Vakantie verstoord

Luister?

We hebben er lang voor gespaard via onze verschillende bijbaantjes. Avond aan avond pizzabakken of afwassen in een restaurant. Een van ons werkt al een tijd in een winkel voor mobiele telefoons. Uiteindelijk hadden we het geld bij elkaar om tijdens de zomervakantie er eens lekker op uit te gaan. We vonden in Zweden een mooi vakantiehuis waar we met vijf jongens alle ruimte en ook luxe hadden voor een heerlijke vakantie. We wisten dat er verderop een leuk stadje was waar we op onze mountainbikes gemakkelijk naar toe konden. Het lekkerste was echter het meertje dat op loopafstand van onze huisje lag. Sinds onze komst, twee dagen terug hadden we er al verschillende keren gezwommen en hadden we er ’s avonds bij een vuurtje gegeten.

Lekker opgefrist lopen we terug naar het huisje, slechts gekleed in onze zwembroeken en sneakers, handdoeken nat over onze schouders. Bij het huisje staan we alle vijf echter als aan de grond genageld. Bij het hekje liggen onze tassen ingepakt naast de fietsen en door de ramen zien we wel spullen liggen, maar niet meer die van ons. We kijken elkaar verbaasd aan en beginnen door elkaar te roepen, tot Frank z’n wijsvinger op z’n lippen legt. Aandachtig luisteren we naar het geluid dat van het terrasje komt. We horen meisjes vrolijk kletsen en zien dan door de ruiten van de woonkamer heen hoe een groep meisjes op het terras zit, op ons terras, op onze stoelen. WTF!!

In een paar stappen zijn we om het huis gelopen, om daarna stokstijf, hijgend, bij het terrasje te blijven staan. Vol ongeloof kijken we naar vijf meisjes die hangend in de tuinstoelen, ons spottend lachend aankijken. Niemand van ons weet wat te moeten zeggen. Het zijn mooie, knappe meisjes. We kijken naar benen die de volle ruimte krijgen van nauwe, korte broekjes en korte rokjes of bikinibroekjes. Lekkere borsten worden voor onze ogen afgedekt door sexy topjes. Vol aandacht kijken we ook naar de buiken van de meisjes, allemaal mooi platje six-packjes.

Uiteindelijk is het Frank die het woord neemt en stamelend vraagt wat de meiden in ons huis te zoeken hebben. Een van de meisjes staat op en met grote ogen kijken we naar haar knappe figuur. Gespierde slanke benen, lekkere ronde billen in een wit spijkerbroekje met daarboven een rood bikinitopje, zonnebril in haar zwarte haar, dat los over haar schouders hangt. Ze is lang genoeg om Frank, onze aanvoerder, recht in de ogen te kunnen kijken. ‘Hoezo jullie huis?’ vraagt het meisje spottend, ‘dit is nu ons huisje. We hebben jullie spullen netjes ingepakt en buiten bij het hek gelegd.’ Frank is even uit het veld geslagen door haar brutale antwoord, maar legt dan uit dat we het huisje gehuurd hebben en ervoor betaald hebben. Het meisje doet, als antwoord, een stap naar voren en legt onze Frank op rustige, maar besliste toon uit dat ze daar niets aan kan doen. ‘Wij zitten er nu in, en zie ons maar eens weg te krijgen’. Frank pakt z’n telefoon, maar ziet, net als de dagen ervoor, dat er in dit gebied geen bereik is, waardoor we ook geen verhaal hebben bij de verhuurder. Het meisje moet er om lachen. ‘Het lijkt erop dat jullie jochies voor jullie eigen bestwil beter kunnen gaan. Succes met het vinden van iets anders.’ We kijken met een ruk naar het meisje dat vanaf een van de achterste stoelen ons toeroept dat er in het bos bij de vossen wel leuke kuilen zijn waar we in kunnen liggen.

