Het begon zo onschuldig

Luister?

‘Hij heeft nu een nog kleiner kooitje’, zei Monique onder een wijntje tegen haar vriendin. Ze zagen elkaar een paar keer per jaar en als de normale gespreksonderwerpen waren afgerond, kwam het onherroepelijk op hun seksleven terecht. Bij Monique had dat al jaren op een heel laag pitje gebrand toen haar man Evert vorig jaar over het dragen van een peniskooi was begonnen. Hij had gelezen dat het goed zou zijn voor de intimiteit en dat hij – omdat je met zo’n kooitje niet kunt masturberen – geen seksuele energie meer zou verspillen, maar juist op haar richten. Een beangstigend idee had ze dat aanvankelijk gevonden. Maar het was gaan wennen. Evert had er al een gekocht en die had hij meteen die avond omgedaan.

Een heel vreemd gezicht vond ze, toen hij naakt de badkamer uitkwam met dat ding om zijn piemel. Het was van plastic en doorzichtig. Het had inderdaad de vorm van een slappe pik en zat met een ring achter zijn ballen stevig vast. Nou ja, als hij dat per se wil en ik heb er verder geen last van… had ze gedacht. Vanaf die dag was er veel veranderd in hun huwelijk. Evert werd attenter. Ruimde de rommel achter zijn gat op. Nam haar steeds vaker klusjes uit handen. Maakte nauwelijks nog ruzie. En werd steeds lichamelijker. Streelde haar rug in het voorbijgaan. Sloeg zijn armen om haar heen als hij achter haar stond. Kuste haar in haar nek, wat hij de dertig jaar daarvoor niet meer gedaan had. En ze hadden afgesproken om weer elke week een keer intiem te zijn. Zo had hij het genoemd. Want echt seks zoals vroeger, dat was het natuurlijk niet. Na de eerste vurige huwelijksjaren waren de kinderen en nieuwe verantwoordelijkheden gekomen en was haar lust langzaam gedoofd. Als ze nog neukten liet ze hem begaan en op den duur was het een klusje van een half uurtje en dan was ze er weer vanaf. De tussenpozen werden steeds langer e uiteindelijk kwam het er de laatste tien jaar nog maar heel af en toe, en heel onwennig, van. Geen succes ook meestal. Rechttoe rechtaan en klaar.

Ze had het er wel eens over met haar vriendin Dana als ze na een dagje winkelen of een bezoekje aan de bioscoop aan de praat raakten en ook hun seksleven vluchtig doornamen. Dana was alweer jaren gescheiden en hoewel ruimdenkend en alles behalve preuts was ook haar seksleven niet om over naar huis te schrijven. Af en toe een one-night-stand, vaak met een getrouwde man. En af en toe een relatie van een maand of wat en dan stond ze weer maanden droog, zoals ze het uitdrukte. Monique had lang geaarzeld voor ze Everts nieuwe interesse voor het eerst ter sprake bracht. Toch wel heel weird en awkward, maar als je het er niet met je beste vriendin over kon hebben, met wie dan nog wel? Dana vroeg honderduit. En Monique vertelde honderduit. Na die avond wist Dana alles. Hoe Evert langzaam steeds zekerder van zichzelf was geworden sinds hij niet meer kon masturberen. Hoe hun ‘intieme middagen’ langzaam steeds intiemer en intenser waren geworden, doordat Evert zich opende en steeds meer van zichzelf liet zien. Hij werd dan wel steeds minder de archetypische sterke man die hij altijd geweest was – wat je bijvoorbeeld ook wel zag aan de manier waarop hij zijn schaamhaar trimde en bijschoor – en echt neuken deden ze vrijwel nooit omdat hij ook tijdens hu samenzijn zijn kooitje aan wilde houden.

Het is voor mij genoeg als jij er plezier aan hebt en misschien zelfs klaarkom als ik je streel en bef, had hij gezegd. En ja, beffen deed hij steeds vaker, langer en eerlijk gezegd ook steeds beter. Na een paar maanden begon ze zelfs uit te zien naar hun zondagmiddagen samen. Dana boog zich af en toe voorover om geen woord te missen van wat haar vriendin vertelde in het bioscoopcafé. ‘Na een maand of drie vroeg hij of ik het sleuteltje van zijn kooitje wilde bewaren,’ vervolgde Monique. ‘En niet alleen dat, maar liefst dat ik het aan een kettinkje om mijn nek zou dragen. Als bevestiging dat zijn seksualiteit in mijn handen ligt, verklaarde hij dat en maakte ook duidelijk dat hij graag had dat ik de baas ben in bed. Dat ik bepaal of het kooitje af mag en of hij klaar mag komen.’ ‘Vreemd verhaal’, had Dana bij het afscheid gezegd, ‘maar ik gun het je helemaal.’

