Op campagne (2) – Onverwacht einde

Luister?

Twee jaar waren voorbijgeflitst sinds die zwoele augustusavond op het Museumplein. Victor was nu minister van Binnenlandse Zaken, een man op het toppunt van macht, met een villa in Wassenaar die uitkeek over de duinen en een agenda vol crisismanagement. Maar achter de gesloten deuren van zijn slaapkamer was Eva zijn anker, en zijn verslaving. De jonge partijgenote was opgeklommen tot adviseur in zijn kabinet, een rol die haar dichterbij bracht dan ooit. Ze hadden menig nacht doorgebracht in elkaars armen, hun lichamen verstrengeld in een ritme dat harder en wilder was geworden met elke maand die verstreek. Wat begon als een impulsieve neukpartij in een steegje, was geëvolueerd tot een affaire die hen beiden verteerde.

Herinner je die nachten: de ene keer bond hij haar vast aan het hemelbed met zijn stropdas, haar polsen rood van de stof terwijl hij haar plaagde met een ijsblokje dat hij langzaam over haar tepels liet glijden. Ze kronkelde, haar kutje al druipnat, smekend om meer. “Neuk me, Victor, alsjeblieft,” hijgde ze, haar stem gebroken van verlangen. Hij gehoorzaamde niet meteen; in plaats daarvan duwde hij haar dijen uiteen, zijn tong diep in haar duikend, likkend aan haar klit tot ze schreeuwde, haar sappen over zijn kin druppelend. Pas toen hij haar op het randje had, ramde hij zijn pik in haar, dik en hard, stotend met een kracht die het bed deed kraken. Ze kwam twee keer, haar wanden knijpend om hem heen, melkend tot hij explodeerde, zijn zaad heet en overvloedig in haar spuitend, terwijl ze nagels in zijn rug zette en beet in zijn schouder om het niet uit te schreeuwen.

Een andere nacht, in zijn werkkamer tijdens een late vergadering, had ze hem verrast. Ze kroop onder zijn bureau terwijl hij een telefoongesprek voerde met de premier, haar lippen om zijn schacht sluitend, zuigend met een honger die hem bijna deed struikelen over zijn woorden. “Ja, excellentie, de cijfers… ah, ja…” mompelde hij, zijn vuist in haar haar grijpend terwijl ze hem diep in haar keel nam, kokhalzend maar niet stoppend. Hij kwam snel, zijn ballen straktrekkend, zaad golvend in haar mond tot ze slikte, een druppel ontsnappend langs haar kin. Later tilde hij haar op het bureau, papieren vliegend, en neukte haar van achteren, zijn handen knedend in haar kont, vingers diep in haar anus glijdend terwijl hij haar kutje vulde. “Je bent mijn sletje,
Eva,” gromde hij, en ze kwam huilend, haar kont schokkend tegen zijn heupen, zijn pik pulserend als hij haar vulde met een tweede lading, warm en plakkerig.

Maar macht corrumpeert, en liefde en ook lust is kwetsbaar. De onenigheid begon subtiel, als een scheur in ijs. Victor’s dagen werden langer, zijn nachten korter. Hij annuleerde diners, vergat beloftes, en Eva voelde zich als een accessoire: de jonge minnares die zijn ego streelde maar zijn hart niet raakte. “Je gebruikt me, Victor,” zei ze op een avond, na een halfslachtige neukbeurt waarin hij te moe was om haar echt te plezieren. “Ik ben meer dan je kutje op afroep.” Hij lachte het weg, trok haar naar zich toe voor een kus die smakeloos voelde. “Je bent alles voor me, schat. Maar de politiek… het eist offers.” Woorden die als zout in een wonde brandden.

De breuk kwam tijdens een receptie in Den Haag. Eva hoorde geruchten, een jongere adviseuse, blond en ambitieus, Iris, die te lang bleef hangen in zijn kantoor. Ze confronteerde hem in een zijruimte, haar stem trillend van woede. “Is het waar? Neuk je haar ook, zoals je mij neukte in die steeg?” Victor’s gezicht verhardde. “Je bent paranoïde, Eva. Dit is geen relatie; het is een affaire. Geniet ervan en hou je mond.” Die woorden sneden dieper dan een mes. Ze stormde weg, tranen brandend in haar ogen, maar in haar borst groeide een donkere vastberadenheid. Als hij haar als wegwerpbaar zag, zou ze hem laten bloeden.

Twee weken later, op een regenachtige middag in oktober 2025, zat Eva in een hippe koffiebar in de Pijp met een journalist van Quote, het tijdschrift dat politici vrat als ontbijt. Ze had getwijfeld, maar de wrok won. “Vertel me alles,” zei de journaliste, haar pen hongerig. Eva’s stem was kalm, maar haar woorden giftig. “Victor de Vries, de heilige minister, heeft een geheime relatie met mij gehad. Twee jaar van leugens, seks in zijn kantoor, nachten waarin hij me vastbond en neukte tot ik niet meer kon lopen. Hij beloofde me de wereld, maar dumpte me voor een jonger model. Ik ben geen slachtoffer; ik ben de vrouw die hij onderschatte.” Ze gaf details, niet alle, maar genoeg om te choqueren: de bondage, de blowjobs onder het bureau, het zaad dat hij in haar spoot terwijl hij over macht fantaseerde. “Hij is hypocriet. Preekt over integriteit, maar neukt zijn ondergeschikte.”

Het interview verscheen de volgende dag: “De Geheime Seks van de Minister. Hoe Victor zijn macht misbruikte”. De kop schreeuwde van de voorpagina, met een korrelige foto van hen samen op een partijfeest. De natie ontplofte. Twitter, nee X, vulde zich met hashtags: #VictorGate, #SeksSchandaal. Opiniestukken in de kranten scheurden hem aan flarden: “Van Flyer tot Fuckboy”. De oppositie rook bloed, eiste een onderzoek. Victor’s telefoon explodeerde met berichten van woedende partijbonzen, zijn vrouw, die hij al jaren geleden had verlaten, maar nooit officieel, dreigde met een boycot van zijn kinderen.

In zijn kantoor, starend naar de krant, voelde Victor de wereld instorten. Woede, verraad, en een vreemd soort bewondering voor haar lef. Hij belde haar, stem gebroken. “Waarom, Eva? Dit vernietigt ons allebei.” Aan de lijn lachte ze bitter, haar stem nog steeds de zijne, vol vuur. “Omdat je me brak, Victor. Nu breek ik jou. Geniet van de fallout – het is beter dan een halfslachtige neukbeurt.”

De partij dwong hem tot ontslag, de media joeg hem als een gewonde leeuw. Eva? Ze werd een heldin voor sommigen, een slet voor anderen, maar ze liep met opgeheven hoofd weg, klaar voor haar eigen campagne. De politiek was een jungle, en zij had net geleerd hoe je een tijger doodt: met zijn eigen klauwen.

En in de stilte van zijn villa, alleen met een fles whisky, vroeg Victor zich af of de macht het waard was geweest. Hij belde hij Iris en vroeg haar te komen zodat ze samen de nacht konden doorbrengen en ze hem kon troosten met haar prachtige geile lichaam.