Escape room, maar dan anders!

Luister?

“Uw collega heeft op onze website gekozen voor onze variant op de Escape Room belevenis. Nou, welkom dus bij ‘Extreme Room’. U hoort het goed! Extreme room en NIET Escape room! Net een tikkeltje anders!!!”

Nou daar stonden we dan, met ons zessen in een afgesloten kamer, toegesproken door onze gastheer van vandaag. Eva, onze conrector VWO, had een ander baan aangeboden gekregen en om haar niet, zoals eerder bij haar voorganger Sarah gebeurd was, te laten vertrekken met enkel een bosje bloemen op de laatste werkdag hadden we als team besloten haar mee te nemen voor een gezellige middag en avond. Het hele team wilde direct meedoen. Onze rector Ad, conrector PZ Herman, directiesecretaresse Daniëlle, Conrector facilitair Sam, ikzelf en natuurlijk Eva.

We hadden een week eerder geboekt, van 13:00 tot 21:00. Omdat enkelen van ons al meerdere keren naar een escape room waren geweest en maar al te vaak stoer riepen dat ze waarschijnlijk alles heel snel wisten op te lossen boekten we de Extreme Room Experience , volgens de site “ nét even wat anders”. Na een welkomstdrankje hadden we eerst een lunch en om 15:00 begon dan The Extreme Room, voorafgegaan door een korte peptalk van een ‘Mind coach’. Afhankelijk van hoe snel we uit de kamer wisten te geraken was rond 17:00, maar uiterlijk 17:30, het lopend buffet gepland. Om de avond af te sluiten stond er nog een Disco Bowling toernooitje op het programma.

Ik was er als eerste om 12:45 en de rest kwam vrij snel na mij binnen. Bij binnenkomst liep je, zonder dat je er erg in had over een weegschaal in de vloer. Een paar meter verder zag je, ineens, op een beeldscherm, je gewicht verschijnen. Ik moest direct lachen, want het klopte echt niet!! Toen de anderen er aan de bar over begonnen bleek het bij iedereen minimaal 1 kilo minder te zijn dan thuis. Ik moest wel vooraf afrekenen en toen ik had betaald vroeg de kassière of ze de rekening via de mail naar me toe mocht sturen. Ik zei haar dat dit prima was en dat ze het gewoon naar hetzelfde emailadres mocht sturen als waarmee ik had geboekt.

Na een gratis, héél zoet, welkomstdrankje aan de bar genoten we van een voortreffelijke lunch. Om 14:45 werden we eindelijk naar de Extreme Room gebracht. Op het eerste gezicht leek de kamer niet veel anders dan een escape room kamer. Onze gastheer stelde zich voor en ik meende te horen dat hij Frank heette. We moesten allemaal in een hele krappe kuipstoel met een hoge rondom aan de rug aansluitende rand gaan zitten. Begeleidt door een rustgevend achtergrondmuziekje begon Frank heel zacht een verhaal te vertellen. Ik had een voorgevoel wat ons te wachten stond want ik had zoiets al eens gehoord op de camping. Het was destijds in ieder geval de inleiding voor een hypnose avond.

Het had in deze ruimte exact hetzelfde effect. Ik zag mijn collega’s één voor één wegzakken op het moment dat hij met zijn hand van boven naar beneden hun ogen sloot. Ik was ervan overtuigd dat dit bij mij niet zou lukken maar ik moet toch echt even weg zijn geweest want toen ik mijn ogen opende en iedereen weer aankeek was Hypnose -Frankie al uit de ruimte verdwenen.
“Wow, jullie hebben, als 1e groep ooit, gekozen voor ónze variant op de Escape Room belevenis. Welkom……bij onze Extreme Room belevenis. U hoort het goed! Extreme room en NIET Escape room! Een tikkeltje anders, maar zeker niet minder spannend!!!” Dames en heren, voordat we starten wil ik dat U moet weten dat ik jullie NIET kan zien, wel horen. Al jullie oplossingen, vaak gebaseerd op door jullie zelfgemaakte foto’s, worden rechtstreeks naar het emailadres gestuurd waarmee is geboekt en betaald. Er zijn wel een paar belangrijke regels:

1)De deur gaat écht niet open zonder de juiste code!
2)Je krijgt maar één mogelijkheid om op een vraag een antwoord te geven dus ……bestudeer de foto’s goed en check, en dubbelcheck!
3)Gebruik de 19 inch laptop op de tafel om de door jullie zelfgemaakte foto’s te checken en indien nodig beoordelen! Log nu in!
4) Het is een teamspel. Om het juiste antwoord te geven moeten jullie állemaal meedoen. Help elkaar en durf je grenzen te verleggen! Om jullie te helpen wat, laten we zeggen, ‘ruimdenkender’ te zijn hebben jullie van ons een speciaal welkomstdrankje gekregen en heb ik tijdens het rustgevende muziekje jullie , laten we zeggen, handrem eraf gehaald.

