Piraat

Luister?

Claudine kijkt voorop het schip staande over de zee uit, al dagen zijn ze onderweg. Een hele tijd geleden zijn ze met drie schepen vertrokken om naar het beloofde eiland te varen. Onderweg zijn ze in een paar stormen gekomen waardoor er een van de drie schepen is vergaan, er waren van de opvarende een paar gered kunnen worden. Deze waren verdeeld over de twee andere schepen, een poosje later waren ze in een windstille periode in een heel dikke mistbank gevaren. De mist was vier dagen blijven hangen, vanuit het schip van Claudine kon je het andere schip niet zien. Na dagen verdween de mist langzaam, zodra het zicht weer goed was bleek dat het tweede schip niet meer te zien was. Er werd besloten om door te gaan zonder het andere schip. De zeilen werden gehesen, de wind was weer lekker stevige. Voorop staand keek Claudine nog eens alle kanten uit, heel in de verte zag ze een stipje. Er werd een verrekijker gepakt, in eerste instantie kon ze niet veel zien maar het was wel een vrij groot schip. Er stonden drie grote masten op het dek, het schip van Claudine had een grote mast en daarvoor stond nog een kleinere mast. Het schip had vol zeil en kwam vrij snel dichterbij, in deze omgeving werd er verteld dat er een groot piratenschip rond voer. Nog nooit was er iemand terug gekomen die het had overleefd, het hard van Claudine bonkte hevig in haar borst. Wat moest ze doen? De snelheid van het naderende schip was vele malen groter dan die van haar schip. Zij bleef het schip in de gaten houden door de kijker, haar wijde broek en shirt wapperde in de wind. Alle zeilen waren bijgezet om maar zo snel mogelijk te kunnen varen, langzaam kwam het schip dichterbij. Hat zou nog wel een aantal uren tot misschien een dag duren voor het grote schip hun had ingehaald. Met de kijker aan haar oog zocht ze horizon af om maar een eiland of ander schip te zien. Het was bijna stil op de zee, alleen de golven en de zeilen van het grote schip waren te zien. Na een aantal uren is het schip een stuk dichterbij gekomen, als Claudine haar kijker op de masten en de vlag van het schip richt zakt de moed haar in de schoenen. In de mast wappert een grote zwarte vlag met een doodshoofd en twee gekruiste botten eronder. Het is een piratenschip.

Ze overlegt heel even met zichzelf en richt zich dan tot de bemanning van haar schip: “het naderende schip is de gevreesde piraat”, begint ze, “ik weet zeker dat hij binnen een afzienbare tijd ons heeft ingehaald. Vechten kunnen we en zullen we maar het is duidelijk dat wij niet kunnen winnen. De vrouwen hier aan boord kunnen de grootste angst hebben, ik hoef niet te vertellen wat de piraten met ons vrouwen zullen gaan. De mannen zullen geen van allen voet op het piratenschip zetten’, even is ze stil. “er is een mogelijkheid en dat is ons schip tot zinken te brengen, en ons zelf van het leven te beroven. De andere optie is om de piraat het hoofd te bieden en te vechten tot we niet meer kunnen. Maar de vrouwen zullen als slavin en hoer worden gebruikt en later als zodanig worden verkocht”. Na deze woorden van Claudine is het stil op de boot, niemand kan of durft iets te zeggen. “Ik wil er voor vechten”, zegt een van de jonge mannen. Dan komen er van alle kanten stemmen die ook willen vechten, ook de vrouwen willen ervoor vechten. “Oké, dan gaan wij het gevecht aan, haal alle wapens die er aan boord zijn tevoorschijn en slijp de zwaarden en mensen”, zegt Claudine blij. Zij is een dochter van een grote scheepsmagnaat, hij heeft verschillende schepen over heel de wereldzeeën varen. Al vanaf haar geboorte is zij op zee en heeft alles geleerd wat nodig was om te overleven op zee. Nadat ze de scholen had doorlopen was zij de zee opgegaan om haar geluk te uit te proberen tussen de mannen waar zij heel veel van hield. Nu was ze kapitein over het schip en de twee andere waar ze mee waren vertrokken.

