Hoe ik mezelf onzichtbaar kon maken

Luister?

Het natuurkundelokaal rook naar oud papier, metaal en een zuurstofrijk prikkelend gas dat aanvoelde als het begin van opwinding. Wekenlang had ik gesleuteld aan een veld dat licht kon buigen. De berekeningen klopten, de spoelen gloeiden blauw als de rand van een orgasme.
Toen ik de puls activeerde, voelde ik geen schok. Alleen een tinteling. Niet als angst, maar als begeerte: een fluistering over mijn huid, alsof een onzichtbare tong mijn ruggengraat volgde. Mijn hand verdween. Niet verbrand, niet vervormd – gewoon opgelost. Alsof het niets wilde zijn. Alsof ik niet alleen verdween, maar eindelijk vrij werd.
Mijn hart sloeg wild. Ik keek in de spiegel: leegte. Geen lichaam. Geen gezicht. Alleen adem op het glas. Een kring van condens, als een geheime kus. Ik lachte – niet van vreugde, maar van pure ontlading. Ik was geen lichaam meer, maar alles wat ik ooit had willen zijn.
De eerste uren waren extatisch. Ik bewoog als geur, als wind. Alles rook intenser: huid, haar, opwinding. Geluid kwam zonder filter binnen, stemmen kraakten van honger. Ik voelde elk detail van de wereld alsof het mij aanraakte, beet, likte. Ik was goddelijk in mijn onzichtbaarheid – grenzeloos, geil, alleen.
Die nacht, terug in het verlaten lokaal, begon ik mezelf te voelen als nooit tevoren. Mijn hand – onzichtbaar – gleed tussen mijn borsten, langs mijn buik, over de fijne huid boven mijn kutje. De aanraking was vreemd en vertrouwd tegelijk: het was mijn hand, maar ook niet. Mijn vingers vonden mijn clit – warm, pulserend, levend. Ik wreef langzaam, cirkelend, voelde hoe mijn kut zich opende, nat werd, verlangend. Ik kreunde zacht, durfde eindelijk geluid te maken. Mijn lichaam trilde, ik kwam in golven – nat, schokkend, alleen voor mezelf zichtbaar in het schokken van de lucht om me heen.
De volgende dag trok het zwembad me aan als een vinger die wenkt. Ik gleed naar binnen langs een open zijdeur. De geur van chloor, van natte huid, van shampoo – het was bijna erotisch op zichzelf. Meisjes in strakke badpakken lachten, speelden. Hun natte haren kleefden aan hun rug, hun tepels zichtbaar onder de kletsnatte stof. Eén meisje draaide langzaam voor de spiegel, haar handen rustten op haar heupen, haar blik op zichzelf gericht. “Zou jij me aanraken als je me zo zag?” fluisterde ze, zonder te weten dat ik haar ademhaling al in mijn keel voelde.
Eén meisje bleef achter. Ze liet zich zakken in het warme water. Haar benen gleden open. Onder water gleed haar hand tussen haar dijen, haar vingers verdwenen langzaam in haar kutje. Ze kreunde nauwelijks hoorbaar, haar hoofd achterover, haar ogen dicht. Haar clit werd haar middelpunt. Ik zag haar vingertoppen net onder het oppervlak, cirkelend, duwend, met natte overgave. Ik voelde het tussen mijn eigen benen. Mijn kut klopte. Onzichtbaar begon ik mezelf te vingeren. Stil. Snakkend. We kwamen tegelijk – zij boven water, ik eronder, verloren in dezelfde stroom.
In de kleedkamer later: het rook naar huid, warm textiel, stiekeme lust. Twee meisjes bleven hangen. Ze stonden dicht bij elkaar. Eén duwde de ander zacht tegen het kluisje. “Mag ik?” fluisterde ze. De ander knikte. Hun monden vonden elkaar. Ik stond er vlakbij. De tong van het ene meisje gleed tussen de lippen van de ander, haar handen gleden onder de sportbeha, knepen haar borsten, voelden haar tepels stijf worden onder haar vingers.