Dat was dus een jaar geleden en nu zaten ze weer te kletsen. Dana kno haar nieuwsgierigheid. niet bedwingen en had naar de ontwikkelingen met Evert gevraagd, waarop Monique was begonnen over dat nieuwe, kleinere kooitje dat hij nu droeg. “Vroeger wilde hij zijn pik altijd zo groot mogelijk laten lijken’, vertelde Monique met gedempte stem, terwijl ze om zich heen keek om te checken of er niemand zat te luistervinken. “Maar nu vindt hij het wel geil om met dat kleinere kootje rond te lopen. Hij vraagt me zelfs om daar commentaar op te leveren. Te zeggen dat het wel een klein pikje is geworden en dat het maar goed is dar die is opgesloten. Toch nergens anders goed voor. Het windt hem op als ik dat doe. Ik zie dat hij een stijve probeert te krijgen en dat het kooitje een beetje begint te schokken. Heel maf eigenlijk.’ ‘nou dat is toch niet echt ongewoon,’ zei Dana tot Moniques verbazing. “Toen jij dat vertelde van Evert ben ik eens gaan Googlen en ik wist niet wat ik zag en las allemaal. In het begin schrok ik van al die foto’s van mannen van alle leeftijden en maten die trost met hun kooitje en liefst ook met hun keyholder poseren. Maar toen ik er meer over las begon het me steeds meer te fascineren. Enfin, zo weet ik dus dat het dragen van een peniskooi bij veel mannen een gevoel van onderdanig willen zijn opwekt. Of dat was altijd al de reden om zo’n ding aantrekkelijk te vinden en ook echt te bestellen en te gaan dragen. En als je je als man onderdanig wil gedragen tegenover je partner, dan heb je niet per se een hele grote pik nodig natuurlijk. Zo’n klein kooitje bevestigt die onderdanigheid en voelt daarom des te geiler.’ ‘Nou zeg’, zei Monique, ‘jij hebt je er écht in verdiept. Nog meer dan ik zo te horen.’ ‘Ja, ik zei toch dat het me begon te fascineren. Ook omdat ik merkte wat het mezelf deed.’ ‘Hoe dat zo?’ vroeg Monique verbaasd. ‘Nou’, zei Dana, ‘ik kwam erachter dat ik eigenlijk wel een soort domina ben geweest. Dat was vaak de reden dat een relatie stuk liep, omdat ze vonden dat ik te bossy was, of een bitch.

En dat klopt achteraf ook wel. Ik wil gewoon de baas zijn, ook in bed. Ik heb me dat nooit zo gerealiseerd, maar nu zie ik het heel duidelijk.’ ‘Date je nu dan bewust met onderdanige mannen?’ ‘Niet echt. Ik zou niet weten waar ik ze tegen moet komen. En de mannen die ik met uitgaan ontmoet zijn meestal meer van die haantjetypes.’ ‘Misschien moet je Evert dan maar eens een flink pak op zijn billen komen geven,’ lachte Monique. ‘Dat vraagt hij me de laatste tijd wel vaker, maar ik kan me er niet toe zetten. Ik vind het zo’n belachelijk idee. Zo’n volwassen man met zijn pik in een kooitje in zijn blote kont over de knie leggen. Ik heb het wel een keer gedaan, maar niet echt van harte, zal ik maar zeggen.’ ‘Je maakt natuurlijk een grapje, maar eigenlijk vind ik het wel een ontzettend geil idee. Dat ik Evert eens een gloeiende billen zou bezorgen. Met de blote hand, maar misschien ook wel met een haarborstel, of een rijzweepje of zoiets. Als ik dat op foto’s zie word ik helemaal nat als ik niet oppas.’ Monique keek een tijdje peinzend in haar glas. Toen ze haar hoofd oplichtte speelde er een glimlach om haar lippen. ‘Kun jij zaterdagavond? Vroeg ze.