Een onverstandige ontmoeting? (6)

Luister?

“Petra hoor je me wel ?”

Ik heb haar net verteld over hoe verrassend leuk ik webcamsex vind, maar de vrouw die me een tijdje terug het hoofd op hol bracht toen ze in onze regio gedetacheerd was, lijkt afwezig. Ik hoor alleen haar ademhaling. Dan een haastig antwoord, duidelijk om me af te poeieren: “Bel me later nog maar eens terug”.

Ik vrees dat het nu of nooit meer is en probeer het nog een keer: “Ja, maar ik ben nu in de buurt in een hotel voor een congres”

Ze zwijgt even, gevolgd door een vlug “Ik stuur je nog wel een berichtje later”. Daarna stilte. Ik kijk op m’n scherm, ‘Oproep beëindigd’.

Het voelt als een klap. Tuurlijk, wat dacht ik ook. Petra is een keurig getrouwde vrouw, een brave moeder, en dan kom ik zo maar haar leven weer binnen stappen. Ik snap het, maar de teleurstelling is er niet minder om. Ik kijk om me heen, oriënteer me op wat ik ook al weer moet doen. Douchen, aankleden, ontbijten…

Geklop op de deur. Verscholen achter de deur doe ik open en steek m’n hoofd om de deur. Ik zie Joy staan, m’n collega, m’n one-night stand van afgelopen nacht, in een strakke jeans en vlot topje. ‘Hey Jeff, volgens mij liggen m’n lenzen nog in je badkamer.’ Ik bedenk me inderdaad dat Joy, nadat we geneukt hadden, haar lenzen in de badkamer had uitgedaan. Ik zie haar nu ook voor het eerst met een modieuze bril. Staat haar goed, zeker met haar haar zo opgestoken. ‘Kom binnen,’ zeg ik, en Joy stapt naar binnen om naar de badkamer te gaan. Ik kijk naar haar fantastische kont in die strakke, lichte jeans. M’n erectie is er nog steeds en die wordt zo niet kleiner.

Ze komt terug uit de badkamer, gaat voor en dicht tegen me aan staan en sluit haar handen achter m’n rug. Onze gezichten dicht tegen elkaar, haar tepels duwen door haar topje tegen m’n borstkas. ‘Luister, Jeff, ik vond het super met je gisteren en dat we in bed belandden lag ook aan mij, omdat ik het wilde. En ik heb er enorm van genoten. Alleen, weet je… ik heb een vriend en we gaan binnenkort verloven en ik wil hem niet… je weet wel… ik hou van hem, snap je dat?’ Ik knik, maar terwijl ik de rug van Joy streel, besef ik dat ik nu voor de tweede keer deze ochtend afgewezen wordt.’ Met andere woorden, ‘dank voor het neuken lieverd, maar nu weer terug naar onze eigen man.’ Ik laat Joy los en voel haar armen langs m’n zij zakken. Ze kust me op de mond en streelt zachtjes m’n wang, terwijl ze me met haar sexy ogen aankijkt. ‘Je bent schat Jeffie, dat weet je toch?’ Ik glimlach minzaam en draai me om naar de deurkruk, ‘ik ga gauw douchen Joy, ik zie je zo bij het ontbijt.’ Vlug schiet Joy m’n kamer uit. Een halve minuut hang ik daarna loom tegen de deur. Vrouwen…

De douche is verfrissend en ik trakteer mezelf op de herinnering aan Joy gisteravond in m’n bed en haar billen in haar strakke spijkerbroek. Daarna spreken we met Esmay aan de ontbijttafel het congresprogramma door en verdelen we de workshops. Joy houdt bewust afstand, nu weer gekleed in een strak broekpak en mooi opgemaakt. Ik probeer me een voorstelling van haar vriend te maken en hun sexleven, maar ik roep mezelf stilletjes tot de orde: ‘niet doen Jeff, je moet zelf een leuke, misschien saaie vrouw vinden om kinderen mee te krijgen en oud te worden.’ Ik lach van binnen bij de gedachte.

De workshops zijn best interessant en ik raak in gesprek met interessante collega’s. Totdat m’n telefoon begint ze zoemen. Ik kijk vlug onder de tafel op het scherm en zie met een schok de bewegende pijl en de naam van de beller ‘Petra’. Het liefst neem ik de telefoon meteen op, maar dat gaat niet. Ik druk haar weg.

De telefoon zoemt weer. Een appje. ‘Ok, je kunt zeker niet praten. In welk hotel zit je?’

Direct app ik de naam van het hotel terug.

‘Wanneer kun je in het hotel zijn?’

M’n hart bonkt tegen m’n longen aan. Ik kijk rond, zie allemaal stropdassen en stijlvolle dames in lichtblauwe bloezen. Ik wil hier weg. M’n vingers vliegen over het scherm. ‘over 20 minuten.’

Wanneer de spreker klaar is, maak ik van het applaus en wisseling van slides gebruik om het zaaltje uit te schieten. Mijn collega’s Esmay en Joy zijn nog in meeting, waardoor ik niets hoef uit te leggen. Beter zo. Ik pak m’n jas en pak een bus terug naar het hotel. Het laatste stukje dwing ik mezelf om niet te rennen, maar zo vlug als ik kan kom ik in de lobby. Het heeft iets langer dan 20 minuten geduurd, maar ik zie Petra niet zitten. ‘Ze zal toch niet…’, denk ik.

Ik wacht een tijdje, maar ze komt niet. Vertwijfeld kijk ik rond en besluit teleurgesteld naar m’n kamer te gaan. Ik heb gezweet en wil me even opfrissen. En daarna maar weer terug naar het congres. Ik loop over de gang van mijn verdieping, naar m’n kamer op de hoek van de gang. M’n kaart maakt contact met het slot van de deur en een groen lampje brandt. Ik duw de deur naar binnen en wil m’n kamer in stappen, wanneer ik ineens verstijf.

Het komt van achteren, van de gang. Die stem.

‘Dag Jeffrey, nog steeds een lekker kontje zie ik’.