Toen knielde ze. Trok langzaam het broekje naar beneden. De geur van kut hing in de lucht – warm, opwindend. Ze boog zich voorover en begon haar te beffen. Haar tong likte haar clit met korte, hongerige bewegingen. Het meisje tegen het kluisje greep haar schouders, haar benen trilden. “Ja… daar… lik m’n kutje harder…” fluisterde ze. Haar kreunen vulden de ruimte, haar lichaam boog zich als een boog in climax. Ze kwam, haar benen verstijfden, haar kut pulseerde zichtbaar, druipend van haar liefje’s tong.
Ik kon mezelf niet bedwingen. In een leeg hokje trok ik mijn broek naar beneden. Mijn vingers vonden mijn klit – klam, warm, zwellend. Ik duwde twee vingers naar binnen, diep, ritmisch. Mijn adem stokte. Buiten hoorde ik hun stemmen nog, zachter nu, een nabeving van liefde. Ik kwam heftig, mijn lichaam schokkend, mijn kut klappend om mijn vingers. Niemand zag me. Maar ik voelde mezelf.
Later, in een lingeriezaak, paste een meisje een kanten string. Ze draaide voor de spiegel, haar vingers gleden langs haar buik, haar dijen, bleven rusten op haar slip. Ze trok hem een stukje opzij. Haar vinger gleed over haar clit, haar blik verschoof van nieuwsgierig naar hongerig. Haar lippen prevelden iets – een naam, misschien haar eigen. “Ik zou mezelf nu kunnen nemen,” fluisterde ze. En ze deed het. In het pashokje. Stil. Nat. Ze gleed naar binnen, haar kutje glanzend, haar vingers als een ritueel. Haar andere hand gleed onder haar bh, kneep haar borst. Ik keek toe. Wijdbeens stond ze, trillend, de spiegel beslagen van haar adem. Ze kwam zacht, maar lang – haar benen wiebelden, haar ogen gesloten, haar clit nog kloppend van genot.
’s Avonds was het mijn buurmeisje. In bad. Ze had haar ogen dicht, haar borsten dobberden zacht in het warme water. Haar hand gleed onder het schuim, haar vingers vonden zichzelf, vonden hun weg. Ze bewoog langzaam. Cirkelend. Bevend. Ze kreunde mijn naam niet, maar ik hoorde haar genot als een echo in mezelf. Ik keek hoe haar hele lijf zich boog in een orgasme – een stille storm van lust. Mijn kut was nat alleen al van het kijken.
Ze wist niet dat ik keek. Ze wist niet dat ik mijn vingers tussen mijn benen had, dat ik kwam van haar vragende ogen, haar lippen rood van geil verlangen.
Langzaam merkte ik iets vreemds. Mijn spiegelbeeld keerde terug. Niet helemaal, maar als een vage schim. Alsof mijn lichaam zichzelf terugriep. Ik raakte het glas in de badkamer aan – het trilde. Mijn adem besloeg het oppervlak. Ik wilde zichtbaar worden. Niet omdat ik moest. Maar omdat ik gezien wilde worden. Herkend. Aanwezig in deze wereld van verlangen.
In het natuurkundelokaal wachtte de machine op me. Mijn vingers rustten op de knoppen. Eén puls. Eén keuze. Mijn hand verscheen. Mijn gezicht. Mijn kut, nat en levend, weer zichtbaar.
Ik keek in de spiegel. Niet meer onzichtbaar. Maar eindelijk echt.
Sinds mijn terugkeer was de wereld vreemd helder. Mijn huid voelde dunner, mijn adem zwaarder. Alsof elk zintuig zich verder had opengespleten, als een nat kutje dat niet meer te stoppen was. Mijn ogen keken anders, niet om te stelen – maar om uit te nodigen. Niet om heimelijk te zijn, maar om werkelijk te ontmoeten.
Haar naam was Luna.
Ze zat op het schoolplein, tussen twee lessen in, haar knieën opgetrokken onder haar rok, een pakje druiven in haar hand. De zon gleed over haar huid, maakte haar zacht van licht. Ik ging naast haar zitten zonder iets te zeggen. Ze keek op, haar blik bleef even hangen op mijn gezicht – alsof ze me herkende. Alsof ze voelde: jij was daar. Jij zag mij.
“Je kijkt alsof je dingen hebt gezien die niemand mag weten,” zei ze zacht.
Ik knikte. “Misschien heb ik dat.”
Ze glimlachte, traag. “Of misschien ben je gewoon iemand die echt kijkt.”
Die avond stuurde ze me een bericht:
“Ik ben alleen. Wil je komen?”