Het grote schip kwam steeds dichterbij, het zou alleen nog tot de volgende morgen duren voor deze hun zou inhalen, zeker nu de wind erg gunstig lag voor het kleinere schip. De zeilen staan als een snaar zo strak aan de masten, de touwen klapperen hard door het trekken eraan. Twee mannen staan aan het roer om het schip zo recht mogelijk door de golven te laten snijden, door deze manier van varen verliest het schip heel weinig snelheid en kan zijn voorsprong redelijk bast houden. Zodra het donker gaat worden zal het grote schip wat zeilen moeten minderen omdat ze dan niets kunnen zien. Claudine hoopt zodra het donker genoeg is te kunnen ontsnappen aan het piratenschip door met dezelfde snelheid door te varen. Langzaam begint de nacht te vallen, de lichten die anders altijd op het schip branden worden niet aangestoken. In de laatste minuten van zicht ziet Claudine dat het piratenschip een aantal zeilen binnen haalt.

Als het donker is loopt Claudine over het dek en verdwijnt even in haar hut, op de tafel staan verse vruchten en wat te eten. De riem met het zwaard en de grote dolk doet zij af, de bloes trekt ze uit en neemt dan plaatst op een stoel. Haar borsten hangen net op de rand van de tafel, de tepels staan hard naar voren van de spanning van de afgelopen uren. Als het vlees op is neemt zij wat fruit van de schaal, langzaam streelt zij met een banaan langs haar gevoelige borsten. De rust komt nu even terug in haar lichaam. Langzaam gaat zij iets achterover zitten en streelt met de banaan en haar handen de borsten. De tepels lijken nog wel groter en harder te worden. Heel gevoelig zijn ze nu, het liefste had ze dat er iemand met zijn tong langsheen zou strelen. Het koord wat rond haar broek zit trekt ze in een keer los, heel even wipt ze haar billen iets op en trekt de broek naar beneden. Haar poesje heeft heel weinig haar erop staan, bijna iedere morgen probeert zij met haar scherpe dolk de meeste haren te verwijderen, alleen boven haar poesje liet zij het haar altijd staan. Haar benen zet zij verder uit elkaar en laat haar vingers over haar benen strelen. Zachtjes lopen er rillingen door haar lichaam heen die zich verplaatsen tot in haar klitje. De baan laat zij afzakken via haar borsten over haar buik en verdwijnt dan een stukje in haar kutje. Met haar andere hand pakt zij een appel en drukt die tussen haar tanden, meestal als zij erg opgewonden is maakt zij vrij veel geluid. De banaan drukt ze verder in haar poesje, en haar vingers strelen zachtjes het harde klitje. De banaan zit bijna helemaal in haar kutje, door met haar kutspieren te knijpen en los te laten zorgt zij ervoor dat de banaan een stukje naar binnen gaat en er weer uit komt. Haar vrije hand pakt de tepel van een van haar borsten en knijpt er vrij hard in. Het genot schiet door haar lichaam heen, ze weet dat de spanning in haar lichaam ervoor zorgt dat ze vrij snel zal klaarkomen. Met haar vingers streelt zij haar borsten en klitje nu een beetje harder en sneller, diep vanuit haar buik komt het orgasme aanjagen. Het is maar goed dat zij de appel tussen haar tanden heeft geklemd anders zou ze het uitschreeuwen van genot. De banaan drukt ze uit haar kutje en gelijk lopen en wat sappen over de stoel mee naar buiten. Dan zakt ze uitgeput in haar stoel terug, zonder verder ergens naar te kijken staat ze op en laat zich op het bed vallen.

