Onverwacht (8)

Luister?

Schokkend en kreunend beleefde de dochter van mijn Meesteres opnieuw haar hoogtepunt. En ik, ook als Haar slaaf, zorgde daarvoor. Ik werd aan mijn oor naar achteren getrokken. Mijn mond verloor het contact met het heerlijke gedeelte van mijn Heerseres. Ik bleef op mijn knieën en mijn handen op mijn rug voor haar onderlichaam zitten. Vlak voor haar kutje gezeten had ik een geweldig uitzicht, terwijl de dochter van mijn Meesteres lag bij te komen van haar heftige hoogtepunt. Ik bedwong mijn neiging nogmaals mijn mond op het meest intieme deel van haar lichaam te drukken. “Draai je om”. Met mijn rug naar haar toe, voelde ik, dat ze mijn polsboeien los klikte. Toen sprak ze: “Ik heb dorst, lekkertje. Haal sinaasappelsap voor me. Maar voordat je dat doet, zet je de stoel op de plek terug waar hij stond”. Ik bewoog opzij en wilde opstaan. “Had ik iets gezegd over opstaan ? Ik dacht van niet”, sprak ze streng. “Blijf op je knieën en voer mijn opdracht uit”, voegde ze me toe. Ik draaide me naar rechts en pakte de stoel beet. Ik schoof de stoel naar links tot hij op zijn plek stond. Toen kroop ik naar de keuken. Ik pakte een glas en schonk het gevraagde in. Met het glas keerde ik terug naar de huiskamer. Ik zag, dat My Lady in de stoel plaats had genomen. Ze had haar rokje gefatsoeneerd en zat, met haar benen over elkaar geslagen, op mij te wachten.Ondanks dat ze haar borsten onbedekt had gelaten zag ze er toch als een chique dame uit. Voor haar aangekomen, liet ik me op mijn knieën zakken en bood haar het glas aan. Ze pakte het aan en zei: ”Drie”. Meer niet. Ik legde mijn handen in mijn nek, volgens houding drie die ik had geleerd. Ze dronk genoeglijk een paar slokjes van haar sap en bekeek me ondertussen. “Wat je me net weer liet zien, is nou precies het eigengereide gedrag dat ik bedoelde. Gedrag waar ik dus niet van gediend ben. Gedrag dat jij dient af te leren. En daar gaan wij beiden aan werken. In de regels die jou zijn gedicteerd staat het feitelijk al genoteerd. Vanaf nu, zal ik je dus sterker aan die ene regel gaan houden. Noem maar eens op, wat ik bedoel”. Terwijl ik even nadacht, dronk ze weer van haar sinaasappelsap. Ze keek op me neer en zei toen ongeduldig: “Ik wacht. Hoor ik nog iets ?”. Ik wist het niet meer en hakkelde: “Ik moet voor alles wat ik van plan ben te doen, toestemming vragen aan en krijgen van mijn Meesteres voordat ik mag beginnen”. “Schrift”. Ik boog me naar de tas en pakte het schrift met de regels en houdingen. Ze pakte het aan en sloeg de bladzijde op met de regels. “Nog een keer”. “Ik moet voor alles wat ik van plan ben te doen, toestemming vragen aan en krijgen van mijn Meesteres voordat ik mag beginnen”. “De strekking is wel aardig, maar de letterlijke tekst deugt voor geen meter. Noem me regel vijf maar, dan weet je meteen waar je aan toe bent”. “Voor elke fout krijg ik straf”. “Juist, die weet je tenminste. De letterlijke tekst van regel zeven liet te wensen over. Hier heb je het schrift, ik zou nog maar eens gaan leren. Ga naar je slaapkamer en leer de regels grondig opnieuw. Ik zal je straks overhoren. Weg wezen”.

