Cubaans avontuurtje

Luister?

UPDATE | Het begon allemaal toen ik een jaar na mijn scheiding van Mieke voor het eerst alleen met de kinderen op vakantie wou gaan. Ze willen op reis met het vliegtuig naar ergens waar het altijd goed weer is en waar ze kunnen zwemmen. Mijn vriendin Miranda vraag ik om binnen een bepaald budget een paar voorstellen te formuleren. Zij heeft immers ervaring met reisboeken. Mijn voorkeur gaat uit naar Turkije of één van de Griekse eilanden. Dan komt Miranda met een interessant voorstel: 2 weken Cuba – even duur als Turkije of Griekenland, maar wel ‘all-in’. Cuba heeft me altijd al iets gezegd, en ook Arachne (9) en Dimitri (8) zijn enthousiast. Op naar de Caraïben dus.

We landen met City Bird op Ignatio Agramonte, de splinternieuwe luchthaven van Camagüey. Reeds 38 jaar houdt Castro hier met succes stand tegen het brute geweld en de niet aflatende intimidatie van zijn machtige buur, de Verenigde Staten. Ik voel hevige emoties op me afkomen, het land grijpt me direct naar de keel. In de bus die ons naar het hotel in Playa Sta. Lucia brengt, zie ik de blonde hostess en de Cubaanse begeleider op familiare wijze flikflooien. Ze hebben enkel oog voor elkaar: hij heeft een serieuze bult in zijn broek en haar tepels priemen door de stof van haar topje. Er hangt voelbaar seks in de lucht: ze kunnen nauwelijks wachten tot de bus op bestemming aankomt om elkaar te bespringen, zoveel is duidelijk. Die eerste dag ga ik met mijn zoon en dochter in een naburig hotel een fax sturen naar hun mama. Op de terugweg wandelen we langs het strand. Ik film een paar ‘Bounty-achtige’ scènes met mijn camcorder. Als ik weer opkijk zijn Arachne en Dimitri verdwenen. Ik panikeerde, maar vind ze al spoedig terug in een duinpan, gezeten bij twee negerinnen. “Kijk,” zegt de ene, “daar is de papa!” Ik bedank hen en ze vragen me in gebroken Engels waar ik vandaan kom. We knopen een gesprek aan. De ene heet Kirenia en de andere Xiomara. Ze vragen waar de mama is. Ze kunnen niet geloven dat ik als gescheiden man alleen met twee kinderen zo ver weg op vakantie ben. Het gesprek komt op de economische toestand.

Xiomara zegt dat zij kinderen van dezelfde leeftijd heeft en vraagt of, als we naar huis gaan, we niet wat kleren kunnen achterlaten. Ze vraagt het op zo’n lieve manier dat ik het haar beloof. Kirenia, de jongste en de knapste van de twee zit me intussen de hele tijd intens aan te staren. Ik vraag haar of zij ook iets wil. “Een kus”, zegt ze.Op dit moment denk ik dat ik er goedkoop van afkom, wat later een misrekening zal blijken. Met de kus, die zo’n halve minuut duurt, begint mijn Cubaans avontuur. Hier krijg ik het virus binnen waar ik waarschijnlijk nooit van zal genezen. Als we elkaar loslaten komt mijn beste vriend een kijkje nemen langs de pijpen van mijn short. Xiomara heeft het direct in de gaten en maakt brandweerautogeluiden. Met één hand boven het hoofd, wat een zwaailicht moet verbeelden, neemt ze Arachne en Dimitri op sleeptouw, richting strand. Ik zie ze samen het water induiken. Kirenia neemt zonder aarzelen het initiatief. Een tweede, nog hetere kus volgt, terwijl ze mijn nieuwsgierige vriend met haar hand een bemoedigende massage geeft. Als hij volgroeid is, duwt ze me achterover in het zand en begraaft haar hoofd tussen mijn benen. Ik ben het niet gewend om op een strand door wildvreemde negerinnen gepijpt te worden, en kijk gealarmeerd in het rond.We liggen echter tamelijk beschut en er is niemand in de buurt. Kirenia neemt mijn lid in haar hand en haalt de voorhuid naar achter en likt op sensuele wijze mijn eikel. Dan begint ze te zuigen, en als ze voelt dat ik ga komen, maakt ze het karwei af met haar hand. Ze vraagt of het goed was. Ik ben helemaal duizelig en in de war. Wie had zoiets kunnen denken, de eerste dag al prijs, en dan nog terwijl ik braaf met de kinderen op stap was. Ik omhels haar en we kussen. Dan vraagt ze of ik haar vanavond kom opzoeken. We spreken af op het strand. Aan een sympathieke barman in het hotel vraag ik wat de geplogenheden zijn voor dit soort afspraakjes. “Niet meer dan 5 dollar”, zegt hij, “en wat kauwgum of sigaretten. Ik zal wat rum in een plastieken fles voor je doen, succes!”. Als ’s avonds de kinderen slapen, trek ik stiekem naar het strand. Condooms heb ik gelukkig bij, want ik ben als de dood voor aids. Deze ziekte is in Cuba nog niet doorgebroken, maar ik kan toch beter voorzichtig zijn.