Haar kamer was warm. Er brandde geen licht. Alleen kaarsen. Ze zat op haar bed, een oversized T-shirt dat haar net over haar dijen viel. Blote benen. Geen make-up. Geen masker. Haar haar los, haar ogen helder.
“Ik weet niet waarom,” zei ze, “maar ik wil je. Al dagen.”
Ik ging naast haar zitten. Mijn hand vond de hare. Warm, rustig.
“Je mag me alles vragen,” zei ik.
“Ik wil dat je me aanraakt zoals je al deed toen ik je niet zag.”
Ze keek me aan, geen angst, geen twijfel. Alleen brandend vertrouwen.
Ik boog voorover, kuste haar wang. Haar hals. Haar sleutelbeen. Haar ademhaling werd zwaarder. Mijn hand gleed onder haar shirt, over haar buik – warm, zacht, ademend. Ze trilde licht toen mijn vingers haar slip vonden. Nat. Heet.
“Je bent al… zo ver,” fluisterde ik.
“Ik dacht aan jou. En hoe het zou zijn als jij…”
“Als ik je zou beffen?”
Ze knikte, haar lippen half geopend. “Nu.”
Ik knielde tussen haar benen. Trok haar slip langzaam uit. Haar kutje was prachtig – schaamlippen rood van verlangen, haar clit gezwollen, haar opening glinsterend van natheid. Ik kuste haar binnenste dijen. Haar benen vielen verder open, haar vingers in het dekbed geklemd.
Toen likte ik haar.
Mijn tong vond haar clit in lange, trage halen. Haar adem stokte, haar buik spande zich. Ze bewoog tegen mijn mond, zacht kreunend, elke vezel in haar lijf op zoek naar dat ene punt. Ik likte haar harder, dieper, zoog haar clit tussen mijn lippen. Ze greep mijn haar, trok me dichter.
“Ja… oh god, stop niet. Niet stoppen…”
Ik stak twee vingers in haar kutje – warm, strak, gulzig. Ik voelde hoe haar spieren zich aanspanden. Ze bewoog zich tegen mijn hand, tegen mijn tong. Ze kwam met een fluistering, haar hele lijf trillend, haar kut schokkend rond mijn vingers.
Ik kroop omhoog, mijn mond nog nat van haar. Ze trok me naar zich toe, kuste me gretig – proefde zichzelf op mijn tong.
“Nu jij,” fluisterde ze.
Ze trok mijn broek naar beneden, mijn shirt uit, keek me aan alsof ze al jaren wist hoe ik smaakte. Haar mond vond mijn borst, haar tong draaide cirkels rond mijn tepel. Eén hand gleed tussen mijn benen – warm, stevig. Ze vond mijn clit meteen.
“Je bent al zo nat…”
“Ik was al aan het komen bij het kijken naar jou…”
Ze bewoog haar vingers in me, langzaam, steeds dieper, met een precisie alsof mijn kut een lied was dat ze kende. Haar andere hand gleed onder me, haar duim op mijn clit. Ik kreunde, mijn hoofd viel achterover.
“Luna… harder… ja, zo…”
Ze beet zacht in mijn nek terwijl ze me vingervrij maakte. Ik kwam heftig, mijn hele lichaam verkrampte, mijn kutje kneep haar vingers vast alsof het nooit meer los wilde laten.
Daarna lagen we naakt in haar bed. Beiden warm, bezweet, zacht trillend.
“Ik heb me nog nooit zo gezien gevoeld,” zei ze.
Ik dacht aan hoe ik ooit onzichtbaar was. Hoe ik keek zonder toestemming. Hoe ik nu, in haar ogen, zonder schaamte lag. Vol, voelbaar, echt.
En dit keer wilde ik niets meer verbergen.
De dag na onze eerste nacht bleef ik nog even hangen in haar geur – tussen lakens die naar huid en lust roken. Luna zat op haar knieën aan het voeteneinde van het bed, haar haar slordig, haar blik dromerig. Ze trok nonchalant een sok aan, haar shirt hing losjes van haar schouder.
“Ik moet iets bekennen,” zei ze.
Ik trok een wenkbrauw op.
“Wat je vertelde over die onzichtbaarheid… het maakt me geil.” Ze glimlachte. “Het idee dat niemand je ziet, maar jij alles. Dat je kunt proeven zonder dat iemand het weet. Ik wil dat.”