Oke, dit was inderdaad anders. Geen boek, handgeschreven aanwijzingen of oplichtende items maar een gastheer die ons kennelijk niet kan zien, maar wel horen. Foto’s maken, als team samenwerken en grenzen durven verleggen. Dat standaard verhaaltje hadden we al eens eerder gehoord.

“ Dames en heren, hier volgt opdracht 1:

Zometeen gaat het licht uit, op 1 klein lampje na. Links in de hoek staat een wasmachine. Open de trommel en vul de wasmachine met minstens 6 kilo wasgoed. Broeken, truien etc etc. Op het moment dat er jullie er genoeg kilo’s in hebben gestopt krijgen jullie op het display het eerste getal van de code te zien. U krijgt 3 minuten voor deze opdracht……Succes! “

Wat een rare opdracht? Het licht ging uit, het was nu nagenoeg pikkedonker en alleen het kleine lampje in de wastrommel brandde. Ik zag dat iemand er binnen 10 seconden al een broek in stopte, en vervolgens een trui, en nog een broek, en een jurk. Zonder erbij na te denken trok ik óók mijn jurk uit en stopte deze in de wastrommel. De eerste twee streepjes werden zichtbaar.

‘Jullie hebben nog 1 minuut’

Ik zag nóg een hemd, nog twee broeken, een panty……. Even dacht ik zelfs een BH in de trommel te zien verdwijnen. Er verscheen een 6. Ik was uitermate verbaasd omdat kennelijk iedereen zonder te morren, inclusief ikzelf, gewoon zijn of haar kleding had uitgetrokken. Ik dacht op dat moment dat het door het extreem zoete welkomstdrankje moest komen, maar waarschijnlijk had het meer te maken met Frankie zijn hypnose actie.
Onze gastheer meldde zich weer. “ Ik zie op mijn scherm dat jullie opdracht 1 correct hebben uitgevoerd. Knap. Er is in totaal 6,4 kg aan kleding in de trommel gestopt. Iets méér nog dan nodig zelfs!

We gaan naar opdracht 2.”

Zonder te waarschuwen ging het licht ineens weer aan. Daar stonden we dan met zijn allen. Ik zag de heren, in hun boxershort, schuchter om zich heen kijken. Ik wist dat ik eigenlijk niet naar hun kruis moest kijken maar ik kon er echt niets aan doen. Ik zag bij alledrie de heren iets héél snel groeien. Ad had een rode losse boxer aan en net als ik zag ook de rest dat zijn short steeds strakker begon te worden. Hij was óverduidelijk linksdragend. Herman had een katoenen boxer aan. Zonder er mogelijk zelf erg in te hebben groeide zijn naar boven opgetrokken lul zo snel dat zijn eikel steeds verder boven zijn elastiekrandje uit kwam. Sam had een of ander fluwelen onderbroekje aan met touwtjes op zijn heupen. We zagen allemaal dat zijn paal zó snel groeide dat hij met geen mogelijkheid nog in zijn kleine broekje paste. Ik zag voor het eerst in mijn leven een zwarte lul, inclusief grote zak en felroze dikke eikel.
Daniëlle had enkel nog haar witte slip aan. Het was dus wel dégelijk een BH die ik in de wastrommel had zien verdwijnen. En het was dus ook een flinke BH want Daniëlle had echt een paar héle, héle grote memmen. Ik schat zéker een cup E, misschien zelfs wel cup F. Eva had haar BH en onderbroekje nog wél aan maar omdat het van een doorschijnende stof was vielen haar, in verhouding tot haar borsten, grote en harde donkerbruine tepels natuurlijk wel direct op. Ze had een flinke bos zwart kroeshaar en een in het licht weerkaatsende piercing, waarschijnlijk in haar klitje. Ik had zelf mijn rode Sapph setje nog aan en hoopte maar dat niemand kon zien dat ook mijn tepels al keihard waren. Van de drie dames had ik, ondanks mijn C cup, duidelijk de kleinste tieten. Iedere collega die ik aankeek had een extreem geile blik in de ogen. Iedereen werd door iedereen bekeken en ik merkte dat zelfs ik bij het bekijken van die harde knuppels spontaan nat was geworden.
Voordat we iets konden zeggen hoorden we onze gastheer alweer.

