil maar niet slapper worden. Ik krijg een paar bokshandschoenen van z’n trainer, terwijl hij de regels uitlegt. We staan dicht tegen elkaar aan bij de face down, precies genoeg om met m’n onderbuik z’n stijf vooruitstekende pik te voelen.

We gaan los en ik zie hoe hij meteen op zoek gaat naar een opening. Hij wil blijkbaar snel klaar zijn. Oppassen Liz. Ik houd m’n handen dicht bij m’n hoofd en sta lichtjes op m’n voorvoeten, zodat ik snel kan bewegen. Hij stoot een paar keer snel en hard, maar het is voorspelbaar en ik kan makkelijk afweren. Als hij me al raakt, is het op de handschoen. Ik vang een linkse stoot op met m’n handschoen, en zie meteen een snelle rechtste aankomen. Zo voorspelbaar. M’n tante had gelijk. Hij wordt al wat slordiger zie ik, ongeduldiger, en ik kan hard door een opening tussen z’n handschoenen doorstoten. BAM! Lekker vlug en vol op z’n gezicht. Gefrustreerd slaat hij z’n handschoenen tegen elkaar.

Hij gaat door met aanvallen, door om me heen te bewegen, zweet druppelt van z’n voorhoofd. Twee klappen op m’n handschoenen. No problemo, Liz… Dan probeert ie het via m’n buik. Best verrassend, maar niet snel genoeg en op tijd weer ik af met m’n handschoen. Ik zie de frustratie in z’n ogen. Hij gaat nu al af. Dit meisje houdt nu al te lang stand tegenover de kampioen. Hij wordt nu erg ongeduldig. Ik zie hoe hij weer een klap gaat voorbereiden, maar ook dat hij z’n linkerarm iets laat zakken. Als een instinct volgen m’n ogen m’n arm gestrekt op weg naar z’n kin.

BAMM!

Die is raak en ik voel het vertrouwen toenemen. Hij is het even kwijt en lijkt razend van woede. Oppassen Liz, je hebt hem bijna. Scherp kijk ik naar z’n rechterarm. Mijn tante heeft me uitgelegd hoe hij die stoot voorbereidt. “Hij is krachtig, maar als je goed oplet, zie je het aankomen, dan duiken, en toeslaan. Wachten, lieverd, wachten, en dan..’ Ik hoor het m’n tante zeggen en zie in m’n gedachten haar ene vuist in de andere handpalm slaan, ‘dan moet je toeslaan.’

De klap komt toch nog heel snel richting m’n hoofd. Al z’n kracht zit erin en hij gooit z’n volle gewicht erachter. In een reflex buig ik naar rechts waardoor z’n vuist links langs m’n hoofd suist. Dan in een beweging haal ik met rechts snel uit op z’n linker kaak. Gelukkig raak ik hem vol op een gevoelige plek en tot m’n verbazing tolt hij om z’n as terwijl hij z’n evenwicht verliest. Ik hoor een plof en dan een gejuich van een deel van het publiek. Anderen kijken ademloos toe. Voor hun ogen gaat de nieuwe bokskampioen neer, tegen een meisje. Vol adrenaline ga ik boven hem staan, m’n handschoenen hard tegen elkaar slaand. ‘Kom op loser, vecht. Ik maak je af.’

Z’n trainer hurkt bezorgd bij hem neer, maar hij verzamelt z’n krachten om weer overeind te komen. Tijdens het overeind komen zie ik echter dat het goed mis is. Hij oogt wankel. Hij heeft geen plan meer en ik kan hem nu ongestoord aanvallen. Z’n verdediging is weg en ik raak hem nu waar ik dat wil. Hij leunt achterover tegen de touwen en ik begin snel en hard op hem in te timmeren. Al m’n frustraties komen eruit, omdat ik als meisje nooit mee mocht doen met wedstrijden. Want dat was alleen voor jongens. Meisjeswedstrijden waren alleen niets aan, omdat ik die steeds won. Ik liet boksen daarom voor wat het was en ging alleen bij m’n tante kijken wanneer ze weer eens een wedstrijd in Nederland had.