Een poosje later wordt ze weer wakker, helemaal uitgerust en scherp loopt ze naar de tafel aan de zijkant van de hut. Daar staat een grote schaal waar ze vanuit een emmer water in laat lopen, met haar handen wast zij haar gezicht en ook maakt zij haar kutje een beetje schoon. Even later is ze weer aangekleed, met de appel die ze al heeft gehad in haar hand loopt ze de hut uit. Op het dek staat een harde wind, hij komt recht van achter het schip. Zo te voelen heeft het schip een heel grote snelheid, de masten staan te kraken en te piepen in de wind: “als die het maar uithouden”, denkt Claudine hardop. Dan loopt ze naar het roer waar nu een man en een vrouw samen aan staan. Op het kompas ziet ze dat de koers nog steeds hetzelfde is. “volgens mij moeten wij die piraten een heel stuk achter ons hebben gelaten”, zegt de man aan het roer. “dat is te hopen, want als dat niet zo is dan zijn wij morgen in de loop van de morgen piratenvoer”, antwoord Claudine. Met haar scherpe blik probeert ze zo veel mogelijk van de omgeving te zien, het is alleen nog steeds erg donker waardoor ze niet zo heel ver kan kijken. Via de trap gaat ze naar het tussendek waar verschillende mannen en vrouwen liggen te slapen of op wacht staan, voorop het schip is een trap die leid naar het ruim. De deur duwt ze open en met een paar stappen staat zij beneden in het ruim. Er branden een paar heel kleine kaarsen, in het schijnsel van het licht ziet zij de rest van de bemanning liggen en hangen. De meesten slapen, alleen kan je aan iedereen zien dat het geen rustige slaap is. Na de meeste even nagelopen te hebben gaat ze verder naar het ruim waar de spullen liggen opgeslagen, als de deur open is ziet zij dat er achterin ook een lichtje brand. Stilletjes loopt zij door het ruim heen, als ze vlak bij het lichtje is hoor zij twee mensen zachtjes praten. Heel voorzichtig sluipt Claudine verder, in het schijnsel van twee kaarsen ziet zij een naakte vrouw en een naakte man staan. De man heeft een recht vooruit staande harde paal en de vrouw heeft deze in haar handen: “Ooo Servais deze is veel te groot voor mijn poesje, laat mij je bevredigen met mijn handen en mond aub!!”. “Nee, Fatma ik wil je neuken het is misschien wel de laatste keer dat ik een vrouw kan bezitten, neem dat nu niet van mij af”. De jonge vrouw stemt zuchtend toe langzaam laat zij zich achterover zakken op een paar gevulde zakken. De jongen man gaat op zijn knieën voor haar zitten en begint haar te likken, zachtjes van haar borsten tot aan haar kutje. Zijn tong verdwijnt een stukje in haar poesje en komt er dan weer uit, hij stopt er een vinger bij en maakt rustige neukbewegingen. Dan brengt hij zijn grote lul tegen haar lipjes aan en drukt hem vrij snel bij haar naar binnen, de jonge vrouw bijt op haar arm om het niet uit te schreeuwen. De tranen lopen over haar wangen, de man kijkt niet naar de vrouw en begint in een zeer snel tempo de vrouw te neuken. Voordat zij er aan kan wennen spuit hij haar kutje vol met zijn zaad. Zachtjes kreunt de jongen man: “Ooo dit is wel heel lekker ik spuit je vol mmmm”. Zodra hij klaar is staat hij op en trekt zijn kleren aan, Claudine gaat zo snel als ze kan en zo stil mogelijk de ruimte uit. Op het dek ziet zij de grote paal van die jongen nog steeds voor haar ogen. Hij weet alleen niet hoe hij een vrouw moet verwennen ermee.