Kirenia is op de afspraak. Het is een zwoele nacht, met een licht briesje en een prachtige sterrenhemel. Ik streel haar zwarte huid en snuif haar geur op. We kussen. Dan drinken we rum uit plastieken bekertjes. Vervolgens trekt ze haar strapless topje naar beneden, en biedt me haar joekels van borsten aan. Ik pak ze beet en zuig aan haar grote, donkerbruine tepels. Ik krijg dadelijk een knoert van een erectie. Ze gaat op haar rug in het zand liggen en trekt meteen haar broekje uit. Terwijl ik al in de weer ben met het condoom, schopt ze haar sandalen uit en helpt me uit mijn short. Ik neem haar prachtige ebbenhouten lichaam in ogenschouw. Ze is vrij groot en atletisch gebouwd. Uitnodigend spreidt ze haar forse dijen. Ik kom op haar en ze leidt me naar haar fel behaarde grot. Haar weelderige schaamhaar loopt in een dunne streep tot bijna aan haar navel. Eerst is het wat droog, maar eens ik binnen ben, komt daar snel verandering in. Ze knijpt met de spieren van haar vagina mijn lul bijna tot moes. Dit is een heel nieuwe sensatie voor mij, en ik geniet er ten volle van. Ik slaag erin om niet direct klaar te komen, en we draaien de rollen om: Kirenia komt op mij zitten en begint langzaam te bewegen. Ik kijk naar de sterren en hoor de branding op het strand breken. Zo geneukt worden op een paradijselijk strand, door een jong negerinnetje met een spectaculair stel tieten, die op tien centimeter van mijn gezicht wiebelen, het is een ervaring die ik iedereen aanbevelen kan. Ik probeer ze dan ook zo lang mogelijk te rekken, maar uiteindelijk wint Kirenia het pleit. Ze inspecteert het zaad in het condoom en maakt een opmerking in het Spaans die ik niet versta. Het condoom gaat in een putje in het zand, en we zoeken onze kleren weer bij elkaar. We roken een sigaretje en maken de fles rum leeg. Ze vraagt of we nog een biertje gaan drinken.