De trainer haalt ons weer uit elkaar en duwt ons naar het midden van de ring. Ik kijk hem aan en zie holle ogen, angstig, wanhopig. Met een paar nieuwe klappen breng ik hem weer aan het wankelen en dan gebeurt het waar het publiek nog lang over zal napraten. Hij laat zich langs me heen zakken op z’n knieën en steunt voorover gebogen op z’n handschoenen op de grond. Uit het publiek schreeuwen een paar jongens dat ie moet opstaan en moet vechten als een kerel, maar ik kijk op hem neer en zie hem z’n hoofd schudden. Hij geeft zich over. Hij kan niet meer klappen aan.

Een vrouw uit het publiek wurmt zich naar voren, opent haar tas en haalt er een riem uit. Ze steekt het door de touwen en ik pak het aan. We hebben even oogcontact en ik snap wat ze wil dat ik doe. Ik doe m’n bokshandschoenen uit en doe de halsband om z’n nek. Ik trek aan de riem en laat hem achter me aan door de ring kruipen. Er volgt een enorm gejuich van de meiden rond de ring en sommigen steken hun handen door de touwen. Ik leid hem naar de touwen zodat ze hem kunnen raken, klappen kunnen geven, strelen. Ik hurk bij z’n hoofd en zeg tegen de meiden: ‘jullie mogen hem best aaien hoor, hij doet niets’. Ik kijk in z’n gezicht. Asgrauw. Wat een verschil met de stoere KO-kampioen van afgelopen weekend en de cocky spierbundel van een paar minuten geleden. Verslagen door een meisje en nu mikpunt van spot van een grote groep vrouwen.

‘Mag je van de dierenbescherming een beest wel zo hard slaan?’, vraagt een meisje van rond de achttien quasi serieus. Ik lach naar haar: ‘deze wel. Dit ras is nog zo onderontwikkeld dat ze slaag juist lekker vinden. Kijk maar naar z’n piemeltje, helemaal hard.’ Ik zie de meiden onder z’n buik kijken en sommigen strelen het leer dat nu strak opgespannen staat. Hij buigt z’n vuurrode hoofd bij zoveel schaamte. ‘Is het niet raar,’ vraagt een andere vrouw, ‘dat hij nog een slip draagt? Je zegt toch niet voor niets ‘poedelnaakt’’. Ze heeft gelijk. ‘Is er iemand met een schaar of mesje?’. Een jonge vrouw stapt naar voren en haalt een schaartje uit haar tas. Met twee knippen valt de string los van z’n heupen en is de kampioen helemaal naakt. Ze stijve pik steekt nu in vol ornaat naar de mat, voor alle vrouwen zichtbaar.

‘Sorry dames,’ maak ik een eind aan de show, ‘ik ga nu m’n hondje uitlaten’. Ik laat hem uit de ring klauteren en zonder dat ik iets hoef te zeggen kruipt hij verder achter me aan, de riem in m’n hand volgend. De dames vormen een soort erehaag voor me en tikken de verslagen jongen in het voorbij kruipen op z’n billen. Mobieltjes maken overuren. Ik leid hem in m’n auto, op de achterbank, waar ik hem op handen en knieën laat zitten. We rijden naar een plek in het bos waar ik altijd graag kom. Met vriendjes of helemaal alleen, als ik even helemaal alleen wil zijn. Niemand komt daar en ik kan er uren doorbrengen met een boek of lekker liggen in het gras. Het is alleen oppassen met mieren, zo heb ik zelf meegemaakt.

