De bekentenis van Sebastienne Fournier

Luister?

In mijn verhalen “Het verslag van Coletta spreekt voor zich zelf” en “Haar man heeft haar verstoten” heb ik verteld dat mijn vader jaren geleden een kasteeltje in Frankrijk heeft gekocht. In het kasteel was eeuwenlang tot de Franse Revolutie de rechtbank gevestigd waar in ook nog steeds het archief aanwezig is van deze rechtbank. In die tijd was de kasteelheer ook de rechter van het dorp. Veel van de processtukken gaan over zaken, zoals verkrachtingen, diefstallen, landloperij, moord en doodslag waarvan geen verhalen te maken die geschikt zijn voor deze site. Toch vond mijn vrouw weer een processtuk dat gaat over een zaak die veel lijkt op een soort kasteelroman uit de Bouquetreeks maar dan zonder :“en ze leefden nog lang en gelukkig”. De zaak speelde omstreeks 1725. De zaak gaat over de jongste zoon van de kasteelheer van een nabijgelegen kasteel en een kamermeisje van de kasteelvrouwe van dat kasteel. Mijn vrouw heeft de bekentenis van het kamermeisje weer vertaald van oud-frans naar hedendaags Frans. Ik heb een klein gedeelte vrij vertaald naar het Nederlands en geschikt gemaakt voor deze site. De hoofdpersonen die in dit gedeelte voorkomen zijn het kamermeisje Sebastienne Fournier, Sylvestre de jongste zoon van de kasteelheer burggraaf Gaston Courtot de Cissey, Madaleina de dochter van een andere kasteelheer markies Aurelien Du Pont du Chambon en anderen die niet met naam genoemd worden.

De bekentenis van Sebastienne.