Als de zon heel voorzichtig begint op te komen kijkt Claudine de horizon af, nergens is het schip van de piraat te zien. In de verte komen boven het water een aantal rotspunten uit, zal dat de redding voor hun zijn? De man in het kraaiennest ziet ook nergens het piratenschip, de zon komt vrij snel naar boven, op het dek klinkt al een klein beetje gejuich. Claudine wil hier niets van weten omdat het nog erg ver is en de piraten niet zo maar opgeven. Als in de loop van de dag de zeilen een beetje worden verminderd komt het kleine rotsachtige eiland ook beter in het zicht. Op een gegeven momnet als de rotsen goed te zien zijn en er een kleine inham wordt ontdekt komt aan de andere kant van het eiland het grote piratenschip tevoorschijn. Op het kleine schip raakt iedereen in paniek, de roerganger laat het roer los waardoor het schip zijn eigen weg gaat draaien. De piraat komt heel snel dichterbij, een paar minuten later raakt de zijkant van het grote schip het kleine schip. Direct springen een hoop mannen van het piratenschip op het dek van het kleine schip. De mannen en vrouwen die een zwaard in de hand hebben beginnen een gevecht op leven en dood. De meeste mannen op het kleine schip zijn geen partij voor de geoefende piraten. Al snel zijn er alleen nog maar een stuk of tien vrouwen over, Claudine vecht als een tijger maar moet toch haar meerdere ook erkennen in de piraten. De vrouwen worden gebonden en naar het grote schip gebracht, het kleine scheepje wordt leeg gehaald en drijft even later brandend de zee op. Al snel is er niet meer van te zien, Claudine heeft haar schip nog net zien verdwijnen in de golven, met de andere overlevende vrouwen wordt zij vastgebonden aan het wandrek. Aan de achterzijde van het schip gaat een deur open, er komt een grote donkere man aanlopen. Hij draagt een wijde ruime bloes die open staat tot aan zijn riem, er staat veel haar op zijn borst. De broek is al net zo ruim maar door de bewegingen van het schip en de man kan Claudine zien dat er een grote lul in zijn broek hangt. Op zijn hoofd heeft hij een brede rare hoed, een stevige volle baard en glinsterende ogen maken hem helemaal totaal. Alle andere mannen die kleiner zijn dan hij gaan een stukje aan de kant, langzaam loopt hij langs de vrouwen. Bij een blijft hij staan, het is een oudere vrouw en zeker niet knap meer. “deze is voor de bemanning”, roept hij, “daarna gooi haar maar in zee zij brengt toch niets op”. De volgende vrouw heeft een dikkere buik: “deze mag de bemanning ook hebben, zij is zwanger en daar wil onze opkoper niets van weten. Ook daarna in zee ermee”. Bij de andere vrouwen is de schrik heel erg te zien, maar de vrouwen mogen allemaal blijven: “zet deze vrouwen in een kooi geef ze eten en spoel ze schoon. Laat niemand een vinger naar hun uitsteken. En deze vrouw wil ik in mijn kajuit”, zegt de kapitein terwijl hij voor Claudine staat.

Hij draait zich om en loopt naar zijn kajuit, de mannen op het dek maken de vrouwen los en zetten ze in een kooi op het dek. Claudine wordt door drie grote mannen naar de kajuit van de kapitein gebracht. De kapitein wijst naar een zijkant van de kajuit waar een groot kruis staat, daar wordt Claudine aan vast gebonden. De verdere dag gebeurd er niets de piratenkapitein loopt de kajuit in en uit. Hij is erg groot de man boezemt Claudine best angst in, in haar leven heeft ze al veel mannen gehad maar nog nooit was er een zoals deze piraat. Ook geeft hij haar wel een bepaald gevoel in haar kruis, langzaam voelt zij het verlangen groter worden. Als het donkerder begint te worden komt de kapitein binnen en gaat aan de tafel zitten, zijn blik is gericht op Claudine. De ogen zijn donker maar er branden ook pretlichtjes in. De angst die er bij Claudine was wordt alleen maar groter, er gaat iets gebeuren maar wat dat weet ze niet. In haar leven heeft zij altijd de touwtjes in handen gehad, nu is het anders en moet zij doen wat de piraat van haar eist. In haar achterhoofd heeft zij besloten om alles te doen wat er van haar gevraagd en geëist word, dan heb je kans dat zij het er levend vanaf zal brengen. Er wordt op de deur geklopt: “kom erin”, gromt de kapitein. Als de deur open gaat ziet Claudine dat er een grote schaal met vlees en groente wordt binnen gebracht. Even later is het weer stil en zijn ze weer samen in de kajuit, de kapitein pakt een groot stuk vlees en begint het met zijn tanden van de botten af te rukken. Er gaat een vreemd gevoel door Claudine heen, nog nooit zag ze een barbaar eten. Deze man brengt bij haar wel het een en ander teweeg. Na een paar stukken vlees en groente staat de piraat op en komt met zijn mes in de hand naar Claudine toe. Hij kijkt haar aan en fluistert: “als je gewoon luistert en doet wat ik wil zal je niets gebeuren, maar doe je dingen die ik niet wil eindig je net als het vlees op mijn bord”. De touwen rond haar polsen en voeten worden doorgesneden, dan wordt zij opgetild alsof ze een veertje is, bij de tafel schuift de piraat de schaal een stukje aan de kant en legt haar op haar rug erop. De kleren die Claudine nog draagt worden met zijn vlijmscherpe mest heel snel van haar lichaam af gesneden. Hij pakt een stuk groente en legt dat op haar borsten, de tepels reageren direct op de koele bladgroente en groeien naar volle hardheid. Dan legt de piraat verschillende stukken fruit en groente op haar lichaam, benen en armen. Langzaam begint hij alles van haar lichaam af te eten, de groente op haar tepels wordt vrij ruw weggehaald, de tepel verdwijnt in de mond van de piraat, heel even bijt hij erop. Claudine schrikt hiervan en beweegt zich snel heen en weer. Verschillende stukken groenten en fruit vallen van haar af, de piraat pakt de dingen weer op en legt het weer terug. Dan zakt hij achterover in zijn stoel, hij bekijkt zijn toetje rustig. Het kutje van Claudine is net voor hem te zien onder de groente en het fruit vandaan.