We zetten ons op het terras van een strandbar. Ze komt bij me op schoot, en bedelt om een zoentje. Ik zeg dat ik enorm genoten heb, maar dat ik de kinderen niet langer alleen kan laten in het hotel, en wil haar geld geven. Ze weigert echter en vraagt of ik morgen met haar geen paar basketschoenen wil gaan kopen in het commercieel centrum. Dat zal me iets meer kosten dan vijf dollar, maar ik wil haar absoluut terugzien en zeg dat het goed is. Op wolkjes loop ik terug naar de kamer. Voor mij kan de vakantie al niet meer stuk. Na het ontbijt trekken we naar het strand, en ja hoor, Kirenia en Xiomara zitten al op ons te wachten. We zetten ons onder een palmboom en ik vlij mijn hoofd op haar boezem.
‘New York’, staat er op haar topje.
“Daar wil ik wonen”, zeg ik.
Ik vraag hoe oud ze is. Ik meen te verstaan dat ze morgen 26 wordt. Zo oud had ik haar ongeveer geschat. Ze vraagt of ik haar geen taart wil trakteren voor haar verjaardag. Daar heb ik niets optegen. Terwijl Xiomara zich met Arachne en Dimitri bezighoudt, trekken we naar de winkel om zonnebrandolie en baskets. Ze staat nog wat te draaien bij het rek met topjes en strandjurkjes, maar ik vind ik welletjes, de baskets van het merk Nike hebben me meer dan 25 dollar gekost. Ze pruilt echter niet, en we gaan weer naar het strand. Ze wrijft de kinderen in met zonnebrandolie. Arachne is een beetje jaloers, maar Kirenia slaagt er toch in haar aan het lachten te maken. We nemen een frisse duik.

Ik heb drank (Mojito) in een thermos met ijs meegekregen van de barman. Kirenia heeft honger en vraagt of ze nu haar taart mag hebben. Ze troont ons mee naar een kiosk. De taart is een walgelijk zoet geval en felroze van kleur, maar onze negerinnetjes genieten er overduidelijk van. De kinderen krijgen een ijsje. Dan moeten we terug naar het hotel voor het avondmaal. Kirenia vraagt of ik weer kom als de kinderen slapen. In de hotelwinkel koop ik gouden oorringen voor haar, bij wijze van verjaardagscadeautje. Ze is er echt mee in de wolken. Hoewel ze niet zo duur waren, zullen ze nog jaren meegaan en mooi blijven. We drinken rum en vrijen andermaal de sterren van de hemel. Ik heb spijt dat ik terugmoet, maar ondanks het feit dat de kinderen steeds in één ruk slapen tot ‘s morgens ben ik er toch niet gerust in. We spreken af na het ontbijt op het strand. Ze vraagt of ik niet wat belegde broodjes kan meebrengen uit het restaurant. Dat kan geen probleem zijn. In het restaurant word ik aangesproken door Georgina, de kinderanimatrice van het hotel. Ze heeft gezien dat ik een Cubaans vriendinnetje heb en biedt haar diensten als babysit aan.
Het is een lieve meid, een trigenia (blank+halfbloed) die vloeiend Duits en Engels praat. Ik aanvaard in dank. Op het strand trekken we naar ons plekje.

Xiomara is er ook weer bij. Ik vertel Kirenia dat ik een babysit heb voor deze avond. Ze vraagt haar vriendin of we haar bed mogen gebruiken. Kirenia huurt namelijk een kamer bij particulieren en kan geen bezoek ontvangen. Xiomara daarentegen heeft een ‘cabana’ voor zich alleen en stemt toe. Die avond gaat ze een eindje wandelen, terwijl Kirenia en ik haar bed uitproberen. Ze maakt me zo geil als boter, en we doen het voor het eerst op z’n hondjes. Een mooie kont heeft ze niet écht, maar dat zal me worst wezen, als je één keer in een zwarte Mercedes met roze binnenbekleding gezeten hebt, wil je niks anders meer. ‘Luis’, zoals ze mijn penis noemt, beleeft een wilde nacht. Elke keer als ik denk, nu komt hij niet meer recht, weet ze er terug leven in te krijgen. En waar al dat zaad nog blijft vandaan komen, is me ook een raadsel. Dan wordt er geklopt. Het is Xiomara. Ze heeft rijst en gefrituurde kip bij. We laten het ons smaken. Na het eten drinken we samen nog wat blikjes bier die ik had meegebracht. Kirenia zit bij me op schoot en maakt me alweer heet.
“Zeg, ik heb óók gevoelens hoor,” zegt Xiomara.
Haar ogen glinsteren en haar stijve tepels tekenen zich duidelijk af onder haar T-shirt.
“Moet Paul je ook een beurt geven?” vraagt Kirenia plagend.
“Van mij mag hij, maar ik blijf er wel bij…”.