Hoewel ik niet was opgesloten zat ik toch verbannen in mijn slaapkamer. Met het schrift in mijn hand repeteerde ik de regels. Na ze een aantal keren gelezen te hebben probeerde ik ze uit mijn hoofd op te zeggen. Na een halfuur gestudeerd te hebben lukte het me aardig de regels foutloos op te zeggen. Ik wilde net aan een nieuwe ronde beginnen, toen ik de bel van de buitendeur hoorde gaan. Ik schrok, want ik was nog steeds naakt. Ik hoopte, dat My Lady zou gaan kijken wie er aan de deur was. Maar ik had het helemaal mis. De dochter van mijn Meesteres opende de slaapkamerdeur en beval: “De bel is gegaan. Ga open doen”. Ze draaide zich om en ging weer richting de gemakkelijke stoel in de huiskamer. “Maar, Meesteres, ik ben naakt”. Bovendien droeg ik nog de pols- en enkelboeien en de halsband. Allemaal duidelijke tekenen van dat ik als ondergeschikte door het leven ging. Mijn Domina draaide zich bruusk om en brieste: “Ja, nou en ? Ik heb je een bevel gegeven. Gehoorzaam !!”. Schoorvoetend begaf ik me in de richting van de buitendeur. Mijn hart klopte in mijn keel. Wie zou ik aantreffen ? De postbode, een collectant, een enqetêur ? Het vooruitzicht mijzelf in deze “kledij” aan een wildvreemde te moeten tonen was niet aanlokkelijk. Maar ik had bevel gekregen, dus wat kon ik doen. Zou ik niet gaan, dan kon ik vast rekenen op een zware straf. Ik wist al, dat mijn nieuw Meesteresje niet met zich liet spotten. Dus met lood in mijn (figuurlijke) schoenen opende ik de deur naar het halletje. Eenmaal daar aangekomen zou ik volledig zichtbaar zijn voor degene die voor de deur stond. Op het moment dat ik de deur naar het halletje opende, werd opnieuw gebeld. Met bonzend hart betrad ik de ruimte achter de voordeur. Naakt en kwetsbaar met al mijn boeien om keek ik angstig naar het raampje in de voordeur. Er stond een vrouw, maar goed herkennen kon ik haar niet. Toch moest ik mijn bang gevoel overwinnen en de buitendeur openen. Ik bracht mijn hand naar het slot van de buitendeur, toen er geïrriteerd op het raampje werd getikt. Ik hoorde de stem van mijn Meesteres, net als haar dochter eerder, dwingend roepen: “Doe open !!”. Met dat ik haar stem herkende viel er een last van mijn schouders en ik deed snel de deur open. “Opzij, achteruit”, beet ze me toe. “Daar staan, draai je om en buk voorover”, was haar volgende opdracht. Ze maakte de deur verder open en keek toe hoe ik de bevolen houding aannam. Haar hand bewoog naar mijn billen en ze beroerde mijn kontgat. “Mooi, die zit er nog steeds in”. Nadat ze dit had vastgesteld, liep ze me voorbij en bleef achter me staan. “Omhoog”. Ze trok haar jas uit en overhandigde die me. Hierna liep ze de gang in, richting huiskamer. Ik liep naar de voordeur en zwaaide die zo snel ik kon dicht. Nadat de deur in het slot was gevallen, hing ik de jas van mijn Meesteres weg. Ik zakte door mijn knieën en kroop naar de huiskamer waar mijn beide Domina’s op mij wachtten.