Hij komt weer naar voren en met zijn tanden rukt hij het fruit van haar buik, er schieten allerlei genotsgolven door Claudine haar lichaam heen. Dan voelt ze zijn grote vingers een weg zoeken in haar grotje, snel ontspant ze haar benen en kutje. De vingers glijden door het vocht in haar kutje vanzelf naar binnen. De piraat draait zijn vingers om en begint met zijn duim over haar harde knopje te wrijven, zijn vingers in haar strelen vrij ruw het kleine sponsje aan de binnenzijde van haar kutje. Claudine weet niet wat er gebeurt met haar, op deze manier heeft nog iemand haar verwend. Het orgasme komt met grote sprongen vanuit haar buik aan gedenderd. Ineens stroomt het vocht haar grotje uit, ze komt ze luid kreunend klaar. De piraat kijkt haar aan met een paar glimmende ogen, hij haalt zijn vingers uit haar grotje en pakt een banaan. Deze pelt hij langzaam af, Claudine is weer een beetje terug op aarde gekomen en voelt dat de piraat de banaan langzaam in haar kutje schuift. Als hij er helemaal inzit zegt hij: “nu ga je die langzaam naar buiten drukken, ik wil hem op mijn gemak opeten”, zo langzaam mogelijk duwt zij de banaan haar poesje uit, de adem van de piraat streelt over haar nog steeds harde klitje heen. Na een poosje is de banaan helemaal uit haar, de piraat staat op en trekt zijn broek naar beneden, Claudine kan niet zien wat voor paal hij heeft, haar hoofd ligt te ver achterover en de piraat staat met zijn paal precies op hoogte van haar kutje. Hij trekt haar aan de benen naar de rand van de tafel, gelijk voelt ze een groot kloppend stuk vlees tegen haar kutje aan drukken. De piraat pakt de lipjes beet en trekt deze een beetje uiteen, dan drukt hij zijn grote paal rustig naar binnen. Claudine heeft het gevoel dat ze helemaal gevuld wordt, eerst is het heel lekker en wordt het genot in haar lichaam weer erg hoog. Als de paal bijna helemaal erin zit doet het pijn, de piraat lacht alleen maar en drukt zijn paal helemaal in haar grotje. Claudine ontspant zich zo goed mogelijk, dan wordt het een stuk beter om hem in haar te hebben. Langzaam begint hij haar te neuken, de stoten zijn rustig en hard. Even doet hij rustig en dan versneld de piraat een stuk en pompt zijn paal met kracht in haar grotje, het is voor Claudine al niet erg meer ze aan de grote paal gewend en ligt te genieten van de manier waarmee ze genomen wordt door deze barbaar. Als de piraat zijn vingers op haar klitje zet weet ze helemaal niet meer hoe ze het heeft: “Ooo ik ga komen, jaaa ga doorrr”, kreunt ze zachtjes. De piraat drukt iets harder op haar klitje en blijft haar met grote kracht neuken. De spanning in het lichaam van Claudine is zo hoog dat ze het niet meer uit houdt en voor de tweede keer bijna jankend klaarkomt. De piraat haalt zijn lul uit haar grotje en trekt haar van de tafel af, hij schuift zijn harde paal in haar mond en begint ineens met grote stralen te spuiten. Verschillende stralen komen in haar keel en ook loopt het zaad over haar wangen.
Even later geeft de piraat haar een doek waar zij zich mee schoon kan maken: “neem wat te eten, als je lief voor mij blijft laat ik je hier op het schip blijven”, gromt hij naar haar. Claudine neemt wat te eten en begint na te denken wat ze zal doen. Als het ochtend is weet ze het nog niet maar ergens is er toch wel een lichtpuntje.

Ronald.