Frank stapt op zijn beurt ook een stukje naar voren en staat nu bijna tegen het meisje aan. Hij kan dit niet over z’n kant laten gaan en we merken dat hij pissig is: “Luister domme wijven. Jullie krijgen precies 5 minuten om jullie spullen te pakken en weg te wezen. Anders…” “Anders wat?”, vraagt het meisje honend, terwijl ze Frank met haar vinger op de borst prikt, “luister jij maar een goed, suffe piktrekker, dit is wat we gaan doen: jullie mogen ons proberen te verslaan in een-tegen-een gevechten, free-style, in dat schuurtje daar. Best-of-5. Wanneer jullie 3 van onze meiden weten te verslaan, dan mogen jullie blijven. Zo niet, dan blijven wij hier.” We zien hoe Frank slikt. Hij is duidelijk geïmponeerd door het meisje, maar laat zich niet kennen. Vijf sterke, sportieve jongens moeten die vijf lekkertjes toch gemakkelijk kunnen hebben. Hij kijkt ons even vlug aan en stemt dan in. Het is game on.

We lopen naar het schuurtje en gaan er met z’n allen in het gras zitten. Ik kijk rond naar de meisjes, zo lekker, zo heerlijk vrouwelijk met hun roze en blauwe nagels. Het is gewoon niet voor te stellen dat deze meisjes ons ook maar iets zouden kunnen doen. Frank en het meisje dat hem zo brutaal heeft uitgedaagd, gaan het spits afbijten en best gespannen kijk ik toe hoe onze vriend het meisje volgt naar binnen. Toch verwacht ik hem over een paar minuten weer buiten met het meisje verslagen, een duidelijke 1-0 voor ons.

Het rumoer in het schuurtje maakt ons wat onrustig en ik kijk rond naar de andere jongens. Ik zie hun bezorgde, onzekere gezichten, en het valt me op hoe rustig en ontspannen de meisjes in het gras hangen, leunend op hun ellebogen, liggend of in soepel in kleermakerszit, wachtend op hun beurt. Dan is het ineens rustig in het schuurtje. Stil. Het gevecht lijkt voorbij. Toch duurt het nog best een tijdje voordat de deur knarsend opendraait en de monden van de jongens open vallen. We zien het meisje naar buiten lopen, stoer en rechtop, met onze vriend weerloos over haar schouders hangend. Frank ligt met z’n gezicht tegen haar rug aan, z’n zwembroek is uit en wij en alle meisjes zien hoe z’n blote kont naar voren gekeerd over haar schouders hangt. Het meisje heeft in het schuurtje z’n polsen op z’n rug vastgesnoerd met een tie-wrap. Rustig laat ze Frank van haar schouder glijden, bij een paal langs het pad. Het is 1-0, maar wel voor de meisjes.

Onzeker kijken wij om ons heen. Frank is de sterkste van onze groep en dat juist hij zo door een meisje uit de schuur wordt gedragen, geboeid, poedelnaakt, heeft ons de schrik om het hart gejaagd. Bedremmeld kijken we naar de weerloze jongen, liggend bij het paaltje. Een van de meisjes staat op. Het is het leuke blondje met mooie blauwe ogen en lekkere volle borsten. Haar jeansbroekje spant om haar mooie kontje en onbewust lik ik m’n lippen even terwijl ik aandachtig naar haar kijk. Ze wijst naar Guus en wenkt hem met haar wijsvinger om met haar mee te komen. Samen verdwijnen ze in de schuur en ik kijk rond naar de andere drie meisjes. Ze kijken lachend terug, en de moed zakt me weer wat verder in schoenen.

