Groen als gras maar wél nieuwsgierig.

Luister?

Ik was nog zo groen als gras, maar al wel nieuwsgierig. In de stad waar ik ging studeren wist ik de weg nog niet. Alles was nieuw en alles moest nog worden ontdekt. Voordat ik ging studeren woonde ik nog bij mijn ouders. Ik had al wel eens ooit een vriendinnetje gehad, maar van enig lichamelijk contact was het nooit gekomen: een beetje hand in hand lopen en een nog kleiner beetje voorzichtig zoenen. Dat was het. En nu was ik dus alleen in een onbekende stad. Tijdens de introductieweek was ik braaf met alle studenten meegelopen en had mij honderd ‘belangrijke’ dingen laten vertellen. Ik fietste mee door de stad naar kroegen en studentenverenigingen, dronk voor het eerst stevig bier en beleefde de hele week in een roes.

Toch was er maar één ding, dat de hele week echt door mijn hoofd spookte: tijdens het zoeken naar een kamer, nog maar een week geleden, had een man ‘iets’ geprobeerd. Ik had de advertentie gevonden op het prikbord van een supermarkt en had gebeld. Ja, de kamer was nog vrij. Ik erheen. Bij binnenkomst nam de huisbaas (ik schatte hem midden 40) mij van top tot teen op. Ik keek net zo hard terug; ik keek naar zijn donkere ogen, zijn openstaande overhemd, zijn sterke schouders, zijn broek waarvan één knoop op de gulp zichtbaar was…. Ik voelde hoe zijn ogen over mijn jongenslijf dwaalden: mijn smalle schouders, mijn jasje, mijn gebleekte spijkerbroek en mijn afgetrapte gympen. Hij gebaarde me, dat ik kon gaan zitten en hij gaf me wat te drinken. Terwijl ik zat, bespeurde ik, hoe zijn blik steeds afdwaalde naar mijn kruis. Een beetje zenuwachtig dronk ik mijn koffie op. De huisbaas stond op en wees me de trap. Ik moest vóór hem de trap op; hij liep zó kort achter me, dat ik zijn hoofd tegen mijn billen voelde, toen ik even stilstond op de trap. ‘Oh, sorry’, zei hij. Ik besteedde er geen aandacht aan. De kamer was niet heel bijzonder, maar ook niet duur, dus ik vroeg, of ik er nog even over mocht nadenken. Zonder inleiding stak hij een arm uit en greep me bij mijn middel. Hij drukte me tegen zich aan: “jij altijd”, gromde hij. Mijn hart bonsde in mijn keel: wat was dit? Hij zag dat ik schrok van zijn actie. ‘Oh, sorry’ zei hij weer. Wat wás dit? Wat wilde hij van me? En waarom verzette ik mij niet méér?

Totaal in verwarring had ik het huis verlaten. Gelukkig vond ik een dag later al ergens anders een kamer. Op de laatste avond van de introductieweek gingen we met alle studenten wat drinken bij een café dat iets verder van de stad lag. Ik zou daar met wat studiegenoten heengaan, maar die middag kreeg ik een lekke band. Ik zou dus met de bus moeten. De avond was leuk, maar op de één of andere manier had ik geen zin om lang te blijven hangen. Ik zou sowieso eerder terug moeten, want ik moest hoe dan ook de laatste bus halen.
Ik nam afscheid en haastte me naar de bushalte: daar kwam de bus al aan. Hoewel het de laatste bus was, was het nog niet heel erg laat: éénmaal terug in de stad bleken vrijwel alle kroegen nog open. Ik stapte uit aan de rand van het centrum, met de bedoeling, nog even ergens een biertje te gaan drinken. De bus stopte bij een kiosk aan de rand van een groot park. Ik stapte uit en zag enkele mannen het park inlopen. Nu hadden ze me in de loop van deze week al veel laten zien, maar in dit park was ik nog niet geweest. Zou er misschien een kroeg of een terras in het park zijn? Ik liep het park in en probeerde de mannen te volgen. Maar die leken te zijn verdwenen! Ik stond even stil, om mijn ogen aan het donker te laten wennen en zag toen, dat ze er nog wel waren, maar dat ze links en rechts een eindje van het gebaande pad waren afgegaan. Een stukje verderop liep het park wat omhoog en langs de andere kant was een soort balkon, waarlangs je op het parkeerterrein achter het park kon kijken. Ook hier stonden een paar mannen; ogenschijnlijk een beetje naar de auto’s te kijken. Ik liep rustig langs. Plotseling bemerkte ik, dat ik werd gevolgd. En donkere gestalte liep een paar passen achter me. Ik bleef stilstaan op het pad. Mijn achtervolger verschool zich achter een boom. Ik liep een stukje verder. Opnieuw leek er iemand achter me te lopen. Nu liep ik het balkon op tot aan de balustrade. Ik ging tegen de reling staan met mijn rug naar het pad en keek naar de auto’s beneden. Nu hoorde ik iemand achter me langs lopen. Ik durfde niet om te kijken. Pas toen de wandelaar voorbij was, draaide ik me een beetje om en keek hem na: het was dezelfde man als zojuist. Wat zou die van me willen?