Xiomara kijkt me recht in de ogen terwijl ze langzaam haar T-shirt uittrekt. Kirenia staat recht als Xiomara dichterbij komt, en duwt me bemoedigend in haar richting. Zonder mijn blik los te laten grijpt Xiomara mijn ballen vast, en begint die traag te masseren.

Met haar vrije hand wrijft ze over haar poesje. Kirenia duwt ons met zachte dwang naar de aanpalende slaapkamer. Ze zegt wat in het Spaans tegen haar vriendin, die haar short uitdoet en op het bed gaat liggen. Terwijl ze met haar middelvinger door haar natte spleet gaat, blijft ze de hele tijd in mijn ogen kijken. Als gehypnotiseerd, voel ik Kirenia intussen een condoom over mijn stijve uitrollen.
Ze hijgt zwaar in mijn oor: “Cogela, cogela duro! (Neem ze, neem ze hard)”.

Ze instrueert Xiomara om zich op handen en knieën te zetten, zodat ik haar op z’n hondjes kan naaien. Als in een trance zet ik mijn lul tegen haar neukgaatje en stoot toe. Kirenia is mee op het bed gekomen en steekt haar hoofd tussen mijn dijen en likt afwisselend mijn ballen en het grotje van haar vriendin. Xiomara is een jaar of tien ouder dan Kirenia, maar ze heeft een prachtige zwarte kont. Ik grijp haar stevige tieten terwijl ik het tempo opvoer. Ze kermt en kreunt terwijl ze met haar vagina knijpt en haar kont tegen mijn buik stoot. Ik bereik al (te) snel mijn kookpunt. Ik laat haar los en we vallen allebei uitgeteld op onze rug. Kirenia trekt het condoom uit en bekijkt de inhoud: die valt een beetje tegen, maar wat wil je! Het is een warme nacht en ik val tussen mijn twee geile bedgenootjes in slaap. Als ik wakker word en op mijn horloge kijk, is het bijna vijf uur ‘s ochtends. Ik moet dringend naar het hotel terug. Ik maak de meisjes wakker. Ze willen met me mee tot aan de ingang van het complex.

Ik loop het hele eind gearmd tussen de twee in. Zonder dat Kirenia het merkt, grijp ik onder het T-shirt van Xiomara haar borst en trek aan haar harde tepel. Ik vind haar een bijzonder geil wijf en zou het triootje zo snel mogelijk willen overdoen. Dat Kirenia hiermee instemt, vind ik een beetje vreemd, maar later zal ik ontdekken dat zowel voyeurisme als exhibitionisme haar bovenmatig opwinden. Aan de ingang van het hotel neem ik met een tongzoen afscheid van beiden. De bewaker lacht veelbetekenend, en maakt een vriendschappelijke opmerking aan het adres van de twee. Als ik bij onze kamer kom, zit Georgina op het balkon in een zeteltje te lezen. Ze heeft een kort zwart cocktailjurkje aan en omdat ze met gekruiste benen zit, kijk ik recht tegen haar vuurrode slipje aan. Ik verontschuldig me vanwege het lange wegblijven, maar dat vindt ze niet erg. De kinderen zijn niet wakker geweest. Ze zegt dat ze haar haren gewassen heeft en in de badkamer wat shampoo genomen heeft omdat die zo goed ruikt.
Ik betaal haar het afgesproken bedrag en doe haar het overschot van de fles shampoo cadeau. Ze zegt dat ze morgen pas vanaf 11 uur kan oppassen. Geen probleem, dan vertrek ik wat later, mijn apparaat is dringend aan recuperatie toe, ik ben volkomen uitgemolken door het geile tweetal. Gelukkig kan ik de ganse morgen aan het zwembad luieren, want ik heb met Kirenia toch pas na het middageten op het strand afgesproken. Op het strand is enkel Kirenia op de afspraak. Ik vraag naar Xiomara. Ze antwoordt vaag dat die misschien later komt. We kussen wat en ik zit aan haar lekkere borsten te friemelen, tot het tijd is voor wat afkoeling. We gaan met z’n allen het water in.

