De huishoudelijke medewerker

Luister?

Ik was op het werk, en toen zei een collega: “Waar is de poetsvrouw toch? De was is niet gedaan voor de cliënten, en het huis is niet schoon.” Ik vind “poetsvrouw” heel minderwaardig, dus sprak ik mijn collega hierop aan: “Ze heeft een naam, en het is de huishoudelijke medewerker of interieurverzorgster.” “Maar wat let je? App haar!” “Nee, nee, dat hoefde niet.” Die avond appte ik naar haar—Sheena heet ze. “Hee, hoe gaat-ie? Ik miste je op het werk.” Al snel kwamen er blauwe vinkjes, en ik zag dat ze typte: “Hey Bret, niet zo goed, maar heb ook vakantie.” Ik stuurde terug: “O, wil je praten of liever niet?” Meteen ging mijn telefoon: “Hé, met Sheena.” Haar stem klonk verdrietig. “Hé, wat is er? Je klinkt niet vrolijk zoals normaal,” zei ik. “Nou ja, van de ene kant wel, van de andere kant niet. Ik heb gebroken met mijn vriend en heb een huisje dat ik nu moet opknappen, maar moet alles gratis krijgen of heel goedkoop.” “Wat? Dat meen je niet!” Ze vertelde me dat hij een eigen bedrijf had, maar niks deed, en dat ze iedere cent moest omdraaien. Ik was erg geschrokken, want het is echt een hele lieve vrouw. “Kan ik iets voor je doen?” “Nou ja, ik moet nog wat klusjes doen, maar daar wilde ik je niet mee lastigvallen.” Ondertussen was ik op mijn laptop een crowdfunding voor haar aan het maken—waar ze niets van mocht weten.

“Ik ben best handig, dus ik wil zeker wel helpen,” zei ik. Dat was fijn. Ze gaf me haar adres en zei: “Ik zet het bier wel koud. Oh nee, dat heb ik hier nu niet.” “Geeft niet, ik neem wel mee,” reageerde ik. Die week heb ik meerdere klusjes gedaan, en in de tweede week had ik mijn streefbedrag van de crowdfunding binnen. Ik belde aan bij Sheena, die in een niet al te onthullend shirtje nog wat aan het klussen was. “Oh, sorry, niet aan gedacht dat je kwam,” zei ze blozend. “Geeft niet, Sheena”, “ik vind het wel sexy.” Ik gaf haar een knipoog. Hierop gaf ze me een por. “Zo, eerst een pilsje,” zei ik. Het was twee uur ’s middags, dus dat mocht wel. “Boe,” zei ze, “je hebt me zoveel geholpen. Ik wou dat ik wat terug kon doen.” Ik was aan het staren naar haar borsten, die duidelijk door haar shirtje heen kwamen omdat ze geen bh aanhad. Weer gaf ze me een por. “Volgens mij bevalt het wel, hè?” “Oh, sorry,” zei ik, “je ziet er ook zo goed uit.” “Nou, aan het werk,” zei ze, en ze wilde me een kus op mijn wang geven, maar deze belandde op mijn mond. Ik kuste haar terug—dit was even ongemakkelijk. “Sorry,” zei ik. Tijdens het klussen bleef ik steeds naar haar kijken, en Sheena deed ook geen moeite om even een bh aan te trekken. Af en toe kreeg ik een ondeugende blik terug. Op een gegeven moment zei ik: “Wat zou je nog graag willen?” “Nou,” zei Sheena, “een vent die ik kan vertrouwen, waarmee ik samen mijn dochtertje kan opvoeden.” “Maar nu toch nog niet?” zei ik. Ze haalde haar schouders op. “Weet niet. Maar ik bedoel eigenlijk qua huis.” “O, ja—zoveel. Maar ja, geen geld: een betere tv, een betere tafel voor in de keuken, een goede bank waar ik op kan zitten met bezoek… Waar ik met een vent op kan liggen.” Ze stak haar tong uit. “Haha, ja,” zei Sheena. “En wat als ik zeg dat dit kan?” vroeg ik. “Wat, dat wat kan?” “Nou, gewoon allemaal, denk ik wel.” “Ja, nee—ik heb geen geld.” “Jawel, dat heb je wel.”

Ik had het geld van de crowdfunding geprint en in haar jasje gedaan, dat op haar tweedehandsbank lag. Ik wees ernaar. Sheena keek ernaar en begon te huilen. “Hoe dan?” vroeg ze. Ik vertelde haar wat ik had gedaan. Meteen kuste Sheena me op mijn mond, en ik kuste haar innig terug. Ik voelde haar heerlijke borsten tegen me aandrukken. Onze tongen vonden elkaar, en we begonnen te tongzoenen. “Hoe kon een vent deze vrouw nu laten zitten?” Nadat we nog even hadden geknuffeld, zei ik: “Kom, we gaan kijken voor jouw nieuwe spullen.” Zo gezegd, zo gedaan. Al snel was alles geslaagd, en de dag erna was ik bij haar alles aan het installeren en plaatsen. Rond acht uur ’s avonds appte ik Sheena dat ze even moest komen—ze wist namelijk niet dat alles er al was. Ik had het sfeervol neergezet, aangekleed met kaarsjes en lampjes. Toen Sheena binnenkwam, begon ze van blijdschap te huilen en sprong ze in mijn armen, waardoor we op de bank ploften. Sheena begon me weer te kussen, en dit mondde weer uit op een tongzoen. Snel vlogen de kledingstukken uit. “Ik zei toch dat je hier met een vent wilde liggen op een bank?” Sheena bevrijde mijn stijve lul en stopte deze tussen haar schaamlippen. “Bret, je maakt me zo gelukkig.” Ze begon al kreunend mij te neuken—het was echt genieten. Ik begon haar te vingeren, terwijl ze mij bereed, en Sheena kreunde het hele huis bij elkaar. Meteen kwam ze klaar, en door haar gekreun en mijn zicht op haar heerlijke borsten, die op en neer deinden, kwam ik spuitend klaar in haar. Haar blik veranderde opeens in een geschrokken blik. “Kut, Bret, ik heb de pil al twee weken niet gehad. Dit was niet safe.” “Sorry, sorry—ik haal morgen wel een morning—” “Ssst,” zei ik, “jij hoeft dat niet te doen, lieverd. Als je dat wilt, doe ik dat wel, maar moet dat?” “Ja, anders ben ik straks zwanger.” Ik keek haar aan. “Is dat dan erg?” vroeg ik haar. Ze keek me met een fonkeling in haar ogen aan. “Meen je dit?” vroeg ze. “Ja, lieverd. Als het zo is, dan is het zo.” We hebben die avond nog lang van elkaar genoten.