De man liep twee bomen verder en keek toen zelf over het parkeerterrein. Ik maakte me los van de balustrade en liep een stukje verder. Dit gaf mij de gelegenheid, mijn achtervolger kort te bespieden. Deze hing over de balustrade met zijn rug bijna horizontaal een sigaret te roken. Door deze houding had ik goed zicht op zijn benen……”en zijn kont”, bedacht ik me verschrikt. Wat wás dat toch? Eerst die huisbaas en nu dit? Ik voelde een onbekende sensatie door mijn lijf gaan. Ik, die nog nooit sex had gehad, moest hier merken, dat ik mannen lichamelijk interessant vind? Ik ging een boom verder staan, maar zorgde wél, dat mijn achtervolger me nu kon zien. Ik stak één hand in mijn broekzak. Niet veel later kwam de man dichter langs me lopen. Even later stond hij naast mij stil. ‘Stil hè?’, zei hij ineens: ‘Kom je hier vaker?’ Ik keek hem aan. Hij zag er niet kwaadwillend uit, maar ik voelde me hoogst ongemakkelijk: ik was niet gewend, ’s avonds in parken te komen en al helemaal niet, om door wildvreemden te worden aangesproken. ‘Nee’, zei ik, ‘ik ben pas een week in de stad. Wat is dit voor een plek?” De man wees naar de auto’s beneden op het parkeerterrein. ‘Kijk eens goed’,zei hij. Ik leunde over de balustrade en keek naar de auto’s beneden. Nu pas viel me op, dat er af en toe mannen uit de auto’s stapten, die het park inliepen en dat er af en toe ook iemand aan de passagierskant in een auto stapte, die vervolgens echter niet wegreed. ‘Die kerels zijn hier voor hun plezier’, vertelde de man, ‘net als ik trouwens. Ik heet overigens Jaap’. ‘Peter’, zei ik, zonder er bij na te denken.

‘Nou Peter,’zei Jaap:’als je hier echt voor het eerst bent, heb je nog een hoop te leren.’ Ik hing nog steeds over de balustrade en Jaap legde een hand op mijn achterste. ‘Vind je het bijvoorbeeld vervelend, als ik dit doe?’ Ik schudde voorzichtig van nee. Langzaam liet Jaap zijn hand naar beneden glijden. ‘En dit?’informeerde hij, terwijl hij langzaam tussen mijn benen terecht kwam. Een lichte siddering ging door me heen. ‘Heb je het koud?’ , vroeg Jaap. Ik kon geen woord uitbrengen maar pakte zijn hand, die inmiddels achterlangs mijn gulp had bereikt. Ik drukte hem even kort tegen mijn kruis. De warmte van Jaap’s arm voelde ik dwars door mijn broek heen over mijn hele onderlijf. Even hield ik onze beide handen even stil. Dit was een nieuw gevoel en het voelde heerlijk! Nu draaide ik me half om en zocht met mijn vrije hand Jaap’s gulp. ‘Je leert snel’, zei Jaap, maar laten we kleine stapjes nemen. Als je wil, gaan we wat drinken en dan kunnen we elkaar bij mij thuis eerst maar eens een beetje leren kennen’.

