Schuldig of niet?

Luister?

Ik besloot mijn eerste avond alleen, sinds lang, te zalven met wat drank en een hapje chocola. Ik vond gemakkelijk een parkeerplaats, laadde mijn wagen uit en na alles opgeborgen te hebben sloot ik nog even mijn kamer af. Ik had de sfeerverlichting al aangezet en mijn cd van The Doors dreunde al na tot op straat.

Ik stapte de nachtwinkel binnen. Een zatte man stond tegen de kassier te lallen. Verder was er niemand, of toch? Een knap meisje stond bij de chips alle kleurige zakken te bestuderen. Ze keek triest en wezenloos. Ik grabbelde wat chocoladeproducten uit de rekken: Mars, Maltesers, Rolo, Lion, Leo, Kitkat, Milky Way, Double Lait en nog zo een paar dingen. Ondertussen stond het meisje een fles wijn en haar chips af te rekenen. Ik volgde haar in het aanschuiven. Mooi kontje had ze trouwens.

Ik keek ondertussen langs haar naar de flessen Whisky. Het zou Jack Daniels worden, die was in de aanbieding, zag ik. Het meisje rekende af en draaide zich om. Ik keek nogal verlekkerd, vermoed ik, naar haar volle vlezige lippen. Ik vergat even dat ze ook even oogcontact had en voelde me daardoor betrapt. Ze glimlachte even tussen haar triest zijn in. Het knappe meisje stapte naar buiten. “Ja, meneer?” herhaalde de kassier iets luider nu. Ik kwam weer tot mezelf. Ik bestelde de fles en betaalde. Ik wandelde naar buiten.

Het meisje klapte haar fietssteun in en nam haar aanzet. Het plastic zakje draaide in haar spaken, scheurde, de zak chips scheurde met een plop open en de fles kletste aan diggelen op de straatstenen. Ze riep hysterisch voor haar uit. Ik stond stil. Ze schrok even, omdat ze vaststelde niet alleen te zijn. “Gaat het niet?” vroeg ik. Ik grabbelde in mijn zak en bood haar een Leo-wafeltje aan. Ze reageerde vrij gretig. Ze vertelde, terwijl ze de Leo werkelijk naar binnen schrokte dat het haar dag niet was. Ze was niet uitgenodigd op het feestje van iemand waarvan ze dacht dat het haar beste vriendin was en dat was zeer confronterend. Ik zalfde en stelde haar een glaasje bij mij voor. Ze accepteerde.

Ik draaide mijn deur open en schrok zelf van de luide Doors-muziek. Ik excuseerde me, ze reageerde door te zeggen dat ze dit best wel leuk vond. Ik besefte nu ook dat mijn frigo tegenwoordig zo desolaat is als een stukje Noordpool…. Ik kon haar enkel water of een glaasje whisky aanbieden. Ze koos voor whisky. Ze vroeg een beetje verveeld of ze een jointje mocht rollen. Ik had geen bezwaar. We tikten onze glazen en ik begon troostend door te verklaren dat ik hoopte dat haar avond nu toch nog iets van inhoud had.

Ze vroeg me nog een glas. Ik keek nogal verbaasd, want ik had zelf nauwelijks mijn glas aangeraakt. ”Lekker…” zuchtte ze met rauwe stem. Ik schonk haar glas nogmaals in. Ze had haar staart uit haar lange blonde haren losgemaakt en ze schudde het, terwijl ze dromerig in de lucht staarde, los over haar schouders. Ze staarde naar het plafond terwijl ze met lange halen aan haar joint trok. De whisky beviel me ook. Ik beende haar vlug bij. Doordat ze zo zat weg te dromen bij The luide Doors, haar whisky en haar joint, kon ik behoorlijk vrijuit haar bekijken.

Ze droeg een paars uitgesneden shirtje (dit waren grote borsten, die erin schuilden, naar mijn eerste indruk zelfs té groot… haar welige busten-houder leek wit te zijn). Het in zware wol gebreide jasje hing er los over. En een vaal zwarte, nogal versleten jeans spande rond haar buik, waardoor ze een klein bandje buik met centraal een gepiercete navel omhoog drukte. Ze had het gezien, ik kon ook niet echt verbergen dat ik haar aanstaarde. Ze veerde recht en stapte naar me toe. Ze ging schrijlings op mijn knieën zitten. Ze leek even te twijfelen, greep mijn T-shirt aan twee kanten en trok het over mijn hoofd. ”Wat ga je…” Terwijl ik verbaasd de vraag wou stellen was zij reeds bezig met haar bovenlijf te ontbloten. Ze wierp haar shirt en jasje opzij en ik keek in haar gespannen hals, haar wiebelende borsten, haar diep in- en uitademende lijf. Haar handen waren even op haar rug en toen was de beha losgeknoopt en waren haar borsten vrij. Haar handen rond mijn hals, als een veer werd mijn hoofd naar haar mond getrokken. ”Sorry…” hoorde ik haar zachtjes sissen.

Ze liet niet los en zoende lang. Haar handen woelden overal, tot ze de rits van mijn broek bereikten en in geen tijd mijn opgewonden geslacht ontblootte. Ze steunde zacht en grabbelde naast haar naar de fles Jack Daniels. Nog een slok? Ze leek wel in trance. De cocktail van wiet en alcohol hadden haar in een roes gebracht. Ze duwde de fles in mijn mond, maar dusdanig dat ik niet anders kon dan slikken en ondertussen welig morsen. ”Zonde van dat verlies”, zuchtte ze welgemeende en luid. Ze likte de strepen whiskynat van mijn borst, mijn buik, mijn… Oaah… Vingervlug ontknoopte ze haar broek en nog sneller keek ik naar haar knappe kontje en haar stoute poesje. ”Zin in een ritje?” vroeg ze. Ondertussen omknelde ze mijn pik alsof het haar persoonlijke bezit was. Ze mikte zichzelf op mijn harde paal en reed zichzelf lekker… Ze kwam werkelijk roepend klaar, boven de loeiharde stem van Jim Morrisson.

Had ik teveel gedronken? Ik draaide weg, ik… Ik keek rond en had pijn aan mijn rug. Ze was blijkbaar rap vertrokken. Geen whisky meer, waar was mijn zak met chocolade? Mijn kamerdeur stond open en ik had koud, mijn ontbloot bovenlijf rilde. Mijn geslacht hing uit mijn broek. Het speelgoed stond midden op de vloer. Was ik ingeslapen? Had ik gedroomd? Ik sloot mijn deur. Kroop in mijn bed, draaide mij in een bolletje… en fluisterde… schuldig of niet…?