“Nu volgt de opdracht voor getal nummer 2.
Luister goed!!!! Jullie krijgen het tweede getal als jullie 3 foto’s insturen waarop twee handen van één dame allebei om de penis van een heer zitten………. én de eikel nog zichtbaar is. Dus….wie heeft de kleinste handjes en wie heeft de kleinste penis etc etc? Stuur de 3 foto’s naar jullie emailadres. Jullie hebben wederom 5 minuten.”

Zo…..dit was direct andere taal. Daniëlle had de opdracht goed begrepen en vroeg Eva en mij om onze handen te laten zien. Ik had de grootste handen en Eva de kleinste. Daniëlle duwde mij naar Sam, Eva naar Herman en ging zelf bij Ad staan. “Dames, zorg dat je handen erom passen en mannen, jullie maak een paar foto’s.” Zonder enige schroom zakte Daniëlle op haar knieën, pakte ad zijn pik vast en begon hem te pijpen. Zijn paal groeide nog wat meer en toen hij echt keihard was pakte ze zijn pik met 2 handen vast en sommeerde Ad een foto te maken, ondertussen er zachtjes aan trekkend. Eva had genoeg gezien en deed exact hetzelfde. Ik twijfelde even maar toen Daniëlle me aan mijn oren naar de nu al indrukwekkende maar nog halfslappe knuppel van Sam trok deed ik het ook maar. Ik trok er even een paar keer aan en voelde hem direct groeien. Mijn handen pasten allebei al om zijn enorme paal terwijl zijn eikel nog volledig te zien was terwijl dat ding nog niet eens keihard was. Ik vond het prima zo en had niet echt zin om nog langer aan dat zwarte ding te trekken. De heren stuurden alle drie de foto’s door naar mijn mailadres. “Emma, heb je drie foto’s? Ik opende alle bijlagen en we bekeken de foto’s van een harde paal met daaromheen twee handen én een nog zichtbare eikel?” Ik antwoordde “Frank…… bij alle drie zitten de handen er omheen en is de eikel zichtbaar” Even was het stil. “Oke, dan is het tweede getal van jullie code een 3”

“We gaan verder met opdracht 3.
Maak wederom 3 foto’s. Dit keer zijn de dames aan de beurt. Jullie krijgen het volgende getal als jullie het volgende opsturen: een foto van een kutje met 1 vinger erin , een foto van een kutje met 3 vingers erin en een foto met 5 vingers of meer erin. Jullie hebben 5 minuten. “
Dit keer was het Eva die direct de leiding nam. “Wie van de mannen heeft de kleinste handen?” Ad, Herman en Sam hielden hun handen naar voren. Verrassend genoeg bleek Sam de kleinste handen te hebben. “Kom jij maar bij mij, ” zei Eva “ Als ik op de parenclub echt geil en nat ben krijg ik regelmatig een hele vuist in mijn kut dus dan moeten 5 vingers van jou er ook in kunnen.“ Zooooo,wat een openbaring ineens. Eva ging dus naar parenclubs en liet zich daar gewoon fistfucken! Dat had ik echt never nooit achter haar gezocht.
Daniëlle trok Herman al naar haar toe en riep luidkeels dat zij voor deze keer dan wel tevreden was met slechts 3 vingers. Ad kwam naast mij staan, zijn paal nog steeds fier vooruitstekend. Ik draaide me iets naar hem toe en voelde zijn middelvinger zonder enige moeite in mijn kutje glijden. Maar een foto maken lukte zo natuurlijk niet. Eva stond inmiddels voorover gebogen en kreunde luidkeels toen Sam eerst 3 vingers, toen 4 , toen 5 en vervolgens zijn hele vuist in haar drijfnatte kut duwde. Herman maakte er snel meerdere foto’s en een kort filmpje van.
Daniëlle boog nu voorover en had ook geen enkele moeite met de drie vingers van Herman. Nadat Ad hiervan weer een foto had gemaakt smeekte Daniëlle om nóg een vinger, en nog één. En ook Daniëlle wist, met een beetje wringen, Herman zijn hele vuist in haar kutje te laten verdwijnen. Eva was allang klaar met de opdracht maar ging als een bezetene op en neer waarbij de vuist van Sam steeds en steeds verder in haar slurpende kut verdween. Ad duwde me plotseling iets voorover, stopte zijn middelvinger diep in mijn kutje en maakte snel een foto. Ik keek hem even boos aan! “We hebben nog maar 20 seconden” zei hij. Wederom kwamen er verschillende mails binnen en ook deze keer waren de foto’s erg duidelijk en scherp. Zonder erom te hoeven te vragen kregen we het volgende getal al te horen, 5.