Ik wist niet wat ik deed, maar ik volgde Jaap tot bij een auto op de parkeerplaats. Links en rechts zag ik twee mannen in auto’s zitten met hun monden een beetje open. Hier en daar waren autoramen beslagen en kon ik niet zien, wat er in de auto’s gebeurde. Ik ging naast Jaap in de auto zitten en deed mijn gordel om. Jaap deed hetzelfde. Bij het vastklikken van zijn gordel greep hij even kort maar heel direct in mijn kruis. ‘Ben toch wel benieuwd, wat je voor me in petto hebt’ zei hij en startte de auto. Een paar straten verder parkeerde Jaap de auto en we stapten uit. Ik volgde hem naar de voordeur van een huis en ging achter hem aan naar binnen. We kwamen in een woonkamer met een zwart leren bank en een eethoek met een paar simpele houten stoelen. Jaap ging wijdbeens op een houten stoel zitten en gebaarde mij, dat ik op de bank moest gaan zitten. ‘Pilsje?’ vroeg hij. Ik knikte. Jaap liep naar de keuken en ik keek de kamer rond. Een TV, een hanglamp, een schilderij; niets bijzonders. Even later kwam Jaap terug met twee pijpjes Heineken. Hij had zijn trui uitgedaan en droeg nu alleen nog een T-shirt. Zijn broek had hij ook uitgetrokken maar hij had nog wel een zwarte slip aan. ‘Je kunt het je ook gemakkelijk maken, zei hij:, doe tenminste je jas uit en je trui; die zijn voor binnen écht veel te warm’. Weer ging Jaap wijdbeens op de houten stoel tegenover me zitten: hij nam een slok van zijn bier en legde een hand op zijn kruis. ‘En, vroeg hij: ‘nog steeds een beetje koud?’ Ik vatte dat op als een uitnodiging, iets meer uit te doen. Ik deed mijn jas en trui uit en ook mijn schoenen en sokken. In T-shirt en spijkerbroek zat ik nu tegenover hem. ‘Je bent geil’, zei Jaap ineens, ‘ik wil wel wat meer van je zien. Doe je T-shirt eens uit’.

Ik ben helemaal geen sportschool-type, maar in dié tijd had ik helemaal nog een jongensfiguurtje. Mijn tengere witte armen hingen langs mijn lijf. Jaap liep naar me toe en aaide mijn schouders. ‘Hmm’, hoorde ik hem mompelen. De rug van zijn hand gleed over mijn rug, recht naar mijn broekband. Terwijl hij zo over me gebogen stond, was zijn slip nog geen 15 centimeter van mijn gezicht verwijderd. Ik kon duidelijk zien, dat hij een fors geslachtsdeel in die slip moest hebben. Jaap trok me overeind en maakte mijn broek los. Niet veel later stonden we allebei in alleen nog een slipje in de kamer. Jaap legde één hand op mijn voorkant en één op mijn achterkant. Automatisch deed ik het gebaar na. In onze handen voelden we elkaars lullen groeien door de stof heen. Ik kon me niet beheersen en rukte nu Jaap’s slip omlaag. Tjeemig, wát een grote! Ik had altijd de indruk gehad, dat ik zelf niet klein geschapen was, maar naast mijn 22 cm was die van Jaap gewoon reusachtig! Vol verbazing en verwondering keek ik naar dit enorme apparaat. ‘Ja, dat gebeurt wel vaker’, hoorde ik Jaap zeggen. En met die woorden liep hij terug naar zijn stoel. Weer zat hij wijdbeens tegenover me. Geheel naakt nu met die onwaarschijnlijk grote paal in mijn blikveld.

‘Nou wil ik óók wel wat zien’, vroeg hij en ik trok mijn slip uit. ‘Ga nu maar weer op de bank zitten en speel een beetje met jezelf’ gebood Jaap. Ik trok een beetje aan mijn lul, die nu toch wel behoorlijk stijf was. ‘Vinger je gaatje ook maar een beetje’, zei Jaap en hij deed het een beetje voor. Ik zag dat zijn lul hierdoor nóg groter werd. Mijn lul produceerde voorvocht. ‘Nee, ik wil niet, dat je nu al gaat komen’, zei Jaap, ‘ik wil alleen van je genieten’. Op mijn rug liggend op de zwarte bank speelde ik wat met mijzelf. Jaap bleef op zijn stoel zitten en aaide heel af en toe zijn enorme paal. ‘Zo ja,’ rustig aan, zei hij: ‘volgende keer mag je misschien méér’. Ik hield het niet meer van de opwinding, maar Jaap trok zijn slip alweer aan. Naakt liep ik op hem af en kuste zijn paal, door de slip heen. ‘Nee,’ zei Jaap; ‘ik zei toch: volgende keer meer. Misschien. En nu aankleden en naar huis!”

Eenmaal buiten moest ik op adem komen: voor het eerst in mijn leven had ik sexuele opwinding gevoeld en had ik me geil gevoeld. Sterker nog: iemand had mij ‘geil’ genoemd! Of Jaap me nog meer heeft geleerd? Wat denk je zelf?