We horen van buiten na een korte stilte wat fel gestommel, ten teken dat Guus, wat ik tenminste hoop, z’n tegenstandster stevig onder handen aan het nemen is. Vrij snel daarna echter is het ook weer stil en kijken we strak naar de deur. Zo te horen gebeurt er niets en kijk ik vragend naar m’n vrienden, die ook geen idee hebben over wat er daar binnen gebeurt. De meisjes blijven ondertussen ontspannen liggen en zitten in het gras. Vlug laat ik m’n ogen over het meisje gaan dat vlak bij me in haar bikinibroekje ligt, lekker op haar rug, kauwend op een grassprietje. Ze is zo lekker, met haar pezige, glanzend gebruinde benen. Ik kijk weer naar de schuur en probeer iets te horen in de stilte. Het zal toch niet zo zijn dat Guus daar met het meisje ligt te… Een gevoel van hoop kruipt in me op, maar dat verdwijnt direct wanneer de deur open gaat en het meisje naar buiten komt, achteruit lopend met haar handen om de handvaten van een kruiwagen. Ik slik van schrik wanneer ik in de kruiwagen Guus zie liggen, zo te zien buiten westen, ook hij zonder zwembroek. Het meisje duwt de kruiwagen naar de plek waar Frank ligt en kiepert de volkomen slappe Guus over hem heen. We zien nu allemaal hoe twee naakte jongens op een bult liggen en ik kijk vol ontzag naar het meisje dat voor haar vriendinnen een vrolijk overwinningsdansje opvoert, lekker sexy bewegend met haar heupen en spierballen showend in haar bovenarm.

Zenuwachtig kijk ik om me heen. Wie zou de volgende zijn? Misschien moet ik gewoon een van die meiden uitdagen. Terwijl ik zit te twijfelen komt het knappe meisje dat steeds naast me lag omhoog, zodat ze tegenover me komt te zitten. Ze kijkt me lachend aan, zelfverzekerd. Ik zie haar mooie bruine ogen, haar volle lippen, een meisje waar ik zo verliefd op zou kunnen worden. Dan komen die lippen in beweging: “jij bent de volgende schat, kom mee!” Meteen staat ze op en ik kijk op naar haar, langs haar benen, waar geen einde aan lijkt te komen. Ze kijkt op me neer en wenkt me met haar wijsvinger, dwingend nu. Ik sta op, maar weet me geen raad. Ongemakkelijk, onzeker loop ik achter haar aan, m’n ogen vastgeklonken op haar billen die sexy bewegen, ternauwernood afgedekt door een smal bikinibroekje. Wat een meisje is dit!

Wanneer we binnen zijn sluit ze de deur en kan ik rondkijken. In de schuur zit een stalen kooi, waar mijn uitdaagster door naar binnen stapt. Ze legt uit dat deze kooi gebruikt wordt om vee te vangen. Ik zie aan de spijlen inderdaad allemaal halsters en touw hangen en op de grond ligt dun stro. Ze loopt rustig om me heen en draait zich dan naar me toe: “Je hebt gezien wat er met je vrienden is gebeurd, wat wij met jullie doen. Het is nu aan jou. Het hangt van jou af of jullie het huisje terug krijgen. Snap je dat schatje?” Ik knik. En of ik het snap. Ik denk aan hoe Frank en Guus nu uitgeteld buiten liggen en moet er niet aan denken wat dit meisje met mij gaat doen. Het mag niet gebeuren en ik probeer met zoveel mogelijk bravoure haar te intimideren: “zover gaat het niet komen. Kom maar op meissie.” Ze lacht en doet een paar stappen achteruit om zo weer om me heen te kunnen lopen, om een goed moment voor de aanval te kiezen.

