Yvonne en Loes

Luister?

Ja, ik ben er weer. En het wordt weer 2 uur en vrijdag. Maar we moeten nog want het is pas woensdag. Nog zooo lang? Ik ben met een paar oude zaken bezig, een soort cold case waar geen mens wat aan doet. Vanuit het dossierdomein in de kelder kijk ik door een raam naar buiten op straat waar de zon schijnt en het heerlijk warm is. Rokjesdag is al lang geweest maar je ziet eigenlijk alleen maar rokjes, tot op de knie, kort en nog korter. Soms loopt er een kort rokje langs waar ik tegen een stel billen op kan kijken maar die cold cases blijven koud. Maar tenslotte vind ik een aanknopingspunt, neem mijn boeltje mee naar boven om verder uit te zoeken. Het blijft steeds maar zoeken en snuffelen totdat ik wat vind. Op kantoor boven loop ik in gedachten tegen een collega op en gebeurt het onvermijdelijke. De stapel paperassen dossiers vallen op de grond en alles ligt overhoop. ”Kut!” , vloekt en buk me om alles weer bij elkaar te rapen. “Ik help wel even!”, zegt Desirée en laat zich op haar hurken zakken. Haar rokje, dat nogal eng is met maatje 38, spant om haar achterwerkje heen en kruipt omhoog. Ze schuurt met haar arm langs mij heen om wat papieren op te pakken. Is dit de bedoeling of verbeeld ik mij dit maar? Ze heeft wel eens vaker met steelse blikken naar mij gekeken maar ik heb er nooit wat bij gedacht. En ook dat leuke bloesje met net dat ene knoopje niet dicht.

De cold cases liggen op tafel en ik heb er warm van gekregen. Dank je Dees. Graag gedaan hoor maar kan ik je nog ergens mee helpen? Ik heb momenteel niet veel te doen. Ja, graag zelfs. Wacht even, dan zoek ik wat voor je uit. Ik pak een dossier, leg haar dat voor op het bureau en ga achter haar staan. Ik wijs waar ze op moet letten en kijk stiekem over haar schouder binnen in haar bloesje met dat losse knoopje. Wat ik nu zie, is ook los, hihi. Geen beha maar dat is ook niet te zien omdat haar bloes wijd valt. Ik wrijf expres langs haar arm om iets aan te wijzen en vraag of ze het begrepen heeft. Ja hoor. En ik laat haar alleen en ga ik verder met mijn zoektocht, mijn cold case is overgegaan in een hot tube met Dees erin. Af en toe vraagt ze wat en geef ik antwoord. Op donderdag hebben we de aantekeningen bij elkaar gelegd en morgen, vrijdag zal ik mijn rapport tikken 3n kunnen we het samen nakijken. Vrijdag, tegen een uur of 11, koffietijd , breng ik het naar mijn baas en zeg dat Dees mee heeft geholpen. Nog even tot 2 uur volhouden, Yvon denk ik bij mezelf maar ik heb pech. Enkele passages van het rapport zijn niet goed en mogen over. Om 5 uur kom ik klaar. Oei, niet zo, hihi. En nu naar huis want ik ben moe na die extra 3 uur. Mijn collega’s willen me overhalen om het weekend in te luiden maar ik pas. Zaterdags heb ik mijn vast ritueel van de was doen, strijken en boodschappen doen en dan heerlijk douchen, poederen en wat er meer bij hoort. Dan ’s avonds lekker op de bank met een glaasje of fles wijn met snacks. Totdat ik in slaap val en naar bed ga, me uitkleed en verder ga slapen. Heel christelijk met mijn hand in mijn kruis. De zondag is er dan om uit te slapen, in bed woelen, wat lezen en langzaam opstaan. Kimono aan en een klein ontbijtje. En denken wat ik nu kan gaan doen. Ik ha gewoon Loes eens bellen want daar heb ik lang niets meer van gehoord. Even haar nummer opzoeken, intoetsen en wachten. Wachten en wachten. Eindelijk neemt ze op. Met loeoes hoor ik. Zoals altijd. Hoi. Met Yvon. Stil aan de andere kant maar dan valt het kwartje. Oooohh, haaaai Von. Is er wat? Neen, zeg ik maar ik heb al een tijdje niets meer gehoord en vroeg me af . . . wat vroeg je je af? Of je nog leefde, hihi. Ja hoor springlevend maar ik spring niet meer. Ik loop meer. Hardlopen? Ja ook ’s middags. Werk je ook nog een beetje, vraag ik. Een beetje wel ja maar dat is moeilijk om hier uit te leggen aan de telefoon. En op zondag ook niet eenvoudig want als de telefoon gaat, moet ik opdraven. Maar ik bel nu toch? Ja, dit is een privé lijn en ik heb ook een zakelijke. Von, wil je een keertje afspreken om ook bij te praten? Lijkt me leuk. Wel door de week want meestal werk ik in het weekend. Geen probleem dan neem ik een middagje vrij. Schikt het op woensdag tegen half drie bij De Nagtegael? Helemaal goed. Even voor de afgesproken tijd zit ik al bij een glaasje wijn en komt Loes in een zwierig jurkje met V hals tot weet-ik-niet- waar. Nou zeg, sexy hoor.