De Caraïbische zee is warm, maar er staat een flinke bries. Terug op ons plekje vraagt Kirenia of ik dorst heb. Ik zeg van ja en begin al naar mijn portefeuille te zoeken, maar Kirenia maakt geen aanstalten om naar het drankstalletje te gaan. Ze roept een kleine negerjongen: “Oye niño, sacame un coco de arriba!”.

Ze wijst naar de palmboom. Vlug als water kruipt het ventje in de boom. In de kruin stampt hij met zijn voet een stuk of drie kokosnoten naar beneden. Kirenia raapt ze op en klopt ze tegen een rots. De noot breekt en even later drinken we heerlijk koel kokossap, recht uit de schaal. Dit is een keerpunt in mijn leven. Een week geleden was ik een gescheiden, onaantrekkelijke man van bijna 40 zonder uitzicht op een relatie, laat staan seks-à-volonté met z’n drieën. Mijn leven stond in het teken van werken en zorgen voor de kinderen. Van hete negerinnen kon ik enkel dromen, en ik had de indruk dat mijn leven zo goed als voorbij was. Nu voel ik me intens gelukkig, de kinderen blij, een paradijselijke omgeving, en een verrukkelijk speelkameraadje dat me kokosmelk laat drinken. Wat kan het leven toch mooi zijn. Dat het ook een prijs heeft, zal ik later ontdekken. Ik sta op en tuur in de verte. Mijn ‘mulata’(
ik mag niet ‘negra’ zeggen, ze toont me haar identiteitskaart, en daar staat inderdaad ‘mulata’ op) vraagt waar ik naar kijk.
“Ik dacht dat ik Xiomara zag”, antwoord ik.
Ze reageert tamelijk bits en vraagt of ik niet genoeg aan haar alleen heb.
“Ja,” zeg ik, een beetje geschrokken, “maar Xiomara had beloofd om rastavlechtjes in Arachne’s haar te doen”.
“Ga je haar betalen?” wil ze weten.
Ik vraag haar wat zo de prijs is, want ik heb op het strand nog mensen gezien die dit laten doen bij hun kinderen.
“Je hoeft haar niks te geven,” zegt ze, “je geeft haar al kleren en brengt elke dag broodjes en drank mee”.

Ik heb de indruk dat ze wat pissig is op Xiomara, en ik vraag me af of ze misschien ruzie hebben gehad na vorige nacht. We spreken die avond in elk geval niet af bij Xiomara, maar aan de jachthaven. Vrijen onder de blote hemel vind ik ook fijn, dus die nacht ben ik weer van de partij. Het is bijna middernacht als we elkaar ontmoeten. Het is windstil en superheet, het zweet gutst over ons gezicht. Ik weet niet of het door de hitte komt, maar ‘Luis’ komt niet tot leven. Ik heb wel zin, maar krijg hem met de beste wil niet recht. Een beetje teleurgesteld staakt Kirenia haar pogingen. Ik ga me even opfrissen in het water, maar het helpt niet echt: wat een hitte! We leggen ons in het zand. Ik streel loom haar lichaam en we vertellen wat. Zij wil dingen weten over België, ik ben geïnteresseerd in het leven in Cuba. Ze vertelt over haar geboorteplaats Guantánamo en over haar moeder en grootmoeder, met wie ze daar samenwoont. Ze is hier na haar studies op vakantie gekomen. Ik begrijp dat ze economie gestudeerd heeft. Dan blijkt dat ze slechts 20 jaar is i.p.v. 26, zoals ik eerst dacht. We kussen en Kirenia probeert nogmaals mijn slappe lul tot leven te wekken.