“Dames en heren, de volgende opdracht is een moeilijke. Het vergt kracht en vooral samenwerking.
Zometeen gaan de mannen op een rode verlichte kleine kuipstoel zitten. Door de stoel krachtig op en neer te bewegen blazen jullie een ballon op, als deze klapt heb je de opdracht vervuld. Maar…… de stoel beweegt pas als er nét wat meer gewicht op de stoel zit. 50 kilo om precies te zijn. Het gewicht van de dames moet dus óók in de strijd worden gegooid. Dus dames, jullie moeten letterlijk OP de mannen gaan zitten en TEGELIJK op en neer gaan om de ballon op te kunnen blazen. Let op, de stoeltjes zijn krap!” Jullie krijgen 12 minuten. Ik wil van ieder op en neer hoppend koppel een filmpje van minimaal 2 minuten”
Dit betekende dus, kort door de bocht, dat ik op één van de heren, lees op zijn paal, moest gaan zitten en feitelijk gewoon geneukt ging worden, en gefilmd! Mijn verstand zei me dat ik het niet moest doen. Een andere lul dan die van mijn man in mijn kutje, dat kon echt niet. Ik zag Eva vrijwel direct naar Sam zijn enorme zwarte knuppel kijken en zonder een woord uit te wisselen zat Sam al in een rode stoel. Eva knielde voor hem begon hem vol overgave te pijpen. Ze had echt niet lang nodig om zijn paal weer keihard te krijgen, ging erboven hangen met haar handen op de leuningen en liet zich zonder boe of bah te zeggen in 1 beweging op Sam zijn enorme dikke, vette knuppel zakken. Ze begon direct in een rap tempo op en neer te gaan en omdat ze zich iedere keer weer met een flinke smak 20 centimeter naar beneden liet vallen begonnen ze de ballon in rap tempo op te blazen. Herman en Ad gingen ook zitten en deze keer was ik de snelste. Herman had een grote lul, maar hij was niet echt dik. Ad zijn paal was qua lengte dan wel de kleinste maar hij was zeker minstens zo dik en vet als die van Sam. En lengte, daar had ik het niet zo op, dat deed maar zeer. Ik ging dus vlug bij Ad staan, wreef een paar keer met mijn vingers langs mijn schaamlipjes en ging bij Ad op schoot zitten. Zijn pik zat er nog direct niet in maar hij glibberde al wel tussen mijn lipjes. Ik ging ietsje omhoog en voelde hem er zomaar vanzelf inglippen. Mijn kut werd echt volledig opgevuld, nog veel meer dan thuis bij mijn man. Voorzichtig begon ik wat op neer te gaan maar al snel voelde ik dat mijn kutje meer wilde. Oók ik begon hard op en neer te bewegen en bij iedere stoot voelde ik mijn kutje gewoon nog wat natter worden. Ik had geen idee of onze ballon op werd geblazen maar ik wist wel dat ik het erg lekker vond. Eva en Herman waren allebei aan het filmen terwijl Eva aan Herman zijn pik trok en Herman drie vingers in Eva’s kut op en neer ramde. Ineens hoorde ik onze ballon klappen. Wij waren nog eerder klaar dan Daniëlle en Sam. Maar ik stopte dus gewoon niet. Mijn lustgevoelens dwongen me om verder te gaan. Knal….ook de ballon van Sam en Daniëlle klapte. Links van me waren ook Eva en Herman nog steeds lekker aan het neuken en de ballon groeide gestaag. Toen ook hun ballon uit elkaar spatte greep Frank in.