Ik zit in mijn skinny jeans hier. Geeft toch niet joh en ze bestelt ook een wit te wijn. Vroeger was Loes al een “stuk” van een meid waar iedereen voor viel en van wilde snoepen maar nu is ze nog knapper. Ik vertel dat ik bij een advocatenkantoor werk en vraag wat zij doet voor de kost. Ze vertelt dat ze eigenlijk alleen maar ’s avonds en ook wel ’s nachts werk. En wat mag dat dan zijn? Vraag ik nieuwsgierig. Gezelschapsdame. In de moderne zin, dan wel. Moderne zin? Ja, zakelijk. Ik frons mijn voorhoofd tot rimpels en waag de sprong. Zit jij in de prostitutie? Neen toch! Ze schaterlacht luid, zodat de omgeving opkijkt. Neen hoor maar wel in die richting. Ik zit in de escort zegt ze stil. Daar word ik ook stil van. Vandaar dat weekend werk zeg ik. Hoe werkt dat dan vraag ik. Gewoon. Ik krijg een telefoontje van mijn bureau of privé hoe laat ik verwacht wordt en hoe ik gekleed moet zijn. Ik maak me klaar, stap in mijn mini en vertrek om op tijd om ruim aanwezig te zijn. Ik stel mij voor met mijn naam, zoals die bekend is op bureau en meestal is er dan een gesprek met etentje vooraf. Dan een vergadering waar ik bij mag zitten en misschien een woordje mag spreken maar meestal mag ik mooi zijn en andere mannen blij maken. Of vrouwen soms. Soms met diepgaande gesprekken met champagne ne soms iets meer. Meer? Je bedoelt uit de kleren gaan? Niet meteen joh, maar ik geef ook massages. En dan hoef ik niet zo ver te gaan. Massages met zogenaamde HAPPY END zeker. Kan maar als men meer wil, vraag ik ook meer natuurlijk. Per uur gaat dat dan. En dat loopt uit en op hihi. Voor een weekend kan dat aardig veel zijn maar het bureau moet ook betaald worden maar ik houd er genoeg aan over en als het een privé date is, is dat superleuk. Maar het kan ook best tegenvallen. Als er een verzoek binnenkomt op het bureau, weet je niet wie er belt. Het kan, net zoals een keer laatst, met een man. Hij wil iemand in een Fletcher hotel bestellen en Carla, mijn chef en nu ook vriendin, vraagt of ik zin heb. Maar wel met mijn vaste chauffeur want als het niet vertrouwd is, nemen we geen risico en nemen we ook de alarmbel mee. Dus we gaan naar Fletcher, dat toch al geen beste naam heeft en goedkoop is. Klein appartement en flut sanitair. Maar je kunt moeilijk een klant weigeren. Ik ga naar binnen en zie hem zitten aan de bar. Hij komt op me af en maken kennis. We drinken wat en dan stelt hij voor om een wandeling te maken. En later een autorit. Ik stap wl in en weet wel dat ik gevolgd wordt door onze chauffeur. We hebben altijd een tracker mee dus een klein beetje safe ben ik wel. Ik vraag om toch maar eerst om af te rekenen voor het afgesproken bedrag. Dat is niet de afspraak, zegt hij. En ik: een autorit ook niet. Dan gaat het niet door, zeg ik en wil uitstappen. Hij is wel zo netjes om me terug te brengen naar Fletcher waar ik mag uitstappen zonder een cent. Ik zeg dat hij nog wel een rekening krijgt en ben weg. Carla zei wel nog dat ze het later goed zou maken. Ik zei: Och dat komt wel. De week daarna mocht ik een dagje weg met een dame naar een wellness. We treffen elkaar bij de ingang van Busloo Welness Centrum op de afgesproken tijd, geven luchtzoenen en krijgen omhelzingen. De ander stelt zich voor als Els en we gaan naar de receptie om ons aan te melden. Een knappe meid neemt onze personalia op en checkt of alles goed is. Dan mogen we naar onze kamers om ons om te kleden en een badjas aan te doen. De temperatuur binnen is 26 graden en dat kun je overal zie op de thermometers die er hangen. En daarom hebben we alleen een bikini aan onder die witte badjas. We gaan naar het zwembad om een paar baantjes te trekken. Echte zwemsters zijn we niet en zijn vlug moe. Uitrusten aan de bar met vers geperst sap is ook lekker. Na de middag gaan we lekker bubbelen en stel ik voor dat we een sauna doen. Ze kijkt me verschrikt aan want daar ga je naakt toch? Als je wilt, zeg ik. Ze wil niet preuts zijn en gaat mee. Dus na een tijdje als haast iedereen wat uit heeft gedaan, doet ze ook mee. Best lekker, zegt ze. En jij bent ook mooi en sexy, hoor. Als we later alleen zijn, zoent ze me heerlijk op mijn mond en aait mijn welvingen. Maar we moeten stoppen omdat er iemand binnenkomt. dan nog een koude douche als afsluiting. Buiten nodigt ze me uit voor nog een hapje te eten en dat sla ik niet af. Dan nemen we afscheid met een bedankje en Tot ziens?
Jeetje Loes, hier sta ik toch van te kijken. Dit had ik niet verwacht van jou. Och Yvonne, je moet toch wat doen voor de kost, en de aandacht, die je hierbij krijgt is wel fijn. De verdiensten zijn goed en soms hangt er een reisje aan vast. Maar het is niet altijd seks en bloot, hoor. door de week ben je vrij, niet altijd, en kun je doen en laten wat je wilt.