Ik bedenk me dat Frank en Guus zich waarschijnlijk zo hebben laten verrassen door de andere meisjes. Onderschatting van hun tegenstandsters en een te passieve houding. Dat gaat mij niet gebeuren en op een moment dat ik denk te zien dat ze even niet oplet, sprint ik uit alle macht naar haar toe en duik naar haar benen. In de sprong probeer ik haar benen met m’n armen te omklemmen, zodat ik in ieder geval de overhand heb. Een verder plan heb ik niet, maar het lijkt me een prima start. De kooi rammelt stevig wanneer we er samen tegenaan vallen. Het meisje is achteruit gestapt, maar ik heb een been van haar te pakken en graai vlug naar haar andere been. Mijn aanval lijkt haar te hebben verrast en dat ze nu ook op de grond ligt, zal ze niet gepland hebben, evenmin dat ik nu met m’n schouder bovenop een van haar benen lig en deze stevig vasthoud. Nu het andere been nog en gehaast graai ik ernaar. Wat ik echter niet merk, of te laat, is dat ze nu de gelegenheid heeft om haar vrije been over m’n hals te leggen. Ze doet het razendsnel en voordat ik er erg in heb, merk ik een krachtige beklemming om m’n nek. Ze heeft me in een beenklem genomen en paniek groeit in me wanneer ik voel hoe ze haar beenspieren even lekker aanspant.

Ik probeer met een snelle draai er uit te komen, maar daarmee kom ik op m’n buik te liggen en geef ik m’n tegenstandster alle ruimte om met m’n armen aan de slag te gaan. Zonder dat ik maar iets kan zien, met m’n gezicht in het stro en m’n hals gevaarlijk benauwd geklemd nu, voel ik hoe er een touw om m’n bovenarm wordt gespannen en hoe m’n andere arm erbij getrokken wordt. Een pijnscheut gaat door m’n schouders wanneer m’n beide bovenarmen stevig naar elkaar toe worden getrokken en na wat gestoei, in die positie blijven. Het meisje heeft er een knoop in gelegd, waardoor ze haar benen kan ontspannen en de druk om m’n nek kan laten gaan. Ik vloek en scheld naar haar, maar het is machteloze woede, omdat ze mij, ook mij, heeft verslagen. Ik ben eraan en met mij al m’n vrienden en ons huisje.

Ik voel haar even niet meer op me en ik draai me half om, om te kijken wat er nu gebeurt. Ze is even weg gelopen en ik merk dat er wat ruimte in het touw om m’n bovenarmen is. Fanatiek beweeg ik m’n armen om zo het touw weer los te krijgen, maar net wanneer ik de hoop krijg dat ik los kan komen, voel ik een puntige knie in m’n onderrug en haar handen die m’n polsen bij elkaar duwen, gevolgd door een scherp randje langs m’n huid. Wat volgt is het snerpend geluid van een tie-wrap en realiseer ik me dat ik verloren ben. Ik merk geen speling meer in m’n polsen, ze zitten muurvast tegen elkaar gesnoerd. Ik voel een voet schoppen tegen m’n zij en draai me langzaam om. Het meisje lijkt nog veel langer en imposanter dan zonet, buiten in het gras. Ze heeft me vastgebonden, verslagen. Ik kom zeer zeker te liggen op de stapel van Frank en Guus, de vraag is alleen hoe ze me gaat vernederen, tegenover de andere meisjes.

Haar gezicht heeft een zachte, bijna lieve uitdrukking wanneer ze over me heen gaat staan en vervolgens hurkt. Mijn ogen gaan over haar bikinitopje en ik zie haar tepels stevig door de dunne stof drukken. Haar lippen duwen zacht en zwoel op elkaar en in het midden laat ze een kleine opening. Ik denk aan de twee jongens en vier meisjes buiten, wat ze denken van de stilte in de schuur. Mijn ogen volgen de handen van het meisje bij het beetpakken van m’n zwembroek en hoe ze me uitkleedt. Ze glimlacht bij het zien van m’n erectie. Ondanks alles, de vernedering, of juist wel daarom, is m’n pik enorm stijf geworden en mijn overwinnares plaatst begerig haar vingers erom heen. Het voelt zalig en ik sluit spontaan m’n ogen, genietend van haar bezit van m’n pik.