“Dames en heren, het lijkt me niet slim om verder te gaan want de heren mogen pas bij de volgende opdracht klaarkomen. Stuur jullie filmpjes maar weer op. “

Het duurde even maar alle drie de filmpjes kwamen binnen. Pas op het filmpje zag je goed hoe absurd groot de pik van Sam was en hoe diep dat ding dus bij Eva naar binnen ging. Bij minuut 2 zagen we ineens dat Sam zelfs één en later twee vingers bij Sam in haar kontgaatje had weten te duwen terwijl ze gewoon door neukten. Op ons filmpje zag je pas goed hoe strak mijn kutje werd opgerekt. Mijn kutje sloot Ad zijn paal gewoon luchtdicht af. Eva en Herman maakten het helemaal bont. In het begin zat Herman zijn lange ding nog in haar kutje maar al vrij snel neukte hij haar gewoon diep in haar kont, ze genoot ervan en wij hadden niets in de gaten.

“Dames en heren, volgens mij zijn de filmpjes geweldig dus jullie krijgen het getal 8. In dezelfde samenstelling als zojuist gaan jullie nu 3 potjes proberen om te schieten. De potjes worden nú verlicht. Bedoeling is dus om de mannen af te trekken maar zeer zeker óók om goed te mikken op het moment dat ze klaarkomen. Jullie krijgen slechts 3 minuten om de potjes omver te schieten. De tijd gaat nu in.”

Tegelijkertijd vlogen we op de mannen af en begonnen aan hun nog steeds harde pik te trekken. Daniëlle dacht dat het sneller zou gaan als ze Sam zou pijpen terwijl hij haar mocht beffen. Ze maakte een handstand en sloot haar benen om Sam zijn nek. Ze hing nu ondersteboven aan Sam en die slurpte als een bezetene aan haar natte kut. Terwijl hij dit deed neukte hij Daniëlle rustig in haar mond, maar ze voelde zijn machtige grote paal wel steeds verder achter in haar keel. Eva trok Herman zittend op een stoel af, verder niets. Ik trok Ad staand af maar liet hem ook met mijn kutje spelen. Hij deed dat zo lekker dat ik spontaan mijn been op de tafel gooide zodat hij me, iets vooroverbuigend, van achteren kon neuken. Zijn paal vulde me wederom helemaal op en dit standje was perfect. Met zijn rechterhand kon hij met mijn klitje spelen terwijl zijn linkerhand mijn tepels masseerden. Ik hoorde Sam en Herman vrijwel gelijktijdig kreunen. Toen ik me iets omdraaide zag ik hoe ze allebei hun potje omver wisten te schieten. Ons laatste codecijfer lag in mijn hand. Ad kwam naast me staan en ik begon te trekken. Eigenlijk vond ik het jammer om hem af te trekken want ik had zijn paal veel liever weer in mijn kutje. Ad kreunde luid en schoot het potje compleet omver. We hadden nu ook het laatste cijfer.

“Dames en heren, jullie hebben de code. Ga allemaal rustig op de stoel zitten.”

Terwijl hij het zei startte het rustgevende muziekje weer. Ineens hoorde ik een luide knip. Het volgende moment zat ik, gewoon gekleed, in een hoek van de kantine, in een stoel. Net als de anderen. We keken elkaar aan en wisten allemaal de code maar we hadden werkelijk géén idee wie de deur uiteindelijk had opengedaan of hoe we eruit waren gekomen.

De rest van de avond was echt supergezellig. Niemand had het nog over de Extreme Room. Op het einde van de avond kwam Frank naar ons toe. Hij vroeg of we een leuke dag hadden gehad. Hij zei me, terwijl ik de rekening van de drank kwam betalen, dat ik verschillende mails had gehad terwijl wij, als team, in de Extreme Room hadden gezeten. Ik kon ze, als ik thuiskwam, weggooien maar zijn advies was om ze pas over een paar weken nog eens rustig te bekijken. Het was tijd om naar huis te gaan. Iedereen kuste elkaar op de wang en liep een andere kant op. In de auto keek ik, licht nieuwsgierig naar wat deze avond nog gekost had naar de rekening. Het viel mij reuze mee, ze waren volgens mij een paar rondjes vergeten in te voeren.

Helemaal onderaan stond handgeschreven “bedankt voor de prachtige foto’s en geile filmpjes, Frank”.