Thuis hulp

Luister?

Ik ben al een alleenstaande man op leeftijd, en door een of andere spier ziekte, kwam het vaak voor dat ik slecht ter been was, zodat ik soms een week, maar ook wel eens weken, geen boodschappen en huishouden kon doen. Ik was er al bij de huisarts geweest, maar er bleek weinig aan te doen te zijn, maar de huis arts wist bij een tehuis, hulp voor mij te regelen, wat me niet veel zou kosten, omdat die jeugd zo de gelegenheid kreeg, om verantwoording, en evt: een weer huiselijk leven konden krijgen. Het was weer zover, dat ik hulp nodig had, en er zou iemand langs komen. ’s middags werd er gebeld, en stond er een man, van het tehuis, met een niet onaardig lijkend meisje voor de deur. Dit is Marianne zei de man, zij is bij haar moeder vandaan gehaald, omdat die telkens verschillende mannen in huis haalde, u begrijpt zeker wel wat ik daar mee bedoel, en Mariana daardoor ook een losbandig leven was gaan leiden, en met verkeerde jongens om was gegaan, wat ze zelf achter zich wilde laten. Dus als u haar ook wat kan begeleiden, zou ze voor u geschikt zijn als hulp lijkt mij! Hij had wat formulieren, over tijden, die het meisje bij mij zou maken, wat ze allemaal kan en mocht doen, en wat me dat ging kosten. Zij kon gelijk aan de slag als ik alles goed vond. Nou, ik hoefde de instelling maar vijf euro per uur te betalen, en moest zelf de uren invullen op het formulier, dat het meisje bij zich had. Ik vond dit wel redelijk, en tekende er voor. De man ging weg, en het meisje bleef bij mij achter.

Ik zag wel aan Marianne, dat ze het deed, omdat het moest, maar was niet overtuigend. Dus probeerde ik haar maar eerst eens gerust te stellen, en probeerde een gesprek met haar. Jij hebt er niet zoveel zin in hé, Hoe oud ben je. Waarom moet je dat weten, vroeg ze nors, je weet me naam toch, dat is genoeg! Oké, zei ik, maar als ik dat wel vragen mag, vind je vijf euro niet genoeg of zo? Nou, ik krijg er maar één euro van hoor, de rest is voor hun, vind je het gek dat ik er eigenlijk niet zoveel zin in heb, voorheen verdiende ik wel meer! Ja, dan kan ik me het voor stellen, als je er zo weinig voor krijg, zei ik, maar daar kunnen we misschien wel wat aan doen denk ik. Hoe bedoeld u, vroeg ze ineens netjes. Nou, als je nu bijvoorbeeld drie uur bij mij bent, en ik schrijf er maar één op, betaal ik jouw toch die overige twee uur zelf! of moet ik altijd eerst bellen naar dat tehuis, als ik je hulp nodig heb? Nee, dat niet, u kunt gewoon naar mij bellen, en als ik geweest ben, moet u dat formulier invullen, dat ik aan het eind van de week moet inleveren! Oooo zei ik, nou dan kan ik, als je lief ben, wel zorgen dat jij zelf meer bij mij verdiend hoor, dan kom je gewoon elke maandag en vrijdag drie uurtjes, of als je vaker wil, ook goed, één uur voor op de lijst, en de rest betaal ik jouw zelf! heb je toch twintig euro of meer voor je zelf, maar ik zeg er wel bij! je moet wel lief zijn hé, maar dat ben je volgens mij wel! Marianne vrolijkte op, en zei: u bent de liefste man waar ik bij moet werken, ik zal u niet teleurstellen! Ik gaf haar mijn huis sleutels, zodat ze niet elke keer hoefde te bellen als ze kwam, en ze ging vrolijk die dag weg.

Ik had haar pas weer op vrijdag verwacht, dus ik liep nog lekker in mijn badjas in huis, toen Marianne ineens, de volgende dag, binnen kwam. Ze zag er heel anders uit dan die dag er voor. Vrolijk, Leuk T shirt, een kort rokje, en leuk opgemaakt, maakte van haar gelijk een heel ander meisje. Ik had je vandaag nog niet verwacht, zei ik, wat kom je doen? Ach, ik vond het gisteren nogal rommelig hier, ze weten wel niet dat u niet gebeld heb,, maar ga u maar rustig zitten, dan zal ik wel even opruimen. Hé, hou eens op met dat U zeggen, noem me maar gewoon John hoor. Oké John, zei ze nu uitdrukkelijk, waar ligt een stofdoek en een zuiger? Ik wees het haar, en ze ging haastig aan het werk. Eerst waren de foto lijsten aan de beurt, en alle andere hoge dingen, waarbij zij zich zelf moest uit rekken om er bij te komen, waardoor ik haar stevige dijen kon bewonderen, maar toen ze daar mee klaar was begon ze zelfs de plinten langs de grond af te stoffen, waarbij ze zo ver voorover boog, dat ik haar stevige billen, en haar, in een string verborgen bolle kutje kon zien. Eerst dacht ik dat het per ongeluk was, maar toen zij verder de kamer rond ging, zorgde ze dat ik haar kon blijven bekijken. Ik lag mijn handen maar op mijn pik, want hoe langer ik keek, hoe stijver die werd. Zo zei ze, toen ze er mee klaar was, en recht voor me ging staan, dit is gedaan, zal ik nu maar gaan zuigen? Ik keek haar vragend aan? Ik wist nog niet wat haar bedoeling was, en zei: Oké hoor, je doet maar! Ze ging ineens op haar knieën zitten, trok mijn handen weg en zei: dat ga je wel wat extra kosten hoor! Ooooo dat is goed hoor, zei ik opgewekt, want ik kreeg zomaar de kans, om door zo’n lekker jonge meid gepijpt te worden, ik zal je er twintig euro voor geven? Nou dat had ik niet tegen een dove gezegd, en Marianne zei: Nou John, voor dat geld zorg ik wel dat je kom, en hapte mijn pik als een volleerd pijpster in haar mond, en begon me heerlijk te pijpen. Ik kon haar, door haar woordspeling op mijn naam, niet nalaten om nu ook te zeggen: O Marian, jij kan er wat van! haal hem er niet meer uit voor ik in je mondje spuit! en lachend deed ze dat dan ook deed!

Ik wilde niet ineens tot het uiterst te gaan, al had ik haar het liefst, mijn pik in haar jonge bolle kut willen duwen, maar ze was onderhand al haast een uur of drie bij mij, en ik wilde niet dat zij in moeilijkheden zou komen. Ik tekende haar lijst, met één uur, en gaf haar tien euro voor het schoonmaken, en nog eens twintig voor de pijp beurt. Glunderend keek ze me aan, en zei: nou, zo wil ik wel vaker hulp komen geven hoor! Ach, zei ik haar hand beet pakkend, ik heb toch gezegd, dat als jij lief ben, je zelfs nog meer kon verdienen! O, ik kan nog wel liever zijn hoor, zei ze lachend, je zegt het maar! Ja, dat komt misschien nog wel, maar ga nu maar, anders vertrouwen ze je niet meer als je zo lang blijf werken, je kom maar als je wil, ik zorg wel dat je lijst klopt! Dat zal ik zeker doen, zei ze, je hoort snel wat van me hoor, Doeiiiii, en weg was ze.

Hoe het verder ging, lees je wel in deel 2