Ik was 15 jaar toen ik door mijn vader naar het kasteel gebracht werd van de burggraaf Courtot de Cissey om daar als meid te gaan werken in de keuken. Het was hard werken elke dag van ‘s morgens 6 uur tot ‘s avonds 9 uur en alleen ‘s zondags na de vroegmis tot 12 uur was ik vrij.
Na 3 jaar werd ik een van de kamermeisjes van de burggravin. De werktijden waren hetzelfde maar het werk was minder zwaar. De kamermeisjes van de burggravin moesten ook allerlei werkzaamheden verrichten voor de zonen van de burggraaf en burggravin. Zo moest ik de slaapkamer van de jongste zoon Sylvestre schoonhouden en zijn kleren verzorgen. Sylvestre was 20 jaar en wat ze noemen een mooie jongen waarop veel adellijke meisjes heimelijk en soms openlijk verliefd waren. Op een dag nu een paar maanden geleden wilde ik op een avond naar zijn slaapkamer gaan om zijn bed klaar te maken voor de nacht. Ik klopte op de deur en omdat er geen reactie kwam deed ik de deur open en liep naar het hemelbed. Toen ik het gordijn opzij schoof zag ik tot mijn schrik Sylvestre in bed liggen en in zijn armen een jong meisje dat ik herkende als Madaleina de dochter van Markies Aurelien Du Pont du Chambon. Ik schrok geweldig en sloot het gordijn en verliet de slaapkamer. De volgende avond zag ik Sylvestre de trap afgaan en ik ging naar zijn slaapkamer om zijn bed klaar te maken voor de nacht. Ik had net de gordijnen van zijn hemelbed opengeschoven toen ik voelde dat er handen om mijn nek geslagen werden. “Je verraadt mij niet “ fluisterde Sylvestre in mijn oor en er werd een kettinkje om mijn nek gehangen. Hij pakte mij ook nog bij mijn borsten en verdween uit de kamer. Wat moest ik doen, me beklagen bij de burggravin had geen zin. Zij zou me niet geloofd hebben en Sylvestre zou alles ontkennen. De volgende avond toen ik weer zijn bed klaarmaakte voor de nacht voelde ik weer dat er armen om me heen werden geslagen en mijn borsten werden gepakt. Ik probeerde me te verzetten maar hij hield mij in bedwang. Hij kneedde mijn borsten door mijn kleren heen en begon mij in mijn nek en wangen ze zoenen. “Lekkere meid, zal ik je eens lekker verwennen” zei hij en zijn handen gingen omlaag en legde zijn hand op mijn kutje door mijn kleren heen. Toen hij me wilde omdraaien kon ik me los rukken en vluchtte de slaapkamer uit. Nu werd het elke avond van kwaad tot erger. De volgende avond greep hij me weer en maakte mijn blouse open en trok die uit. Weer greep hij mijn borsten door de doek waarin mijn borsten zaten. Hij wikkelde de doek los en nu voelde ik zijn handen op mijn naakte borsten. Weer kneedde hij mijn borsten en pakte mijn tepels. Hij draaide mij om en zei dat hij nooit zulke grote borsten had gezien. Nu ging hij ook aan mijn tepels likken en zoog er ook aan. Voor vanavond is het genoeg zei hij en schoof een ringetje om mijn vinger. Ik geef toe dat ik in een verschrikkelijke tweestrijd kwam. Enerzijds verafschuwde ik het en wist dat het tot niks kon leiden, hij van adel en ik een eenvoudige boerenmeid dochter van een pachter. Anderzijds voelde het heerlijk als hij mijn borsten verwende en ik als ‘s avonds in bed lag begon je me zelf te verwennen en streelde mijn kutje, wat ik eerder nooit gedurfd had omdat Onze Lieve Heer dat volgens de pastoor verboden had. Elke avond als ik naar boven ging naar zijn slaapkamer hoopte ik dat hij weer zou komen. Hij kwam en bevrijdde mijn borsten weer en hij maakte nu ook de band van mijn rok los en die viel op de grond. Hij trok mijn onderrok omhoog en pakte mijn billen en kneedde die en gaf en gaf er klappen op. Een hand ging naar voren en en ik voelde hem op mijn kutje. Door mijn broekje heen ging hij met een vinger over mijn gesloten kutje heen en weer. Dat voelde fijn moet ik nu tot mijn schande bekennen. Hij draaide me weer om en maakte nu ook mijn onderrok los en stond ik voor hem in alleen nog mijn broekje. Hij legde zijn handen op mijn billen en kneedde die weer. Even later stak hij zijn handen achter in mijn broekje en pakte opnieuw mijn billen. Hij bleef maar kneden en opeens voelde ik zijn hand op mijn kutje. Met zijn andere hand stroopte hij mijn broekje zodat ik helemaal naakt was. Je hebt heerlijke dijen en een lief kutje zei Sylvestre en hij knielde voor me neer en spreidde mijn benen en schoof mijn schaamlippen opzij en betastte mijn klitje. Het gevoel dat ik hierdoor kreeg ging door mijn hele lichaam vooral ook omdat hij nu ook mijn kutje ging likken. Hij kon daar geen genoeg van krijgen en het duurde wel een kwartier voor dat hij weer opstond. Hij tilde me op en legde mij op zijn bed. Hij kleedde zich uit en ik zag voor het eerst van mijn leven een lul van een man. Op de boerderij had ik wel allerlei dieren elkaar zien beklimmen maar een naakte man had ik nog nooit gezien. Hij ging op mij liggen en begon mij te zoenen en pakte mijn borsten. Na een tijdje zakte hij omlaag en zoende en likte zijn borsten. Weer ging zijn hoofd omlaag en likte hij mijn buik en nu ook weer mijn kutje. Ik voelde dat mijn kutje steeds vochtiger werd. Hij stak nu een vinger in mijn kutje en begon heen en weer te gaan. Nu kwam de angst bij mij naar boven en duwde ik hem weg, stapte van het bed en pakte mijn kleren en verliet de slaapkamer en holde naar boven naar mijn slaapkamertje. Gelukkig had niemand mij gezien. Als ik eerlijk ben dan moet ik toegeven dat van af dat moment ik reddeloos verloren was. Als ik me nu toch ging beklagen zou Sylvestre op advies van zijn moeder zeggen dat ik hem verleid had en werd ik het kasteel uitgezet en het hele dorp zou weten dat ik een slet was en een huwelijk met een boerenknecht kon ik wel vergeten. Zo ging wekenlang door. Op een avond toen ik weer naakt op de rand van zijn bed zat trok hij mijn benen omhoog en spreidde ze. Hij ging met zijn duimen in mijn natte kutje en daarna duwde hij zijn duim in mijn kontgaatje. Dat deed pijn en ik zei dat ik dat niet wilde. Maar hij ging door en even later duwde hij zijn lul in mijn kontgaatje en stootte steeds dieper naar binnen. Een felle pijn ging door me heen. Ik probeerde onder hem uit te komen maar hij hield mij stevig vast. Ik ga je naaien zei hij en zijn lul ging heen en weer in mijn kontgaatje. Opeens voelde ik dat hij zijn zaad in mij spoot en hij zich uit mij terugtrok. Weer pakte ik snel mijn kleren en zei dat ik nooit meer terugkwam. De volgende dag en nog vele volgende dagen ging ik toch terug. Regelmatig nam hij me in mijn kontgaatje. Tot op een keer toen hij naar alcohol rook duwde hij zijn lul in mijn kutje. Ik vocht en krabde hem maar kon niet voorkomen dat hij met veel pijn in mij klaarkwam. Hij beval mij daarna het bed te verschonen en ik ging daarna in angst en beven naar boven. Twee weken later werd ik niet ongesteld en werd steeds misselijk. Ik ging naar Sylvestre toe en zei dat ik in verwachting was. Hij zei niks en duwde me zijn kamer uit. ‘s Middags moest ik bij de burggraaf komen. Ik schrok toen ik binnen kwam in zijn werkkamer. Achter zijn grote tafel zaten de burggraaf, de pastoor van het dorp en mijn vader. Naast de tafel stond Yoann een van de stalknechten van de burggraaf die boven de stallen woonde. Iedereen vond hem een griezel. Toen ik voor de tafel stond nam de burggraaf het woord. “Dinsdag aanstaande trouw je met Yoann, alles is geregeld. Je mag je niet meer in het kasteel komen. Alleen in de stallen. Als je mijn zoon nog langer lastig valt volgen er maatregelen en kan je vader niet langer pachter zijn van mijn neef graaf de Charon de Saint Germain”. Toen ik wat wilde zeggen zei hij :”je kunt gaan”. Toen ik bleef staan pakte Yoann mij beet en duwde mij de kamer uit. Ontredderd en huilend stormde ik naar mijn kamer. Toen ik ‘s avonds naar beneden ging liep Sylvestre voor me de trap af. Ja, ik heb hem een duw gegeven en ben weer naar boven gegaan en ik heb de klap gehoord.

Tot zo ver een deel van de bekentenis van Sebastienne Fournier.

Sebastienne kreeg uiteindelijk levenslang.

Mocht iemand geïnteresseerd zijn hoe het in een gevangenis voor vrouwen in Frankrijk toeging in die tijd en ook nog veel later dan verwijs ik naar de roman van:

Edmond et Jules de Goncourt
La Fille Élisa.

Als luisterboek en e-book gratis te downloaden op onderstaande site.

(Geen reclame. Red.)