Ik kwam de kamer ingekropen en zag nog net mijn beide Heerseressen elkaar begroeten. “Hallo mam, wat leuk dat je kon komen”. “Goed dat je me hebt gebeld. Ik ben echt blij, dat je je hebt beziggehouden met de opvoeding van ons subje”. “Ja, dat is zeker de reden, dat ik graag wilde dat je kwam. Hij is inmiddels niet meer zo kleinzerig, maar wat gehoorzaamheid betreft is het nog behoorlijk matig gesteld. Hij is mij veel te eigengereid. We moeten daar echt wat aan doen”. Tegen mij zei ze: “Heb jij die regels nu helemaal goed geleerd ?” Tegen mijn Meesteres ging ze verder: “Ik heb hem net naar zijn slaapkamer gestuurd om de regels nogmaals goed te repeteren. Zijn opsomming liet zwaar te wensen over, toen ik ‘m overhoorde”. En tegen mij ging ze verder: “Ik vroeg je net iets. Krijg ik nog antwoord ?” “Ik
denk van wel, My Lady”. “Zo dus jij denkt van wel. Nou, dat is niet goed genoeg voor mij. Ik heb nog het een en ander met je Meesteres te bespreken, dus jij dondert nu op naar je slaapkamer en gaat nog maar wat verder studeren. Wij zullen je straks overhoren en als dat niet naar ons genoegen is, komt telkens regel vijf aan bod. Duidelijk ?”. Ja My Lady”. “Mooi, wegwezen dan”. Ik kroop opnieuw naar mijn slaapkamer. Voordat ik daar was aangekomen, hoorde ik mijn Meesteres zeggen:”Zo, schatje, je hebt er wel de wind onder zeg. Je was een paar weken nog onwetend, maar nu ben je helemaal in je rol gekomen. Jij bent veel strenger dan ik, geloof ik”. “Ik heb inderdaad de smaak te pakken gekregen en ik moet zeggen, dat ik het heerlijk vind hem op die manier te commanderen. Het is heerlijk, mam, om Meesteres te zijn. Wacht even… Ben jij nou nog niet weg ? Waarom zit je nog niet in je slaapkamer te leren, in plaats van ons gesprek af te luisteren. Wat wij bespreken gaat jou helemaal niets aan. Begrepen ? Opschieten, wegwezen, hup”. Ik opende snel de slaapkamerdeur en kroop naar binnen en deed de deur achter me dicht. Ik hoorde nog wel de stemgeluiden van mijn Meesteressen, maar kon niet meer verstaan wat ze bespraken.

Na nog ongeveer een kwartier de regels uit mijn hoofd te hebben gerepeteerd, ik was nog steeds niet helemaal foutloos, hoorde ik uit de woonkamer mijn Meesteres met luide stem roepen: “Slaaf, kom hier. En neem het schrift mee”. Ik pakte het schrift van het bed en zakte op mijn knieën voor ik de slaapkamerdeur opende. Met gebogen hoofd kroop ik de huiskamer in. “Op de grond voor onze voeten, daar..”. Met haar wijsvinger wees ze op de plek waar ik plaats moest nemen. “Houding één en drie”. Ik ging op mijn billen zitten, voelde de dildo weer in mijn achterste bewegen en legde mijn handen in mijn nek. “Ach kijk nou toch”, sprak ze in het algemeen voor zich uit, “Kijk nou toch eens hoe gehoorzaam. Je weet dus kennelijk wel hoe het hoort. Waarom hoor ik dan van mijn dochter, dat je op andere momenten vreselijk ongehoorzaam bent ?” Ik wist niet wat ik hierop moest antwoorden. Maar een antwoord werd niet verwacht, want ze vervolgde: “Waarom ben jij af en toe eigengereid. Het lijkt wel, aslof IK je helemaal geen manieren heb bijgebracht. Alsof IK jou niét onder de duim heb. Besef je wel, dat je met je onbehoorlijke gedrag MIJ ook te schande zet. En nog wel tegenover mijn eigen dochter, nota bene. IK die voor jou zo goed geweest ben, door je ook haar te laten dienen. Door hiermee tegemoet te komen aan jouw fantasie. Ontken het maar niet, dat je altijd al op mijn dochter geilde. En dan is dat je dank voor mijn goedheid. Het is een schande. Besef je dat wel, stuk verdriet ?” Ik wist weer niet wat ik moest antwoorden. Tegen haar dochter zei mijn Meesteres: “Lieverd, vertel eens waarmee hij jouw ongenoegen heeft opgewekt”. “Met zijn eigengereid. Net nog, voor je hier was mam, droeg ik ‘m op sinaasappel-sap voor me te halen, want na het orgasme had ik dorst. Hij wilde opstaan en naar de keuken lopen, terwijl ik over opstaan niets had gezegd. Dat is slechts één voorbeeld. Maar ik heb hem al te verstaan gegeven, dat ik het niet meer pik. Ik droeg hem daarna op de regel zeven op te zeggen. Daar maakte hij een potje van. Oh, hij wist de strekking wel, maar letterlijk kon hij de tekst niet produceren. En dat terwijl je toch duidelijk hebt gedicteerd, dat hij de regels moet kunnen opdreunen als we er om vragen”. “Ja dat klopt. En reken maar, dat hij hij het zich zal heugen als hij nogmaals de fout ingaat”. Er ging een vleug van angstig ongemak door me heen bij deze woorden. Ongemak, maar ook opwinding. My lady vervolgde:“Ik heb hem daarom toen naar de slaapkamer gestuurd, om te leren. We gaan kijken wat hij ervan terecht heeft gebracht”. “Een goed idee. Maar eerst wil ik wat drinken. Jij ook nog ?”. “Ja lekker. Ik wil nog wel wat sinaasappelsap”. “Je hebt mijn dochter gehoord, slaaf. Voor mij haal je een beker melk. Ga maar”. Ik pakte de lege beker en Ik kroop de huiskamer uit. In de keuken schonk ik het sap in en pakte een andere beker voor de melk. Met beide bekers kwam ik terug in de huiskamer. Na de beide bekers te hebben overhandigd zonk ik in de eerder bevolen houding aan de voeten van mijn Dames.