Ik laat hem uit de auto en naast me kruipen naar de plek in het bos. Ik heb een zak met kampeerspullen meegenomen uit de kofferbak. Hij heeft best moeite met kruipen door het hoge gras en de takken op de grond, maar z’n cocky gedrag ben ik nog niet vergeten, dus trek ik stevig aan de riem. Geen getreuzel. We komen bij de plek die er nu nog mooier uitziet bij de lager staande zon. ‘Ik wil dat je over die boomstam gaat liggen’, wijs ik hem op een omgevallen boom. Hij gehoorzaamt en ik bind de riem vast aan een tak die er nog aan zit. Ik kan nog steeds niet geloven dat deze bonk van een kerel, een en al spieren, nu willig voor mij over een boomstam gaat liggen. Ik hoef hem niet eens goed vast te binden. Op de grond ligt een mooie tak en ik begin de scherpe stukjes er van af te halen. ‘Luister stoere boy. Daar in de ring was ik heel boos op je, weet je dat? Ik was sooo close om je knock out te meppen. De grote kampioen out op de mat. Dat plezier heb je van me afgepakt, doordat je laf op je knieën ging, je overgaf. Daar ga je voor boeten champ.’ Terwijl ik dat zeg sla ik met het twijgje een paar keer in m’n handpalm. Dat moet het doen.

Ik ga met m’n rug tegen de boomstam naast hem zitten, zodat ik hem recht in de ogen kan kijken. ‘Luister champ. Als straf voor je laffe gedrag in de ring ga ik je zo 20 slagen geven op je billen. En jij gaat meetellen. Als je verkeerd telt, dan beginnen we overnieuw. Duidelijk.’ Ik zie een wanhopige knik van het hoofd, glimlach even terug, en sta op. Het twijgje komt hard aan op het maagdelijke vel van de billen. Zo te zien heeft hij nog nooit een spanking gehad en het moedigt me alleen maar meer aan om hard te slaan. Na tien slagen zijn z’n billen vuurrood van de striemen en bij 18 maakt hij een telfout. We beginnen overnieuw en daarna nog eens, waarna we uiteindelijk uitkomen op 56 slagen en een huid die eruit ziet als een slagveld. Lekker voor de muggen straks.
Uit de zak haal ik twee piketpaaltjes en sla die met een hamer naast elkaar in het zand. Ik maak de riem los van de tak en trek m’n verslagen bokskampioen achter me aan en leid hem tot over de piketpaaltjes. ‘Doe je armen onder je buik door!’ Hij gehoorzaamt en ik bind z’n polsen vast aan de paaltjes met een stevig kampeertouw. Daarna bind ik touw om z’n enkels en span het touw om de paaltjes, zodat z’n enkels bij z’n polsen vastzitten en z’n knieën naar buiten steken. Z’n billen zijn nu wijd uit elkaar getrokken en ik smeer een beetje honing over z’n kuiten, tussen z’n billen en op z’n ballen. Ik zie een mierennest vlak onder z’n pik en weet zeker dat de honing ze uit hun holletje zal lokken. Als hij ook maar iets te veel met z’n pik beweegt duwt hij de top van het nest en komen de mieren massaal te voorschijn. Gelukkig doen ze geen kwaad, maar die kriebelende pootjes op je huid…

Tevreden kijk ik op hem neer. Hij ligt volledig vast, helemaal in mijn controle. Ik hoor een zeurderig huilen, hurk vlak voor z’n gezicht en trek z’n hoofd aan z’n kin omhoog. ‘Luister champ,’ leg ik uit, ‘ik ga je hier laten, zodat je goed kunt nadenken over wat er met je is gebeurd’. Schrik in z’n ogen gevolgd door smeken. ‘Alsjeblieffft… laat me hier niet achter… alsjeblieft..’ Lachend antwoord ik dat het hier waarschijnlijk beter voor hem is dan in de bewoonde wereld. ‘Hier weet niemand dat je door een meisje bent je neergeslagen. Hier lacht niemand je uit en zie je de foto’s op insta niet. Hier ben je veilig lieverd, niemand komt hier.’ Het maakt hem radeloos. ‘Alsjebli..iee..ee.. fft. Laat me niet alleen hier, alsj…..’ ‘Oh, maak je daar maar geen zorgen over champ. Je krijgt zo eerst bezoek van allemaal lieve mieren die graag de honing van je ballen willen eten. Daarna komen er genoeg muggen om je gezelschap te houden en zij weten wel raad met die striemen op je kont.’

