Roodkapje (3)

Luister?

Toen het inmiddels vroeg in de ochtend was geworden, vertrokken de twee dames vanaf de Drunense Duinen om weer richting huis te rijden. Mariska vroeg aan Carola hoe de nacht was verlopen en of iemand haar nog had kunnen vinden. “Of heb je toevallig de pot met al het geld nog verdiend, Carola?”

Toen Carola muisstil bleef en er niets over wilde zeggen, vroeg Mariska of ze nu toch gewonnen hadden. “Ja, dat hebben we in zekere zin wel degelijk voor elkaar gekregen,” zei Carola erg chagrijnig. “Nou goed, Mariska.”

“Dus als ik het goed begrijp, voor de duidelijkheid, ben jij deze nacht door het hele team genomen in het bos, of begrijp ik dat verkeerd?”

“Ja, dat kun je wel zeggen. Ik ben vannacht zeker geneukt door zestien man. Maar dat is nog niet het ergste. Ze hebben het ook nog eens zonder condoom gedaan. Je moet eens weten hoeveel zaad er uit je vagina komt als je door zestien man bent volgespoten.”

“Nee zeg, Mariska, ik wil zelf niet eens weten hoe het is om dat te ervaren. Maar heb je er dan ook zeker deze keer niets voor gekregen, of heb je dat nog wel gehad?” “Nee, natuurlijk niet, ik heb het toch verloren deze keer,” antwoordde Carola erg chagrijnig. “Helemaal niks gekregen, dan alleen veel zaad in me kut.”

“Om het helemaal af te maken, ben ik juist nu, deze maand, ook nog eens gestopt met de pil.”

“En dan moet je nog eens nagaan dat daarmee de kous nog niet af is. Luister, ik moet ook nog eens acht keer gaan overnachten in een hotel, waar elk lid van de organisatie een nacht lang mij zal neuken. Dan ben ik voor hen twaalf uur lang tot hun beschikking. Daar zal ik zeer waarschijnlijk wel vaker geneukt worden in die nacht.”

Dit had Mariska nooit verwacht, dat het zo erg uit de hand zou lopen. Toch vond ze zelf dat ze er niet schuldig aan was geweest; Carola had gewoon pech gehad.

Toen Mariska aan Carola liet weten dat het ook haar eigen schuld was geweest om eraan mee te doen, zei ze: “Nu heeft dat zeker nog gevolgen voor jou, Carola.”

“Dat klopt zeker, ze zullen morgen al vanuit de organisatie contact met mij opnemen om de datum ervoor te prikken.” “Nou, ik wens je sterkte ermee, Carola. In elk geval ben je nu weer veilig thuis aangekomen.”

Carola stapte uit de auto, zei kortaf “houdoe” tegen Mariska en liep richting de voordeur. Ze maakte de deur met haar sleutel open, stapte zonder iets te zeggen naar binnen en deed de deur snel dicht.

Mariska zat in de auto met het geld in haar handen, stiekem te lachen, terwijl ze aanreed richting haar eigen huis.

De volgende morgen ging gelijk om 9 uur de telefoon. Na een paar keer over te laten gaan, nam Carola de telefoon aan. “Met wie spreek ik?” “Hallo, spreek ik toevallig met Carola?” “Ja, dat klopt.” “Hoi, ik bel namens de organisatie van het vossenjacht. Heb je even tijd voor mij om eens wat door te nemen?” “Vooruit dan maar,” zei Carola.

“Carola, is het mogelijk om vanavond als eerste met mij naar het hotel te gaan?” “Wat zeg jij nu? Vanavond al gelijk?” zei Carola. “Ja zeker. En morgenavond dan met Nick, en overmorgen met Michael, om vervolgens de dag erna met Rob. Als je dan de dag erna met Kees gaat, dan zal in het weekend Danny op zaterdag alleen kunnen en Menno op zondag. Dan is het de beurt aan Bart om het maandag te gaan afsluiten met jou samen. Dan ben jij dinsdag weer van ons af.”

“Even wachten,” zei Carola. “Dat had ik niet verwacht dat jullie er gelijk achteraan wilden. Moet dat nu echt? Kan het echt niet om de week?”

“Nee, eigenlijk kan dat niet. Nu de schoolvakantie eraan komt, gaan de meeste op vakantie en daarna moeten wij werken. Het komt niet zo gunstig uit voor ons anders.”

“Tja, dat is mooi kut voor mij,” zei Carola. De man aan de telefoon antwoordde: “Dat hoop ik wel, dat jij een erg mooie kut en schaamlippen hebt, Carola.”

“Hallo zeg, moet dat nou gezegd worden?” “Sorry ervoor, maar zie ik je dan vanavond bij Van der Valk in Rosmalen verschijnen om 8 uur? Dan mag jij, omdat de kamer voor de hele week is afgehuurd, de hele tijd in het hotel verblijven, inclusief ontbijt, lunch en avonddiner op onze kosten. Wat vind je daar nu van, Carola?”

“Wat ik ervan vind? Gewoon erg kut, dat zeker wel. Maar ik zal er aanwezig zijn vanavond, nu ik toch geen andere keus heb dan dit voorstel. Tot straks, houdoe,” en ze gooide gelijk de telefoon op. Carola vloekte: “Kutzooi! Acht dagen lang achter elkaar word ik door hen onder handen genomen, door acht verschillende kerels.”

Wordt vervolgd in Roodkapje deel 4.