Als het met de hand niet lukt, neemt ze hem in haar mond. Dat heeft wel het gewenste effect, ik voel het zaad echter veel te snel komen, en ik schiet mijn room recht in haar gezicht. Ze wil nog neuken, maar tijdens het gedoe met het condoom valt ‘Luis’ alweer slap. Dat is niet naar Kirenia haar zin: ze begint te zeuren over de spermavlekken op haar nieuwe bloesje, en dat ik niets gezegd heb of ze er goed mee staat, etc.
Ik probeer de potten te lijmen door haar kutje een likbeurt te geven. Dit blijkt de goede remedie. Haar luide gekerm trekt echter de aandacht van de ‘custodio’(
opzichter) van de jachthaven. We worden verzocht om op te hoepelen. Kirenia begint echter in rad Cubaans tegen de man, een magere neger, uit te leggen, terwijl ze koket haar korte rokje naar beneden trekt. De bewaker is vol begrip en wijst ons een materiaalhok waar we iets meer privacy hebben. Wat een land, denk ik, dit hou je toch niet voor mogelijk. Tot seks komt het echter niet meer, wat Kirenia zegt dat haar zin over is. We praten nog wat en ze wil weten of ik iets voor Xiomara voel. Ik zeg dat ik het wel prettig vond gisteren, met z’n drieën. Ze bekent dat ze ook genoten heeft, maar dat ze daarna toch jaloers geworden is. Ze vindt het dus niet voor herhaling vatbaar. Jammer. Ik laat mijn teleurstelling echter niet blijken en vraag haar of ze ruzie gemaakt hebben.
“Niet echt,” zegt ze, “maar ik heb Xiomara wel gezegd dat ik jou voor mij alleen wil.” Ik moet haar beloven om geen slippertjes te maken met andere Cubaansen. We nemen afscheid. Ze belooft morgen Xiomara mee te brengen om Arachne’s haar te vlechten.

Ik ga terug naar het hotel, waar Georgina op de kinderen let. Volgens dit stramien gaat het twee weken door: in de dag (voor- of namiddag) treffen we elkaar op het strand. In het hotel mogen ze niet binnen, maar ik smeer elke morgen een hele zak belegde broodjes die we dan meenemen. We zonnebaden, zwemmen en gaan wat drinken of een ijsje eten met de kinderen. Geld wil ze niet aannemen, cadeautjes daarentegen wel. Ik heb het liever zo, en besef dat het voor haar ook minder vernederend is, hoewel het voor mij al bij al duurder uitkomt. Ik begin evenwel aan haar gehecht te raken. Ze vraagt of ik José Martí, de Cubaanse dichter ken.
“Yo soy un hombre sincero”, begin ik, “de donde crece la palma…”.

Zonder haperen maakt ze het vele verzen tellende gedicht af. Ik ben zwaar onder de indruk. Xiomara is er bijna altijd bij, maar let op dat ze Kirenia niet voor het hoofd stoot. Ze houdt zich vooral met Arachne en Dimitri bezig, die dol op haar zijn. Dimitri leert ze vuurtje stoken, en Arachne is in de wolken met haar ‘trensas’.
Veel tijd aan het zwembad van het hotel brengen we dus niet door. We gaan wel een keer snorkelen, een welkome afwisseling. Elke avond, nadat de kinderen slapen, ga ik haar opzoeken aan de jachthaven. We hebben intussen vriendschap gesloten met de ‘custodio’, die ons zelfs de sleutel van het materiaalhok heeft toevertrouwd. Daar neuken we heel wat af op een omgekeerde rubberboot. Ik vraag aan Kirenia of ik de bewaker geld moet geven.
“Geef me 5 dollar”, zegt ze, “ik wissel ze wel om in Peso’s, het is beter dat ik dat met hem regel”.