Ik sta op waarbij een wolkje zand in z’n gezicht stuift en kijk op hem neer. ‘Je was de kampioen, maar zie je nu eens liggen. Je carrière is voorbij en je bent voer voor mieren. Hou je taai. Ik kom over een tijdje wel weer kijken hoe sterk je nu werkelijk bent, wat die spiermassa van je nu echt waard is.’ Terwijl ik wegloop hoor ik z’n geklaag nog een tijdje, maar eenmaal bij de auto is hij niet meer te horen. Nu thuis de nodige dingen regelen.
Tegen middernacht ga ik terug naar de plek in het bos. De krekels laten zich horen en we stappen door het hoge gras, Karin, m’n vriendin, en ik. Hij ligt nog steeds op dezelfde plek, op z’n buik, z’n kin in het zand, rillend. Ik laat de zaklamp over z’n lichaam gaan en zie dat de muggen hun werk gedaan hebben. Ik buk bij z’n heupen en veeg met m’n vinger langs z’n billen. ‘Zo, de mieren hebben alle honing opgegeten zo te zien. Fijn dat je zo snel nieuwe vriendjes hebt gemaakt’. Ik geef hem met volle hand een klap op z’n vernielde billen, vol striemen en muggenbulten. Karin knielt bij z’n hoofd, vol zand geplakt in tranen en zweet. ‘Dus dit is hem nou, de grote bokskampioen. Weinig meer van over zo te zien.’ Zeg champ,’ begin ik, terwijl ik om hem heen loop, ‘ik wil je voorstellen aan Karin, mijn vriendin en sparring partner. Stel je eens netjes voor.’ We horen alleen wat gemompel. ‘Zeg champ, we kunnen ook zo weer gaan en je hier de hele nacht laten.’ ‘A.aa.ge..na..aa.m Karin’ stamelt hij. ‘Karin is meegekomen omdat ze nog steeds niet gelooft dat ik je verslagen heb in de ring. Ze wil zelf ook een keer tegen je proberen.’

We zien een rilling over z’n rug gaan en ik begin z’n enkels en polsen los te maken. ‘Sta op champ! Tijd om te vechten’. Moeizaam komt hij overeind en ik ben toch best verbaasd hoe zeer de grote gespierde kampioen is vernederd tot een geslagen hondje. Ik pak een paar bokshandschoenen en doe hem die aan, terwijl Karin haar trainingsbroek en hoody uittrekt. Ze ziet er heerlijk spannend uit in haar strakke broek en topje en met haar bokshandschoenen aan staat ze uitdagend klaar voor haar deel van de onttakeling van een bokskampioen. Hij loopt moeilijk om haar heen, maar ergens komt er toch een fighting spirit in hem boven. Z’n handschoenen zitten weer goed bij z’n kaken en hij ontwijkt de eerste klappen van Karin best goed. Dan een klap door haar verdediging en ik begin zowaar te twijfelen aan het idee om Karin ook tegen hem te laten vechten. Ze herstelt zich echter en raakt de jongen op z’n wenkbrauw. Hij wankelt even en laat dan z’n handschoen iets zakken. Ze laat er een linkerstoot op volgen waardoor hij een paar stappen achter uit moet. Het is te veel voor hem en na een nieuwe voltreffer van de vlugge Karin op z’n wang laat de bokskampioen zich voor de tweede keer op een dag op z’n knieën zakken om te buigen voor een vrouwelijke tegenstandster.