“Wat wil je precies?”
“Dat je het met mij doet. Dat je verdwijnt. Dat je me volgt. Behoert. Beheerst. En dat ik niet weet wanneer of waar je me aanraakt.”
Mijn hart bonsde.
“Wil je dat écht?”
“Zou ik het anders zeggen met mijn kutje zo nat?”
We kusten. Lang, zinderend, met belofte.
Die nacht stonden we samen in het natuurkundelokaal. Het apparaat flikkerde blauw, de spoelen zoemden. Ze had een jurkje aan zonder slip.
“Als je straks verdwijnt,” zei ze, “wil ik dat je me niet spaart.”
“Zeg me waar.”
“In de openbare douche bij de turnzaal.”
Ik verdween. Eerst mijn handen, toen mijn buik, mijn gezicht. Het oude gevoel van lossnijden keerde terug – maar dit keer voelde het niet als verlies, maar als ritueel. Ik was nu geen dief, maar geliefde.
Ik volgde haar. Ze liep de gang door, haar dijen schurend, haar jurkje plakkend aan haar billen van opwinding. In de kleedkamer trok ze haar jurkje uit en liep, naakt, de doucheruimte in. Haar tepels waren al hard, haar huid vochtig van verwachting.
“Ben je hier?” fluisterde ze.
Ik antwoordde niet – alleen mijn adem, heel dichtbij haar nek.
Ze huiverde.
Mijn tong raakte haar schouder. Haar heup. Ze slaakte een zachte kreun.
“Raak m’n kut aan. Ik wil je voelen.”
Mijn vingers gleden tussen haar benen. Haar kutje was al drijfnat, haar clit stijf als een knopje dat zich tegen mijn onzichtbare duim duwde. Ze kreunde, haar hoofd tegen de muur.
“God, ja… harder…”
Ik boog me neer, likte haar – langzaam, dan sneller. Haar benen trilden. Ze hield zich vast aan een douchekraan. Mijn tong gleed diep tussen haar lippen, mijn vingers staken haar – nat, glibberig, hongerig.
Ze kwam met een fluisterende gil. “Jezus… dat was…”
Ze draaide zich om, haar wangen rood, haar ogen wild.
“Nu ik. Ik wil beffen zonder te zien. Laat me raden waar je bent. Laat me zoeken.”
Ik schakelde de machine uit. Mijn lichaam flikkerde langzaam terug in beeld – mijn handen, mijn borst. Ze viel op haar knieën vóórdat ik helemaal verscheen, haar mond vond mijn kut alsof ze mijn geur al eerder had uitgetekend in haar hoofd.
“Je smaakt als gisteren,” fluisterde ze.
“En jij smaakt als gewoonte,” zuchtte ik. “Verslavend.”
Ze bewoog haar tong precies op de plek waar ik het niet meer kon tegenhouden. Mijn benen spanden zich, mijn buik trok samen, mijn clit klopte onder haar lippen.
Ik gilde. Hard. En het galmde.
In een lege school.
Twee meisjes. Eén geheim.

Die avond lagen we weer in haar bed, maar dit keer rustte haar hoofd op mijn borst.
“Ik heb ook iets gemaakt,” zei ze.
Ze reikte onder haar bed vandaan – een notitieboekje, vol tekeningen en formules.
“Ik weet niet of het werkt, maar… het zou ons in staat kunnen stellen om niet alleen onzichtbaar te worden, maar om andermans zintuigen te beïnvloeden.”
Ik keek haar aan, met een mix van angst en pure opwinding.
“Bedoel je… dat we niet alleen verdwijnen, maar ook iemand kunnen laten voelen wat wij willen?”
“Of zien wat wij zijn. Of proeven wat we hen laten proeven.”
Ze keek me aan. Haar blik was hongerig.
“Stel je voor,” fluisterde ze. “We lopen langs een meisje, en ineens voelt ze een tong op haar clit. In haar hoofd. In haar lijf. Alsof haar eigen gedachten haar beffen.”
Ik voelde mijn kut nat worden alleen al van die gedachte.
“Luna… je bent gek.”
“En geil.”
“Dat ook.”
Ze kuste me. Langzaam. Diep. En voor het eerst dacht ik: dit is geen droom meer. Dit is echt.