Vanuit onze ‘slaapkamer’ kunnen we het geluid van een naburige disco horen.

Op een avond vraag ik Kirenia of ze geen zin heeft om er naartoe te gaan. Ze zegt dat ze zo niet van dansen houdt, en dat ze liever bij mij is. Ik vind het best, maar besef dat ze schrik heeft voor de concurrentie in de disco. Die concurrentie mag er best wezen. Ik ben niet blind voor vrouwelijk schoon, en dat heeft ze al gemerkt. Er lopen tamelijk wat prachtexemplaren rond, bijna allemaal knapper dan mijn ‘mulata’, maar ik heb me aan haar gehecht en hoewel ze strikt genomen niet zó mooi is, vind ik haar wel aantrekkelijk en neukt ze fantastisch. Bovendien heb ik een voorkeur voor ronde vormen en zware borsten: ik heb dus alles wat m’n hartje begeert. De tweede week moet ze eigenlijk terug naar Guantánamo, maar ze belt haar moeder dat ze een knappe buitenlander aan de haak gelagen heeft en nog een week langer blijft. Haar geld is wel op, maar ze mag haar spullen bij Xiomara zetten.
‘Overnachten’ doen we op de jachthaven en eten breng ik mee uit het hotel. Geld vraagt ze me nog steeds niet, maar ze wil steeds frequenter cadeautjes. Parfum, kleedjes, een nieuw badpak. Het blijft binnen de perken, en ik vind het allemaal best. Zo nadert onze laatste dag. De avond vóór het vertrek trakteer ik met rijst en kip en bier uit blik bij Xiomara thuis. De sfeer is goed, maar na het eten wordt Xiomara wandelen gestuurd. We laten ons nog een laatste keer goed gaan. Kirenia geeft me haar adres om de foto’s op te sturen, die ik van haar gemaakt heb.
Ze vraagt ook mijn adres. Ik geef haar een visitekaartje van mijn werk. Ik krijg van haar nog een pasfoto met opdracht, die ik in m’n heupzakje (met de condooms) bewaar.

Xiomara komt terug en we nemen afscheid: morgen vertrekken ook zij terug naar Guantánamo. Ik zal echter eerder thuis zijn dan zij, ze moeten liften en dat zal zo’n 2 dagen in beslag nemen. Kirenia wil me vergezellen naar het hotel, maar ik ga liever alleen, om het afscheid niet onnodig te rekken.
“We komen je morgenochtend nog uitwuiven”, fluistert ze me toe, “en ga langs het strand i.p.v. langs de disco, dat is minder gevaarlijk”.
“Ik heb toch geen geld bij, en mijn zaad heb je allemaal al.” antwoord ik gevat.
Toch sla ik haar raad in de wind. De disco kom ik ongehinderd voorbij, maar dan word ik aangesproken door drie Cubanen: één man en twee vrouwen. Ze willen naar de disco, maar het tweede meisje heeft nog geen partner. Ze ziet er nochtans erg appetijtelijk uit: een slanke, donkere trigenia met kleine tietjes, die echter fier vooruitsteken onder haar minuscule ‘baja chupa’(
topje zonder mouwen of schouderbandjes, letterlijk: trek-naar-beneden-en-zuig). Ze heeft een brutaal maar lief snoetje en schouderlang krulhaar. Het geheel wordt afgerond met hoge hakjes een lycra rokje dat zo kort is, dat ik zie dat ze er een tijgerslipje onder draagt.
“Die knappe kerel neemt me mee naar de disco”, roept ze uitgelaten, en ze slaat haar armen rond me heen.
Ik leg haar vriendelijk uit dat mijn kindjes in het hotel liggen te slapen en dat ik dringend terug moet. Bovendien heb ik helemaal geen geld bij me. Dat gelooft ze duidelijk niet, en ik gebaar dat ze me mag aftasten, en als ze geld vindt, mag ze het houden. Dat moet ik niet herhalen. In mijn heupzakje zitten enkel sigaretten, een aansteker, enkele condooms en de pasfoto-met-opdracht van Kirenia. Die laat ze zien aan het koppeltje, dat bij ons is blijven staan. Ook de condooms lokken de nodige commentaar uit. Ik denk dat ik nu mijn weg wel kan verder zetten, maar ze laat me niet los.