“Schrift”, sprak mijn Meesteres en ze hield haar hand op. Rustig nam ze een slokje van haar melk, terwijl ze het schrift aan pakte. Ze legde het op haar schoot en sloeg de bladzijde open met de regels. Weer nam ze een slokje en zei toen: ”Vier”. Ik liet de regels in mijn gedachten passeren en antwoordde:”Ik onderga alles wat mijn Meesteres van me verlangt en met me doet, zonder geluiden of tegenspraak”. De dochter van mijn Meesteres had meegelezen, maar ze liet niets blijken. Ze zei slechts: “Zes”. “Als mijn M. dat eist moet ik Mevrouw tegen haar zeggen. Het woord Meesteres mag ook”. Mijn beide Heerseressen keken elkaar aan. Op hetzelfde moment schudden ze beiden hun hoofd. Mijn Meesteres nam het eerste het woord: “Twee regels die we je hebben gevraagd. Kom overeind. Houding zeven” Ik ging op mijn knieën zitten en legde mijn handen op mijn rug. “Twee regels van de zeven. En allebei waren ze fout. FOUT, begrijp je ? Regel vijf !”. Aarzelend zei ik “Voor elke fout krijg ik straf” op. “Precies. Dus dat moeten we dan nu maar toepassen, vind je ook niet ?” “Als U dat vindt, moet dat, Meesteres”. Na dit antwoord keek mijn Meesteres mij met een vreselijk boze blik aan en met een boze toon in haar stem sprak ze: “Als ik dat vind, als IK dát vind ? Hoe haal je het in je hersens mij zo’n brutaal antwoord te geven. Ook dat reken ik als fout. Dat zijn er dus op dit moment al drie. Ben je nou helemaal”. Ze boog zich voorover en ik kreeg drie oorvijgen toegediend. “Dit was pas een voorproefje. Denk maar niet dat het je straf al was. Zo gemakkelijk kom je er niet vanaf, ventje”. “Mam, we moeten even overleggen wat de straf zal worden”, mengde haar dochter zich in het gesprek. Tegen mij beval ze: “Jij verdwijnt naar de slaapkamer, tot je gehaald wordt. Je gaat daar maar je zonden zitten overdenken. En wel nu !!”. Ik kroop naar achteren en wilde me omdraaien. “Stop”, voegde de dochter van mijn Meesteres er aan toe. “Omhoog…, zeven”. Ik ging weer in de bevolen houding zitten. Ze boog zich ook voorover en diende mij ook drie oorvijgen toe. “Die kriebelden bij mij al vanaf het moment dat je de fouten maakt”, zei ze. “En voor dat brutale antwoord….””. Ik kreeg er nogmaals drie achter elkaar. Ze was echt niet mild. De klappen kwamen aan. Ze had nog harder dan haar moeder geslagen. “En nou weg” sprak ze. Ik kroop naar mijn slaapkamer en ging daar naar binnen. De deur deed ik achter me dicht. Ik hoorde hun stemmen, maar kon meer niet verstaan wat ze met elkaar overlegden. Ik was verbannen naar een aparte ruimte om daar alleen na te denken over de dingen die ik verkeerd had gedaan, waardoor ik mijn beide Meesteressen had ontstemd. Mijn oren suisden nog na van de klappen die ik had gehad.