Wanneer ik m’n ogen weer open, zie ik hoe ze opstaat en haar bikinibroekje uittrekt. Ik heb nu perfect zicht op haar glad geschoren kutje en voel een tinteling door m’n lichaam trekken wanneer ze op haar knieën gaat zitten en m’n pik bij haar naar binnen laat glijden. Ik wil haar strelen, maar m’n handen zijn op m’n rug vastgesnoerd. Dan realiseer ik me dat ik haar niet neuk en dat wij geen seks hebben, maar dat ik word geneukt door dit meisje, omdat zij dat wil. Zij is de baas, ze pakt haar prijs van haar overwinning op mij, van de meisjes op de jongens. Die gedachte windt me nog extra op en zo goed als dat gaat geniet ik van haar soepele bewegingen waarmee ze haar geile kutje over m’n natte pik laat glijden. Ik zie met plezier hoe haar mond steeds een stukje verder open gaat, hoe ze haar mooie handen in haar topje steekt en haar borsten kneedt. Totdat ze na een paar felle bewegingen met haar heupen haar rug strekt, haar hoofd in haar nek gooit en geniet van hoe ik m’n zaad hard in haar spuit. Ze laat een beetje kwijl van haar lip op m’n kin druppen, wanneer ze me warm en nat zoent, na haar heerlijke orgasme. Buiten hebben ze niets kunnen horen, omdat ze nauwelijks geluid heeft gemaakt, maar ik heb haar intense gezichtsuitdrukking gezien. Het gezicht waarmee ze me nu lief toelacht.

Ze klapt zachtjes op m’n wang, wanneer ze weer opstaat en haar bikini aantrekt en in model brengt. Ik kijk haar na terwijl ze naar de werkbank buiten de kooi loopt en een zak tie-wraps pakt. Ze bukt weer bij me en bindt een strap om m’n balzak heen, strak genoeg om het te voelen. Dan doet ze er nog een tie-wrap doorheen als een lus, waaraan ze een van de touwen vastklikt. “Je bent een heerlijk sletje lieffie, en ik ga veel lol aan je beleven. Als je braaf meeloopt naar buiten, zul je geen pijn hebben. Maar oh wee als je dwars gaat doen, dan trek ik de strap strakker om je ballen. Snap je dat schatje?” Ik knik.

“Kom, opstaan. We gaan je vriendjes te grazen nemen.”

Met gemengde gevoelens sjok ik achter m’n Meesteres aan. Ze heeft het touw losjes vast, maar het signaal naar de jongens en de meisjes is duidelijk: ze heeft me bij m’n ballen. Beschaamd kijk ik voor me uit zodat ik niemand hoef aan te kijken. Niet de lachende meisjes om weer een jongen die naakt achter een van de vriendinnen aanloopt en niet de beide vrienden die nog in het gras zitten te wachten. Ik kijk naar beneden en zie m’n pik slap en nat glanzen van haar sappen. Ik kan niet anders dan nagenieten, van de fantastische seks met dit meisje. Mijn weg eindigt bij de stapel van Frank en de nog steeds bewusteloze Guus. Ze wijst naar hen en ik weet wat ze van me vraagt. Gehoorzaam ga ik op m’n knieën en laat  me over Guus heen vallen, m’n blote kont richting de meisjes die hun vriendin met gejoel toejuichen. Ik voel haar voet op m’n rug en probeer me de victory pose voor te stellen die ze nu toont voor de andere meisjes.

’s Avonds lig ik alleen in een stalbox in de schuur. Na mijn verlies waren de andere twee jongens voor de vijf meisjes geen partij meer en met tie-wraps om hun polsen maakten ze de stapel met naakte, verslagen jongens compleet. De meisjes hebben definitief bezit genomen van ons huisje en wij zijn apart in boxen neergelegd, voor de zekerheid nog steeds geboeid, in onzekerheid.

Het is inmiddels al donker wanneer de deur van mijn box opengaat. Ik zie het silhouet van een meisje en herken haar als het meisje van het gevecht in de kooi. In het schemer zie ik haar over me hurken en naar me toe buigen. Ze fluistert, lief, zacht. “Dag lieffie, lekker sletje van me, ik heb zin in je.”