Ze vraagt mijn naam. Ik zeg dat ik Paul heet, en leg haar geduldig uit dat een discobezoek er nu echt niet inzit. Ze probeert me een afspraakje voor ‘s anderendaags te ontfutselen, maar ik vertel haar dat we morgen heel vroeg terug naar België vertrekken.
“Ach, wat maakt het uit,” zegt ze, “ik sta zo heet en wil nú vrijen.”
Zonder boe of ba laat ze haar vrienden staan en trekt me bij m’n arm de bosjes in. Ze laat zich op haar knieën zakken en begint mijn lul te kneden. Ik wil echter een beetje privacy, en hoewel het in het parkje aardedonker is, is er tamelijk wat passage. Ik stel voor om iets verderop tussen de duinen te gaan. Op een donker paadje lopen we pal tegen een koe op, die zich midden op het weggetje te slapen gelegd heeft. Juanita, want zo heet ze, heeft het nu wel bekeken. Ze trekt me op de grond en duwt hijgend één van haar stijve tepels in mijn mond. Ze heeft zalig strakke borstjes. Ik word overspoeld door een golf van lust. Ze kan amper wachten tot ik het condoom over m’n kloppende penis getrokken heb. Ze wijst hem de weg en ik glijd zonder moeite in haar. Ze begint direct enthousiast te wippen. In het besef dat dit mijn laatste kans is en dat ik de eerste tijd aangewezen zal zijn op zelfbevrediging, geef ik het beste van mezelf. Juanita is helemaal door het dolle heen. Het scheelt niet veel of ze kermt heel het strand bij elkaar. Gelukkig overstemt het gedreun van de nabije disco haar gegil wanneer ze klaarkomt. Ik naai haar met lange halen en voel het sap uit haar kutje lopen. Nu ik het bewijs heb dat ze ook klaargekomen is, los ik mijn lading.

Ik trek snel terug en gooi het gebruikte condoom in de richting van de koe, die niet meer bewogen heeft. Juanita is intussen opgestaan en brengt haar kleren op orde. Met een bevallig gebaar schudt ze het zand uit haar lange haren, en omhelst me. Ik krijg een tongzoen van mijn hete troela, en ze fluistert wat in mijn oor. Ik begrijp dat het goed was, maar versta enkel het woord ‘gracias’.
Ik moet er nu echt vandoor, maar ze vraagt me nog een sigaretje, en ook een voor haar vrienden. Ik doe haar de rest van mijn pakje cadeau, meer heb ik niet weg te geven. We vinden het andere paartje terug waar we ze hebben achtergelaten. Als een koningin wandelt Juanita op hen toe. Ik bewonder haar wiegende kontje onder het strakke lycra rokje. We nemen afscheid in opperbeste sfeer en vervolgen elk onze weg. Ik bedenk dat Cuba een wonderlijk land is. Wat ik nu meegemaakt heb, gelooft niemand – ik kan zelf nauwelijks aannemen dat dit allemaal echt is. Ik maak plannen om hier terug te keren. Het Cuba-virus heeft me stevig in zijn greep