Karin steekt juichend haar armen in de lucht en ik omhels haar. ‘Tijd voor onze beloning schat’, en ik begin me uit te kleden. Ik help Karin uit haar handschoenen en trek dan haar topje van haar lekkere borsten af. Dan maak ik m’n jeans los, schop m’n sneakers uit en trek m’n topje uit. Karin staat al naakt voor me en kneedt m’n tieten, terwijl ze met haar vrije hand m’n string van m’n heupen duwt. Ik kijk naar ons slachtoffer, nog steeds op handen en knieën, en zeg hem dat hij op z’n rug moet gaan liggen. We zien dat z’n pik weer rechtop staat, ondanks, of juist dankzij, alle vernederingen en Karin zoekt op haar mobiel een foto. ‘Kijk Liz, deze foto is cool. Dit was vlak nadat ie tegen jou neer was gegaan. Kijk eens naar die stijve pik! Hij geilt er gewoon op, die perf.’

Ik ga over hem staan en zie hoe hij begerig naar me kijkt. Ik heb hem vernederd, vastgebonden tussen een mierennest en uren aan muggen blootgesteld en toch staat z’n pik rechtop voor mij en likt hij instinctief z’n lippen. Ik ga zitten op z’n heupen en laat langzaam z’n pik in m’n kutje glijden. Hij laat een zachte kreun los. Oh.. wat voelt die lange, dikke pik van hem lekker in mij en ik voer het tempo van hem berijden langzaam op. Dan zie ik hoe Karin ter hoogte van z’n hoofd over hem gaat zitten. Haar kutje bij z’n mond. Haar stem is streng en ik lik nu mijn lippen bij het zien van hoe zijn tong de weg vindt tussen Karin’s vochtige lipjes. Karin en ik kijken elkaar aan, geil, neukend, ik op een dikke vlezige paal en zij op een begerige tong. M’n handen strelen haar borsten en Karin’s handen trekken m’n gezicht naar haar mond. Onder ons horen we een kreunend beest, ooit een kampioen, maar nu een neukbeest.

Karin en ik komen ongeveer tegelijk klaar en ik vind het enorm geil haar te zien met gesloten ogen, haar hand over haar linkerborst, haar heupen swingend over de bek van de jongen, over z’n natte, glimmende wangen. Wanneer ik de pik nog een keer diep in m’n kutje duw en m’n onderbuik samenkrimpt, kan ik een harde, lange gil niet onderdrukken en kom ik keihard klaar op de paal. In elkaars armen rollen Karin en ik op de grond en trakteren we elkaar op een heerlijke lange tongzoen. Naast ons horen we een harde kreun. We zien hoe hij nog steeds op z’n rug ligt, z’n bokshandschoenen nog aan, naast z’n lichaam op de grond. Maar het is z’n pik die onze aandacht heeft, heen en weer zwiepend en dan, zonder hulp van een kutje of van een hand, zomaar ineens, begint hij te spuiten, dikke, lange stralen, tot voorbij z’n hoofd. Karin slaat een hand voor haar mond bij het zien van zoiets geils.

We kijken elkaar aan en proesten het uit van het lachen. Het is een geweldige dag geweest met geweldige seks op het eind met m’n beste vriendin erbij. Ik zie hem echter meelachen en dat kan ik niet gebruiken, zo ver zijn we nog niet mannetje. ‘Zeg Karin,’ begin ik zo rustig mogelijk, ‘heb ik iets gemist of zo, maar ik kan me niet herinneren dat we hem toestemming hadden gegeven om te spuiten. Toch?’ Karin schudt haar hoofd. Ik sta meteen op en wijs hem naar de boomstam. ‘LIGGEN!’. ‘Karin, pak jij die tak daar?’ Hij raakt in paniek en draait zich om om bij m’n voeten diep te buigen, z’n mond op m’n tenen. ‘alsjeblieft… nee.e.neee… geen sla…gen. meer’. Ruw pak ik z’n haar en trek z’n hoofd achterover zodat hij m’n gezicht goed kan zien. ‘Jij gaat nu liggen over de boomstam en voor ieder gesmeek krijg je er 10 slagen over je kontje bij. Begrepen?!’ Een zacht knikje en dan de slome kruipbeweging naar de boomstam. Karin heeft het takje in haar hand. ‘We gaan tot 50 lieffie, tel je mee champ?’